facet⭑·/·o

facet⭑·o

   1.
          Mal·grand⭑·a eben⭑·a {surfac⁸·o} : facet⭑·o de⭑ briliant⭑·o, de⭑ kristal⭑·oj,
          de⭑ prism¹·o; la⭑ briliant⭑·o hav⭑·as mult⭑·ajn facet⭑·ojn: ĉiu facet⭑·o
          kontribu³·as al⭑ la⭑ blind⭑·ig·a bel⭑·ec·o de⭑ la⭑ ŝton⭑·o, ĉiu facet⭑·o ricev⭑·as
          si⭑·an nuanc⭑·an bel⭑·ec·on de⭑ la⭑ komun⭑·a bril⭑·o ;

          Rim.: „Facet⭑·o“ laŭ·senc⭑·e pov⭑·as est⭑·i konsider⭑·at·a deriv⁴·aĵ·o de⭑ „
          {fac⁸·o} “, sed⭑ histori⭑·e pli⭑ ĝust⭑·a est⭑·as la⭑ asert¹·o, ke⭑ la⭑ du⭑·a
          est⭑·as mal·deriv⁴·aĵ·o de⭑ la⭑ unu⭑·a.

   2.
          {Aspekt¹·o^2} , {perspektiv¹·o} , {flank⭑·o} laŭ⭑ kiu oni rigard⭑·as iu·n
          afer⭑·on: la⭑ problem¹·o hav⭑·as mult⭑·ajn facet⭑·ojn, kies⭑ komun⭑·a fon⁵·o
          est⭑·as la⭑ mal·facil⭑·ec·o plen⭑·e ek·reg⭑·i kiu·n ajn⭑ naci⭑·an lingv⭑·on ; ili,
          ĉef⭑·e pro⭑ mank⭑·o de⭑ tut⭑·ec·aj perspektiv¹·oj, insist¹·as pri⭑ nur⭑ unu⭑ el⭑
          la⭑ mult⭑+nombr⭑·aj facet⭑·oj ; ke⭑ labor⭑·o est⭑·as la⭑ ĉef⭑·a font⭑·o de⭑ dign³·o
          […], mi konsider⭑·us tio·n plej⭑ normal¹·a facet⭑·o de⭑ la⭑ hom⭑·a viv⭑·o ;
          li⭑·an poet¹·an facet⭑·on li tamen⭑ apenaŭ⭑ montr⭑·is ĝis⭑ nun⭑ .

facet⭑·i

   (tr)

          Far⭑·i facet⭑·ojn sur⭑: ili facet⭑·is kaj⭑ {polur⭑·i} s mult⭑·e~kost⭑·ajn
          ŝton⭑·ojn de⭑ divers⭑·a grand⭑·ec·o .

mult⭑+facet⭑·a

          Hav⭑·ant·a mult⭑·ajn divers⭑·ajn aspekt¹·ojn, en·hav⭑·ojn, flank⭑·ojn: la⭑ plej⭑
          mult⭑+facet⭑·a gazet⭑·o en⭑ ni⭑·a mov⭑·ad·o ; mult⭑+facet⭑·a album¹·o, far⭑·it·a de⭑
          bon⭑·aj muzik⭑·ist·oj ; [tio] form⭑·as la⭑ vast⭑·an organiz¹·an kadr⭑·on, en⭑
          kiu kaj⭑ tra⭑ kiu est⭑·as real¹·ig·at·a la⭑ mult⭑+facet⭑·a ag⭑·ad·o .
          {divers⭑+direkt⭑·a} , {riĉ⭑·a^4}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2024/01/21 13:00:11 ]
     __________________________________________________________________