eter⭑·/·o

eter⭑·o

   1.
          Iu el⭑ klas⭑·o de⭑ organik⁹·aj {kombin⭑·aĵ·o} j konsist⭑·ant·aj el⭑ du⭑
          {hidrokarbid⁽⁺⁾·aj} {radikal¹·oj} , inter·lig⭑·it·aj per⭑ atom¹·o de⭑
          oksigen⭑·o:  : etil-terciar-butil-etero (ETBE) est⭑·as
          produkt⭑·o ven⭑·ant·a el⭑ petrol⭑·o, kiu est⭑·is al·don⭑·it·a al⭑ benzin¹·o en⭑
          Uson⁹·o .

   2.
          La⭑ plej⭑ vast⭑·e kon⭑·at·a eter⭑·o^1, 
          (diet¹·il·et·er·o), tre⭑ facil⭑·e vapor⭑·iĝ·ant·a flu⭑·aĵ·o, uz⭑·at·a en⭑ medicin¹·o
          kiel⭑ anestez⁽⁺⁾·il·o (ĉ. 1800 - 1950) kaj⭑ {solv⭑·il·o} : la⭑ serv⭑·ist·in·o
          est⭑·is send⭑·it·a al⭑ la⭑ far⭑+mac⭑·ist·o por⭑ aĉet⭑·i eter⭑·on ; mi flar⭑·is
          ment⭑·on, eter⭑·on, eĉ⭑ sulfur⭑·on ; injekt⁸·il·o ek·bril⭑·is en⭑ la⭑ man⭑·oj de⭑
          la⭑ kurac⭑·ist·o, […] ek·odor⭑·is je⭑ eter⭑·o, Ivan⁽⁺⁾·o mol⭑·iĝ·is en⭑ la⭑ man⭑·oj
          de⭑ la⭑ kvar⭑ hom⭑·oj .

   3.
          Laŭ⭑ Aristotel⁽⁺⁾·o, la⭑ kvin⭑·a {element¹·o} (vd {kvintesenc¹·o} ), ĉiel⭑·a,
          ne·trans·form⭑·iĝ·ant·a, trov⭑·iĝ·ant·a trans⭑ la⭑ orbit⁴·o de⭑ la⭑ lun⭑·o: apenaŭ⭑
          la⭑ stel⭑·oj ek·el·lum⭑·is el⭑ la⭑ klar⭑·a eter⭑·o, li ek·sent⭑·is nov⭑·an viv⭑·on ;
          la⭑ anim⭑·o si·n lev⭑·as tra⭑ la⭑ eter⭑·o supr⭑·en, al⭑ la⭑ bril⭑·ant·aj stel⭑·oj .

   4.
          De⭑ la⭑ 17a jc en⭑ fizik⭑·o, sen·pez⭑·a elast⭑·a substanc²·o, kiu·n oni
          supoz⭑·is penetr⭑·i ĉiu·jn korp⭑·ojn kaj⭑ trans·send⭑·i la⭑ divers⭑·ajn
          form⭑·ojn de⭑ energi⭑·o: la⭑ hom⭑·o pov⭑·as ĉio·n kompren⭑·i: kiel⭑ vibr¹·as la⭑
          eter⭑·o kaj⭑ kio far⭑·iĝ·as sur⭑ la⭑ sun⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.22 2023/11/07 20:34:12 ]
     __________________________________________________________________