escept⭑·/·i

escept⭑·i

   (tr)

          Apart⭑·ig·i kaj⭑ ne⭑ kun·kalkul⭑·i; intenc⭑·e preter·las⭑·i; mal·akcept⭑·i:
          escept⭑·i iu·n el⭑ kun·ven⭑·o; escept⭑·i iu·n de⭑, el⭑ komun⭑·a leĝ⭑·o; ili
          sid⭑·is sur⭑ la⭑ seĝ⭑·oj silent⭑·e kaj⭑ sen·mov⭑·e, escept⭑·int·e la⭑ man⭑·ojn,
          kiu·j mov⭑·iĝ·ad·is sen·ĉes⭑·e ; nenio en⭑ la⭑ mond⭑·o, escept⭑·int·e nur⭑
          neĝ⭑·on, pov⭑·is super⭑·i per⭑ blank⭑·ec·o la⭑ ĉemiz⭑·ojn [...] sur⭑ ili⭑·aj
          brust⭑·oj ; la⭑ princ⭑·o pov⭑·is kompren⭑·i ĉio·n, escept⭑·int·e tio·n, ke⭑ li
          pov⭑·us est⭑·i venk⭑·it·a ; ĉia konkur⭑·ad·o est⭑·us por⭑ ĉiam⭑ escept⭑·it·a ;
          cel⭑·ad·on al⭑ Lingv⭑·o inter·naci⭑·a ne⭑ dev⭑·as escept⭑·i eĉ⭑ la⭑ plej⭑ varm⭑·eg·a
          blind⭑·a ŝovinism¹·o ; se⭑ ni escept⭑·os ia·n kri⭑·ant·an erar⭑-paŝ⭑·on, ĉiu
          dev⭑·as konsent⭑·i ke⭑ [...] . {ekskluziv²·i} .

escept⭑·o

          Escept⭑·it·aĵ·o: gramatik⭑·a escept⭑·o; ne⭑ ekzist⭑·as regul⭑·o sen⭑ escept⭑·o;
          la⭑ reĝ⭑·o As⭑·a kun·vok⭑·is ĉiu·jn Jud³·ojn, sen⭑ escept⭑·o ; ĉiu·j est⭑·is
          dis·pel⭑·it·aj tra⭑ la⭑ region⭑·oj de⭑ Jud³·uj·o kaj⭑ Samari⁽⁺⁾·o, kun⭑ escept⭑·o de⭑
          la⭑ apostol¹·ar·o ; mi est⭑·as la⭑ mort⭑·o, mi indulg⭑·as neniu·n, mi ne⭑
          pov⭑·as far⭑·i escept⭑·ojn por⭑ vi ; kun⭑ escept⭑·o de⭑ unu⭑, ili ĉiu·j est⭑·is
          jes⭑+opini⭑·aj pri⭑ tio ; la⭑ skolastik²·ul·oj hav⭑·is negativ²·an sin⁸-ten⭑·on
          al⭑ interez⁽⁺⁾·o, kun⭑ kelk⭑·aj escept⭑·oj ; simpl⭑·a lingv⭑·o ne⭑ pov⭑·as hav⭑·i
          escept⭑·ojn, la⭑ angl⭑·a hav⭑·as 165 ne·regul⭑·ajn verb⭑·ojn .

escept⭑·a

          Ekster·ordinar⭑·a: li okup⭑·is grav⭑·an posten⭑·on, dank⭑·' al⭑ escept⭑·aj
          kapabl⭑·oj ; en⭑ moment⭑·o de⭑ escept⭑·a sincer⭑·ec·o; la⭑ sort⭑·o, kiu ŝi·n
          traf⭑·is, tut⭑·e ne⭑ est⭑·is ia⭑ sort⭑·o escept⭑·a ; dank⭑·' al⭑ la⭑ escept⭑·a
          zorg⭑·em·o de⭑ la⭑ pastr⭑·oj, [la⭑ mumo] est⭑·as pro·vizit⭑·a per⭑ ĉiu·j
          amulet²·oj, preĝ⭑·oj, konsil⭑·oj kaj⭑ ĵur⭑·oj ; laŭ⭑ ni⭑·a regul⭑·ar·o,
          pastr⭑-in⭑·o en⭑ tre⭑ escept⭑·aj okaz⭑·oj pov⭑·as far⭑·iĝ·i edz⭑·in·o, sed⭑ nur⭑ de⭑
          vir⭑·o de⭑ reĝ⭑·a sang⭑·o .

escept⭑·e

   1.
          En⭑ escept⭑·a manier⭑·o; per⭑, pro⭑ escept⭑·o.

   2.
          (tr)
          {Escept⭑·e de⭑} : li pardon⭑·is al⭑ ĉiu·j, escept⭑·e si⭑·an fil⭑·on; la⭑
          aspekt¹·o de⭑ la⭑ broŝur¹·o – escept⭑·e la⭑ bild¹·on sur⭑ la⭑ front⭑-paĝ⭑·o ... –
          est⭑·as eminent⭑·a .

escept⭑·e de⭑

   (prepozici⭑·aĵ·o)

          {Krom⭑} , trakt⭑·ant·e ali⭑+manier⭑·e, flank⭑·e las⭑·ant·e: li pardon⭑·is al⭑
          ĉiu·j, escept⭑·e de⭑ si⭑·a fil⭑·o; escept⭑·e de⭑ li ĉiu·j est⭑·is ĝoj⭑·aj; la⭑
          merkat⁴·o ... pere⭑·ig·is ĉiu·jn revu²·ojn escept⭑·e de⭑ la⭑ grand⭑+lingv⭑·aj .
          {escept⭑·e ^2}

escept⭑·e se⭑

   (de·pend⭑·ig·a konjunkci⭑·o)

          Krom⭑ se⭑...; sed⭑ ne⭑ se⭑...: mi ven⭑·os, escept⭑·e se⭑ pluv⭑·os; „nepr⭑·e al⭑
          iu“ dir⭑·is la⭑ Reĝ⭑·o „escept⭑·e se⭑ ĝi est⭑·as skrib⭑·it·a al⭑ Neniu, kaj⭑
          ordinar⭑·e oni ne⭑ skrib⭑·as al⭑ li.“ .

sen·escept⭑·e

          Nepr⭑·e, absolut⭑·e; ne⭑ far⭑·ant·e, ne⭑ hav⭑·ant·e escept⭑·on: tem⭑·as
          sen·escept⭑·e pri⭑ ne⭑-german⭑·aj viktim³·oj de⭑ nazi⁽⁺⁾·aj abomen⭑·aĵ·oj ;
          sen·escept⭑·e, ĉiu ter⭑-pec⭑·o est⭑·as pri·labor⭑·at·a de⭑ la⭑ kamp⭑·ar·an·oj, kiu·j
          kultiv⁽⁺⁾·as ĉio·n dispon⭑·ebl·an .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.30 2023/11/07 20:34:11 ]
     __________________________________________________________________