vidu ankaŭ la klarigojn
fe·/·o

fe·o

          Fabel·a hom-form·a {est·aĵ·o} kun {magi·a} pov·o: et·aj fe·oj kun
          martel·oj ; se iu bon·a fe·o vizit·us la el·don·ej·on, kaj se la
          ofic·ist·oj rajt·us esprim·i tri dezir·ojn, ne mank·us ide·oj ;
          tri+kap·aj trol⁽⁺⁾·oj, barb·aj nan⁹·oj, luminesk⁽⁺⁾·ant·aj fe·oj, kapr·o-krur·aj
          faŭn⁽⁺⁾·oj […] kaj sen·nombr·aj ali·aj viv·aĵ·oj mov·is si·n laŭ la strat·o
          . {elf²·o} , {silf⁽⁺⁾·o}

fe·a

          Mir·ind·e {bel·a} , kvazaŭ el·sorĉ·it·a de fe·o: fe·a ilumin·ad·o; en fe·a
          blank·o ankoraŭ bril·is, sen·makul·a kaj ne·tuŝ·it·a, la Ebur²·a Tur·o .

fe-in·o

          In·a fe·o: tio ĉi est·is fe-in·o, kiu pren·is sur si·n la form·on de
          mal·riĉ·a vilaĝ·a vir·in·o ; la fe-in·o de Mal·ĝoj·o ; la bel·eg·a,
          konstant·e ŝanĝ·iĝ·ant·a nub·a palac·o de la fe-in·o  ;
          am·ind·e ĉarm·a, kiel pov·as est·i nur la fe-in·o en la ĝarden·o de la
          paradiz·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.28 2023/11/09 19:13:17 ]
     __________________________________________________________________