vidu ankaŭ la klarigojn
fajf·/·i

fajf·i

   (x)

          Est·ig·i akut²·an son·on blov·ant·e tra fend·o.

        a)
                Est·ig·i akut²·an muzik·an son·on, blov·ant·e tra lip·oj, bek·o 
                special·a il·o: fajf·as merl·o; li fajf·is kant·on de la
                am+kant·ist·o  . mi fajf·os al ili
                kaj kun·ven·ig·os ili·n ; fajf·is la vespert·oj, kaj la kok·in·oj
                kri·is ; la sturn·o fajf·is en la mal·grand·a verd·a kaĝ·o ; li
                fajf·as ari¹·on sur la flut·o .

        b)
                Est·ig·i akut²·an intens⁴·an ne·muzik·an son·on per ia ajn rimed·o:
                la knab·oj fajf·is tra la fingr·oj ; la vent·o fajf·is antaŭ
                mi·a naz·o ; super la kap·o de l' princ·o kaj de li·a
                sekv·ant·ar·o komenc·is sibl·i kaj fajf·i la ŝton·oj ; la vent·o
                bru·is, la kamen-tub·o fajf·is ; [li] ek·sving·is la glav·on
                tiel, ke ĝi fajf·is en la aer·o ; la lokomotiv·o fajf·is .
                {flut·i} , {sibl·i}

fajf·o, fajf·ad·o

          Fajf·a son·o: ek·son·is tambur·ad·o kaj fajf·ad·o ; ili ne aŭd·is ankoraŭ
          la fajf·on de ni·aj sag·oj !  mal·laŭt·e ek·fajf·is, la fajf·o
          ripet·iĝ·is dekstr·e kaj mal·dekstr·e ; la fajf·o de la vent·o kaj la
          ritm¹·a bru·o de la maŝin·oj de l' ŝip·o unu·iĝ·is ; li al·log·is mi·n per
          pec·et·oj da pan·o, per fajf·ad·o kaj kares·aj vort·oj ; [mi] ordon·as
          al la ali·aj atend·i antaŭ la pord·eg·o, ĝis ili aŭd·os mi·an fajf·on ;
          la fajf·o de la lokomotiv·o .

fajf·il·o

          Il·o por fajf·i: oni de·tranĉ·u al li fajf·il·on de la salik·o ;
           en trem·ant·aj man·oj ten·is la oficir·an fajf·il·on ; la
          trumpet·oj, la fajf·il·oj, la hoboj¹·oj, la tambur·oj, la kanon¹·oj,
          form·is tia·n harmoni¹·on, kia neniam est·is en infer·o ; la laŭd·ad·o
          de Di·o pli edif·e lev·iĝ·as el varm·a hom·a brust·o, ol el mal·varm·aj
          fajf·il·oj de orgen·o ; [ŝi] el·ig·is kriĉ⁽⁺⁾·on kiel lokomotiv·a fajf·il·o
          ; tuj ek·tril·is fajf·il·o de polic·an·o, kaj li est·is kapt·it·a kiel
          leĝ-romp·int·o ; danc·i laŭ ies fajf·il·o .

fajf·il·eg·o

          Tre bru·a fajf·il·o uz·at·a sur ŝip·oj, en fabrik·oj kaj ali·aj lok·oj.
          {hup⁽⁺⁾·o} , {siren¹·o^3}

pri·fajf·i, fajf·i pri

   (tr)

          Esprim·i mal·favor·an sent·on per fajf·o  ali·a kondut·o.

        a)
                {Mal·ŝat·i} , {mal·tim·i} , {neglekt⁸·i} iu·n  io·n: 
                far·iĝ·os proverb·o kaj mok·o inter ĉiu·j popol·oj […], ĉiu
                preter·ir·ant·o mir·eg·os kaj fajf·os ; al diabl·o la ortodoks²·on,
                mi fajf·as pri ĝi ; mi sen·dub·e pent·is sed ne vol·is pet·i
                pardon·on, kaj baldaŭ mi fajf·is pri ŝi ; la ŝip·et·o
                signal·is, sed la ŝip·estr·o fajf·is pri tio ; skandal²·e kaj
                ne·pardon·ebl·e est·as antaŭ·pres·e fajf·i pri rigor³·a kontrol·ad·o
                de la pres·ot·aĵ·o ; tromp·em·ul·oj, kiu·j vend·as dub·ind·ajn
                var⁴·ojn  rekt·ajn tromp·ojn kaj fajf·as pri reputaci¹·o ; kiam
                mi aŭskult·as muzik·on, mi pri·fajf·as la viv·on de la art·ist·o
                . {mok-fajf·i} , {ŝultr·um·i}

        b)
                Esprim·i konstern·iĝ·on, mir·on, tim·on per fajf·o: 
                far·iĝ·os objekt·o de terur·o; ĉiu, kiu pas·os preter li, mir·os
                kaj fajf·os pri ĉiu·j li·aj vund·oj .

mok-fajf·i

          Fajf·i sign·e pri mok·o, mal·laŭd·o, mal·aprob·o: la publik·o mok-fajf·as
          la fiask¹·on . {pri·fajf·i^1.a}

   [artikol-versi⁹·o: 1.42 2023/11/09 19:13:15 ]
     __________________________________________________________________