vidu ankaŭ la klarigojn
estim·/·i

estim·i

   (tr)

          Alt·e {taks·i^1} ies moral¹·an  spirit·an valor·on: la lern·ant·o
          dev·as estim·i la instru·ant·on ; kia mal·alt·iĝ·o, […]ke mi dev·as li·n
          estim·i kiel sinjor·on kaj li kun mi parol·as tut·e sen·ceremoni¹·e ;
          se vi sci·us, kiu li est·as, vi li·n pli estim·us ; oni ŝat·as la
          talent·on, oni estim·as la honest·ec·on; ĉiu·j li·aj bon·aj amik·oj […]
          fort·e li·n estim·is ; [ili] far·iĝ·is brav·aj hom·oj, kiu·jn ĉiu
          estim·as ; mi estim·as la mal·riĉ·ul·on, ŝi dir·is, ĉe Di·o li ebl·e
          ricev·os pli alt·an lok·on, ol mult·aj el la riĉ·ul·oj ; bagatel·o
          montr·is tio·n al mi: vi·a princ·a moŝt·o […] estim·as mal·jun·ec·on ;
          kvankam li ne est·as jam sur la ter·o, mi estim·as li·an nom·on ; mi
          estim·as vi·ajn ekster·ordinar·ajn ec·ojn ; estim·i si·n mem […], tio·n
          mi kompren·as . {admir·i} , {aprez⁽⁺⁾·i} , {prefer·i} , {respekt·i} ,
          {ŝat·i^1} , {simpati¹·i} , {taks·i}

estim·o

          Ag·o estim·i kaj rezult²·o de tiu ag·o: est·as pli prefer·ind·a […] bon·a
          estim·o, ol arĝent·o kaj or·o ; mi per mi·a bek·o inspir·as al ili
          estim·on kaj sin⁸+gard·ec·on ; ekzist·as ali·aj hom·oj […] tut·e ne
          ĝu·ant·aj publik·an estim·on ; nobl·a am·o est·as baz¹·it·a sur la estim·o,
          sed la estim·o est·as halt·ig·il·o de la am·o ; vi kutim·is rilat·i kun
          estim·o nur al tia·j argument·oj, kiu·j est·as […] tra·plekt·it·aj per
          mult·o da laŭt·aj aŭtoritat·aj nom·oj kaj bril·as per […]
          kvazaŭ-scienc·aj fraz¹·oj . {respekt·o}

estim·ind·a

          Merit·ant·a estim·on: estim·ind·a pens-manier·o ; honest·a, estim·ind·a
          sincer·ec·o ; la meti·ej·o […] aparten·is al mal·jun·a estim·ind·a ge·edz·a
          par·o ; li est·is unu el la plej pi·aj kaj plej estim·ind·aj religi·aj
          saĝ·ul·oj ; mult·e da estim·ind·aj lok·aj vir·in·oj […] pen·eg·e serĉ·as
          labor·on kaj tiel mal·facil·e ĝi·n trov·as ; mi est·as tro delikat·a,
          sed tio est·as mi·a fier·o, kaj ĝi est·as estim·ind·a !

mal·estim·i

   (tr)

          Mal·alt·e taks·i ies moral¹·an  spirit·an valor·on: ni fort·e
          mal·estim·as tiu·n ĉi mal·nobl·an hom·on ; ĉiu·j, kiu·j ŝi·n estim·is, nun
          mal·estim·as ŝi·n, ĉar ili vid·as ŝi·an mal·honor·on ; saĝ·on kaj
          instru·on mal·saĝ·ul·oj mal·estim·as ; Vi far·is ni·n mal·estim·at·aĵ·o por
          ni·aj najbar·oj ; mi far·is nenio·n, kio·n mal·estim·us la di·oj ; vi ne
          dev·as mal·estim·i tiu·n, kiu help·is vi·n en mal·feliĉ·o ; vi tiel
          mal·estim·as la preĝ·on, sed memor·u, memor·u! kiam la mizer·o al iu
          ven·as, kiam la akv·o ven·os al la gorĝ·o, vi for·don·os ĉiu·jn
          trezor·ojn de la mond·o por unu krist·an·a ĝem·et·o . {abomen·i} ,
          {mal·ŝat·i}

mal·estim·e

          En mal·estim·a manier·o: ili rid·is pri ni kaj rigard·is ni·n
          mal·estim·e ; Kiu ajn mal·estim·e trakt·as la oligarĥi³·on ;

mal·estim·ig·i

          Ig·i iu·n mal·estim·at·a: mi [ne] part·o-pren·os tiu·n mal·sprit·an
          petol·aĵ·on, kiu hav·us kiel sol·an rezultat·on mi·n mal·estim·ig·i kaj
          ci·n rid-indig⁴·i . {sen·kredit¹·ig·i^1}

mal·estim·ind·a

          Ne ind·a je estim·o: kiel mal·estim·ind·a vi far·iĝ·is, ŝanĝ·ant·e vi·an
          voj·on ! ne kapabl·i io·n far·i, por lev·i si·n el mal·estim·ind·a
          situaci·o ; li for·las·us la mal·estim·ind·an edz·in·on, si·n dis·ig·us el
          ŝi per eks·edz·iĝ·o ; vi montr·iĝ·as ankoraŭ pli mal·kuraĝ·a, pli
          mal·estim·ind·a ol mi kred·is . {abomen·ind·a} , {hont·ind·a} ,
          {mal·ind·a} , {naŭz·a}

mal·estim·o

          Mal·alt·a taks·o; sent·o, ke io  iu est·as mal·grand+valor·a: ho ni·a
          Di·o, en kia mal·estim·o ni trov·iĝ·as, re·ĵet·u ili·an mok·ad·on ; li kun
          hipokrit·a mal·estim·o ĵur·is, ke li ne vol·as edz·iĝ·i ; mal·estim·on
          […] sen·ind·ul·oj regal·as al merit·o efektiv·a ; ŝi ne hav·is jam
          hont·on, kiu·n for·pel·is la mal·estim·o, kiu·n ŝi sent·is kontraŭ si
          mem ; mal·riĉ·ec·o ne est·as krim·o, tamen konduk·as al mal·estim·o .
          {abomen·a} , {hont·o}

mem·estim·o

          Estim·o, taks·o pri la propr·a valor·o, {mem·dign³·o} , {mem·respekt·o} :
          li salut·is la princ·on kun mem·estim·o kaj, […] dir·is mal·long·an
          ben·on ; tia am·eg·o flat·is mult·eg·e li·an mem·estim·on ; li·aj manier·oj
          est·as simpl·aj, preskaŭ modest·aj, sed ne sen mem·estim·o ; parol·i
          la angl·an help·as al la mem·estim·o de hom·oj . {aplomb⁶·o} ,
          {fier·o^2} , {mem·am·o} , {mem·dign³·o} , {mem·fid·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.46 2023/11/07 20:34:12 ]
     __________________________________________________________________