etaĝ⭑·/·o

etaĝ⭑·o

   1.
          Sam⭑+nivel⭑·a part⭑·o de⭑ {dom⭑·o} : ni lev⭑·ad·is ni·n ĉiam⭑ pli⭑ kaj⭑ pli⭑ alt⭑·e
          ĝis⭑ la⭑ kvar⭑·a etaĝ⭑·o ; jun⭑·ul·o […] venk⭑·it·e de⭑ la⭑ dorm⭑·o, fal⭑·is
          mal·supr⭑·en de⭑ la⭑ tri⭑·a etaĝ⭑·o ; kart⭑·o-dom⭑·o, kies⭑ tri⭑ etaĝ⭑·oj ĉiu·j
          est⭑·as konstru⭑·it·aj el⭑ lud⭑-kart⭑·oj kun⭑ la⭑ figur⭑·a flank⭑·o intern⭑·en ;
          unu⭑ etaĝ⭑·o mult⭑·e el·star⭑·is super⭑ la⭑ ali⭑·a, kaj⭑ tut⭑·e sub⭑ la⭑ tegment⭑·o
          trov⭑·iĝ·is plumb⭑·a de·flu⭑·il·o ; ŝi loĝ⭑·as en⭑ ĉambr⭑·et·o de⭑
          sub·tegment⭑·--etaĝ⭑·o ; est⭑·as tut⭑·e ne·util⭑·e supr⭑·en~ir⭑·i tri⭑ etaĝ⭑·ojn por⭑
          trov⭑·i neniu·n ; mi ver⭑·e komenc⭑·as kred⭑·i, sinjor⭑·o  , ke⭑ vi⭑·a
          supr⭑·a etaĝ⭑·o (kap⭑·o) ankaŭ⭑ est⭑·as iom⭑ en⭑ mal·ord⭑·o .

          Rim.: En⭑ mult⭑·aj eŭrop⭑·aj land⭑·oj la⭑ ter⭑-etaĝ⭑·o est⭑·as rigard⭑·at·a kiel⭑
          nul⭑·a, kaj⭑ oni nombr⭑·as la⭑ supr⭑·ajn etaĝ⭑·on unu⭑·a, du⭑·a... Al⭑ ĉi⭑ tio
          konform⭑·as jen⭑·a ekzempl⭑·o: sur⭑ la⭑ mez⭑·o de⭑ la⭑ ŝtup⭑·ar·o ŝi renkont⭑·is
          la⭑ pord⭑·ist·on, kiu port⭑·is fask⭑·on da⭑ lign⭑·o al⭑ unu⭑ el⭑ la⭑ loĝ⭑·ej·oj,
          kiu·j trov⭑·iĝ·is en⭑ la⭑ unu⭑·a etaĝ⭑·o . En⭑ ali⭑·aj land⭑·oj la⭑ ter⭑-etaĝ⭑·o
          est⭑·as kalkul⭑·at·a kiel⭑ unu⭑·a etaĝ⭑·o.

   2.
          Unu⭑ el⭑ plur⁴·aj sam⭑~alt⭑·aj {nivel⭑·o} j: la⭑ kamp⭑·oj de⭑ la⭑ bien⭑·o est⭑·is
          sur⭑ alt⭑·aĵ·o kaj⭑ kuŝ⭑·is sur⭑ kvar⭑ etaĝ⭑·oj ; la⭑ art⭑·a lag⭑·o 
          okup⭑·is 300 kilometr⭑·ojn kvadrat¹·ajn kaj⭑ est⭑·is profund⭑·a dek⭑ du⭑
          etaĝ⭑·ojn ; ĉe⭑ la⭑ mur⭑·oj, en⭑ plur⁴·aj etaĝ⭑·oj, star⭑·is libr⭑·oj kaj⭑
          ankoraŭ⭑ pli⭑ mult⭑·aj libr⭑·oj ; la⭑ grot⭑·o […] konsist⭑·as el⭑ tri⭑ etaĝ⭑·oj
          ; raket¹·o kun⭑ tri⭑ etaĝ⭑·oj. {teras⭑·o^1}

etaĝ⭑·ar·et·o

          {Etaĝer⁽⁺⁾·o} , {bret⭑·ar·o} : tie si·n trov⭑·is ankaŭ⭑ mult⭑·aj etaĝ⭑·ar·et·oj,
          egal⭑·e kovr⭑·it·aj per⭑ blu⭑·a ŝtof⭑·o kaj⭑ ornam⭑·it·aj per⭑ blu⭑·aj franĝ⭑·oj .

etaĝ⭑·ig·i

   (tr)

          Aranĝ⭑·i laŭ⭑ etaĝ⭑·oj: urb⭑·o etaĝ⭑·ig·it·a sur⭑ la⭑ mont⭑·et·o. {teras⭑·i}

bel⭑·et~aĝ⭑·o

          Pli⭑ luks⭑·a etaĝ⭑·o en⭑ dom⭑·o, oft⭑·e la⭑ unu⭑·a super⭑ la⭑ ter⭑-etaĝ⭑·o, izol⭑·it·a
          de⭑ la⭑ strat⭑·o kaj⭑ facil⭑·e al·ir⭑·ebl·a: ha⭑, kio·n mi babil⭑·as, – mi tut⭑·e
          forges⭑·is, ke⭑ mi loĝ⭑·as en⭑ la⭑ bel⭑·et~aĝ⭑·o .

inter·etaĝ⭑·o, du⭑·on-etaĝ⭑·o

          Etaĝ⭑·o inter⭑ la⭑ ĉef⭑·aj, oft⭑·e inter⭑ la⭑ ter⭑-etaĝ⭑·o kaj⭑ unu⭑·a etaĝ⭑·o:
          verk⭑·ist·oj prezent⭑·is al⭑ et⭑·a ĉe·est⭑·ant·ar·o, en⭑ la⭑ inter·etaĝ⭑·o apud⭑ la⭑
          libr⭑·o-serv⭑·o […] si⭑·ajn verk⭑·ojn ; sonor⭑·il-tur⭑·o en⭑ la⭑ du⭑·on-etaĝ⭑·o .
          {mezanin⁽⁺⁾·o}

sub·ter⭑-etaĝ⭑·o, sub·etaĝ⭑·o, kel⭑-etaĝ⭑·o

          Etaĝ⭑·o sub⭑ la⭑ nivel⭑·o de⭑ la⭑ grund⁴·o: en⭑ sub·ter⭑-etaĝ⭑·o viv⭑·is kaj⭑
          ĉiu+tag⭑·e atend⭑·ad·is ŝi⭑·an re·ven⭑·on du⭑ mal·grand⭑·aj infan⭑·oj ; en⭑ la⭑
          sub·etaĝ⭑·o, far⭑·ant·e lesiv⭑·on ; sur⭑ la⭑ plac⭑·o ankaŭ⭑ est⭑·as Muze¹·o pri⭑
          Bel⭑~art⭑·oj, […] en⭑ ties⭑ kel⭑-etaĝ⭑·o vid⭑·ebl·as la⭑ fundament⭑·oj de⭑
          fortik⭑·aĵ·oj .

ter⭑-etaĝ⭑·o

          Etaĝ⭑·o sam⭑+nivel⭑·a kun⭑ la⭑ ĉirkaŭ⭑·a grund⁴·o: en⭑ real¹·o li loĝ⭑·is nur⭑ en⭑
          la⭑ ter⭑-etaĝ⭑·o, ĉar⭑ la⭑ supr⭑·a part⭑·o de⭑ la⭑ dom⭑·o util⭑·is nur⭑ kiel⭑
          dorm⭑·ej·o ; plan⭑·oj, montr⭑·ant·aj ter⭑+etaĝ⭑·e tri⭑ ĉambr⭑·ojn kaj⭑ kuir⭑·ej·on,
          kaj⭑ sub·tegment⭑·e du⭑ ĉambr⭑·et·ojn . {parter⭑·o^2}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.38 2023/11/07 20:34:12 ]
     __________________________________________________________________