vidu ankaŭ la klarigojn
faŭk·/·o

faŭk·o

   1.
          Buŝ-kav·o de sovaĝ·aj rab·aj best·oj: faŭk·o de tigr·o; neniu pov·is
          de·ŝir·i la flor·ojn, ĉar ili·aj trunk·et·oj est·is abomen·ind·aj,
          venen·aj serpent·oj, kaj la flor·oj mem est·is fajr·o, kiu flam·is el
          ili·aj faŭk·oj ; kiam ili kri·is kaj mal·ferm·is la bek·ojn, sopir·ant·e
          manĝ·aĵ·on, mi blov·is al ili en la faŭk·on ; la nigr·a serpent-kap·o,
          kiu en si·a faŭk·o ten·is la fin·aĵ·on de la blank·a serpent·o .

   2.
          {Mal·ferm·aĵ·o} :

        a)
                Apertur⁶·o de vaz·o: faŭk·o de glas·o, de botel·o.

        b)
                Larĝ·a mal·lum·a  tim·ig·a apertur⁶·o: faŭk·o de kavern·o,
                min·ej·o, tunel¹·o, forn·eg·o, kanon¹·o; larĝ·e mal·ferm·is si·an
                faŭk·on la inter·mont·o . {fend·eg·o} .

        c)
                Abism¹·o, sen·fund·aĵ·o: faŭk·o de la mort·o; faŭk·o de la
                ond·eg·oj; Ŝeol larĝ·ig·is si·an intern·on kaj ekster·ordinar·e
                mal·ferm·is si·an faŭk·on .

faŭk·i

   (ntr)

          Est·i larĝ·e mal·ferm·it·a: profund·a vund·o ek·faŭk·is, kaj sang·o
          el·flu·is ; transvers⁽⁺⁾·e [...] faŭk·is en la ter·o fend·o, kiu ŝajn·is
          larĝ·a je du·on·o de mejl·o . Ne konfuz·u kun: {osced·i} .

al·faŭk·i

   (tr)

          Kri·i al iu per la faŭk·o larĝ·e mal·ferm·it·a: kompren·ebl·e la
          komand·ant·o al·faŭk·is mi·n, ke mi dev·int·us re·ven·ig·i Kurt viv·ant·an ;
          vend·ist·in·oj [...] kun fort·aj pulm·oj kaj Di·--don·it·a rajt·o al·faŭk·i
          .

ferm·i la faŭk·on

          {Silent·i^1} : se ili bon~vol·os ferm·i la faŭk·ojn kaj don·i al li
          okaz·on demand·i al la intendant²·o... ; kial prezident⁽⁺⁾·o Chavez ne
          ferm·is si·an grand·an faŭk·on? .

   [artikol-versi⁹·o: 1.22 2023/11/09 19:13:16 ]
     __________________________________________________________________