evaku⁽⁺⁾·/·i

evaku⁽⁺⁾·i

   (tr)

   1.
          Organiz¹·it·e {trans·port⭑·i} hom⭑·ojn aŭ⭑ aĵ⭑·ojn el⭑ unu⭑ lok⭑·o en⭑ ali⭑·an por⭑
          sav⭑·i el⭑ danĝer⭑·o kaj⭑ (plej⭑ oft⭑·e) kun⭑ la⭑ intenc⭑·o post⭑·e re·ven⭑·ig·i en⭑
          la⭑ konstant⭑·an lok⭑·on: vilaĝ⭑·oj est⭑·is evaku⁽⁺⁾·it·aj, sed⭑ nur⭑ de⭑ la⭑
          rus⭑·aj loĝ⭑·ant·oj ; ĉirkaŭ⭑ 160 000 loĝ⭑·ant·oj est⭑·as evaku⁽⁺⁾·it·aj […]
          ĉirkaŭ⭑ la⭑ damaĝ⁽⁺⁾·it·a central⁸·o ;  plur⁴+foj⭑·e erupci³·is, […] jen⭑
          la⭑ unu⭑·a foj⭑·o, ke⭑ la⭑ insul⭑·an·oj dev⭑·is for·las⭑·i si⭑·an hejm⭑·on kaj⭑ nur⭑
          la⭑ du⭑·a foj⭑·o, ke⭑ okaz⭑·is tia evaku⁽⁺⁾·o: en⭑ 1986 loĝ⭑·ant·oj de⭑ najbar⭑·a
          insul⭑·o  sam⭑·e est⭑·is evaku⁽⁺⁾·it·aj .

   2.
          Amas⭑·e {for·las⭑·i} loĝ⭑-lok⭑·on, urb⭑·on, region⭑·on pro⭑ proksim⭑·a danĝer⭑·o:
          la⭑ mal·amik⭑·o evaku⁽⁺⁾·is la⭑ okup⭑·it·an teritori²·on; du⭑ mil⭑·oj da⭑
          vilaĝ⭑·an·oj, ĉiu·j evaku⁽⁺⁾·is kaj⭑ la⭑ vilaĝ⭑·o far⭑·iĝ·is tut⭑·e sen·hom⭑·a .
          {mal·okup⭑·i}

   {mal·plen⭑·ig·i} , {sav⭑·i}
   Rim.: La⭑ du⭑ senc⭑·oj de⭑ la⭑ vort⭑·o gramatik⭑·e kontraŭ·dir⭑·as unu⭑ al⭑ la⭑ ali⭑·a,
   sed⭑ ambaŭ⭑ renkont⭑·ebl·as en⭑ la⭑ viv⭑·a lingv⭑·o. Evident¹·e, la⭑ uz⭑·o ankoraŭ⭑ ne⭑
   stabil⁹·iĝ·is.

evaku⁽⁺⁾·o

          Amas⭑·a for·las⭑·o de⭑ antaŭ⭑·e loĝ⭑·at·a, okup⭑·at·a lok⭑·o: la⭑ rapid⭑·a evaku⁽⁺⁾·o
          dev⭑·ig·is ni⭑·an arme¹·on las⭑·i la⭑ artileri¹·on al⭑ mal·amik⭑·oj; [en⭑] la⭑
          fam⭑·a rezoluci⁹·o 242 de⭑ Unu⭑·iĝ·int·aj Naci⭑·oj [est⭑·is postul⭑·it·a] evaku⁽⁺⁾·o
          de⭑ ĉiu·j teritori²·oj okup⭑·it·aj dum⭑ la⭑ milit⭑·o de⭑ 1967 kaj⭑ rajt⭑·o por⭑
          Israel⁹·o kaj⭑ Palestin⁽⁺⁾·o viv⭑·i en⭑ sekur⁴·aj land⭑-lim⭑·oj .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2023/11/07 20:34:12 ]
     __________________________________________________________________