feliĉ⭑·/·a

feliĉ⭑·a

   1.
          Sent⭑·ant·a anim⭑·an plen⭑~kontent⭑·ec·on: kvankam⭑ vi est⭑·as riĉ⭑·a, mi
          dub⭑·as, ĉu⭑ vi est⭑·as feliĉ⭑·a ; se⭑ mi est⭑·us san⭑·a, mi est⭑·us feliĉ⭑·a ;
          kelk⭑·aj hom⭑·oj sent⭑·as si·n la⭑ plej⭑ feliĉ⭑·aj, kiam⭑ ili vid⭑·as la⭑
          sufer⭑·ojn de⭑ si⭑·aj najbar⭑·oj ; [la⭑] sinjor⭑·o est⭑·is sav⭑·it·a kaj⭑ feliĉ⭑·a
          ; [ili] viv⭑·is kun⭑ si⭑·aj tri⭑ fil⭑·oj viv⭑·on feliĉ⭑·an kaj⭑ trankvil⭑·an ;
          pli⭑ bon⭑·a est⭑·as pac⭑·o feliĉ⭑·a, ol⭑ hav⭑·o plej⭑ riĉ⭑·a . {gaj⭑·a} , {ĝoj⭑·a}
          , {beat⁽⁺⁾·a} {ĉiel⭑·o}

   2.
          Fav⭑·o-rat⭑·a de⭑ la⭑ sort⭑·o; {sukces⭑·ant·a} , {bon⭑+ŝanc¹·a} : feliĉ⭑·a est⭑·as
          la⭑ hom⭑·o, kiu ne⭑ ir⭑·as laŭ⭑ konsil⭑·o de⭑ mal·pi⭑·ul·oj ; feliĉ⭑·a est⭑·as
          tiu, kies⭑ krim⭑·o est⭑·as pardon⭑·it·a ; la⭑ sopir⭑·o al⭑ la⭑ hejm⭑·o
          turment⭑·as mi·n, kvankam⭑ ĉi⭑ tie […] mi viv⭑·as tre⭑ feliĉ⭑·a ; vi
          taŭg⭑·as nur⭑ por⭑ mort⭑·ig·i feliĉ⭑·ul·ojn ; al⭑ feliĉ⭑·ul·o eĉ⭑ kok⭑·o don⭑·as
          ov⭑·ojn . {ben⭑·i} , {favor⭑·i}

   3.
          Plen⭑~kontent⭑·ig·ant·a la⭑ anim⭑·on:  ven⭑·is el⭑ la⭑ region⭑·o de⭑
          feliĉ⭑·a vir⭑·in·a sen·sci⭑·ec·o ; dum⭑ vi parol⭑·is kun⭑ mi⭑·a edz⭑·o, ven⭑·is al⭑
          mi en⭑ la⭑ kap⭑·on feliĉ⭑·a pens⭑·o ; [bar⭑·o] inter⭑ la⭑ feliĉ⭑·a patr⭑·a dom⭑·o
          kaj⭑ la⭑ honest⭑·a am⭑·o de⭑ la⭑ bel⭑·a knab⭑·in·o . {ĉarm⭑·a} , {rav⭑·a}
          {paradiz⭑·o}

   4.
          {Favor⭑·a} , {sukces⭑·a} , bon⭑+okaz⭑·a: feliĉ⭑·an voj⭑·on! feliĉ⭑·an vojaĝ⭑·on!
          ; Esperant⭑·o ne⭑ est⭑·as ankoraŭ⭑ en⭑ tia feliĉ⭑·a stat⭑·o, ke⭑ ĉiu pov⭑·u
          nur⭑ tir⭑·i el⭑ ĝi profit⭑·on ; se⭑ iam⭑ ven⭑·os tiu feliĉ⭑·a temp⭑·o, ĝi
          est⭑·os la⭑ frukt⭑·o de⭑ konstant⭑·a kaj⭑ sen·lac⭑·a labor⭑·ad·o ; komenc⭑·u la⭑
          batal⭑·on sub⭑ bon⭑·a stel⭑·o, en⭑ feliĉ⭑·a hor⭑·o ! feliĉ⭑·a okaz⭑·o ; kio vi
          nun⭑ est⭑·as dank⭑·' al⭑ feliĉ⭑·a ide⭑·o ! ni gratul⭑·as pro⭑ la⭑ feliĉ⭑·a
          far⭑·iĝ·o ! ekzist⭑·as nenia ebl⭑·o antaŭ·vid⭑·i, ĉu⭑ tiu ĉi⭑ labor⭑·o […]
          est⭑·os al·konduk⭑·it·a al⭑ feliĉ⭑·a fin⭑·o . {prosper⭑·a}

feliĉ⭑·o

   1.
          Sent⭑·o, stat⭑·o de⭑ plen⭑~kontent⭑·ec·o: mi sopir⭑·as je⭑ mi⭑·a perd⭑·it·a feliĉ⭑·o
          . [la⭑] feliĉ⭑·o de⭑ la⭑ forges⭑·o ; mi sent⭑·is en⭑ mi la⭑ trankvil⭑·on de⭑
          la⭑ sen·lim⭑·a feliĉ⭑·o ; mi, ebri¹·a de⭑ feliĉ⭑·o, al·kroĉ⭑·iĝ·is al⭑ li⭑·a kol⭑·o
          ; li⭑·a kor⭑·o bat⭑·is tiel⭑ fort⭑·e, ke⭑ li apenaŭ⭑ pov⭑·is el·port⭑·i si⭑·an
          feliĉ⭑·on ; ne·miks⭑·it·a feliĉ⭑·o ; facil⭑·e est⭑·as danc⭑·i, se⭑ la⭑ feliĉ⭑·o
          kant⭑·as .

   2.
          {Bon⭑~ŝanc¹·o} : feliĉ⭑·on al⭑ vi! pac⭑·o est⭑·u […] al⭑ vi⭑·a dom⭑·o ; kiel⭑
          nub⭑·o for·ir⭑·is mi⭑·a feliĉ⭑·o ; kun⭑·e kun⭑ li⭑·a mort⭑·o fin⭑·iĝ·is […] la⭑
          hejm⭑·a feliĉ⭑·o ; ŝi met⭑·is en⭑ li⭑·an man⭑·on skatol⭑·et·on, el·tranĉ⭑·it·an el⭑
          unu⭑ sol⭑·a smerald⭑·o, gard⭑·u ĝi·n bon⭑·e, al·don⭑·is ŝi, ĝi al·port⭑·os al⭑ vi
          feliĉ⭑·on ;  est⭑·as mi⭑·a stel⭑·o de⭑ feliĉ⭑·o ; li hav⭑·as feliĉ⭑·on
          ĉe⭑ vir⭑·in·oj ; feliĉ⭑·o leĝ⭑·on ne⭑ obe⭑·as, subit⭑·e nask⭑·iĝ·as, subit⭑·e
          pere⭑·as ; ne⭑ vek⭑·u mal·feliĉ⭑·on, kiam⭑ ĝi dorm⭑·as. {favor⭑·o} ,
          {fortun⁽⁺⁾·o} , {prosper⭑·o} , {sukces⭑·o}

   3.
          Feliĉ⭑·a okaz⭑·aĵ·o:  dir⭑·is: ven⭑·is feliĉ⭑·o! kaj⭑ ŝi don⭑·is al⭑ li la⭑
          nom⭑·on  ; ni hav⭑·is la⭑ feliĉ⭑·on kon⭑·i […] kamp⭑·ar·an·in·on, al⭑ kiu
          ni ŝuld⭑·as la⭑ plej⭑ bel⭑·ajn rakont⭑·ojn de⭑ ni⭑·a du⭑·a volum⭑·o .

feliĉ⭑·e

   1.
          En⭑ feliĉ⭑·a manier⭑·o: ĉio rest⭑·u tia, ni viv⭑·os tut⭑·e feliĉ⭑·e ; kio·n
          ajn⭑ entrepren⭑·os tiu hom⭑·o, li ĉiam⭑ feliĉ⭑·e sukces⭑·os ; trumpet⭑·i pri⭑
          ĝi […] est⭑·as tre⭑ facil⭑·a, ― sed⭑ feliĉ⭑·e fin⭑·i tiu·n ĉi⭑ labor⭑·on est⭑·as
          tut⭑·e ne⭑ tiel⭑ facil⭑·e ; oft⭑·e saĝ⭑·ul·o viv⭑·as mal·riĉ⭑·e kaj⭑ mal·saĝ⭑·ul·o
          feliĉ⭑·e .

   2.
          Bon⭑+ŝanc¹·e, mal {bedaŭr⭑·ind·e} , mal {domaĝ⭑·e} : la⭑ put⭑·o […] est⭑·is
          feliĉ⭑·e sen·akv⭑·a kaj⭑ li fal⭑·is sen·difekt⭑·a sur⭑ mol⭑·an musk⭑·on ; ĉio
          est⭑·us perd⭑·it·a, sed⭑ feliĉ⭑·e la⭑ ĉas⭑·ist·o […] vid⭑·is ĉio·n per⭑ si⭑·aj
          penetr⭑·em·aj okul⭑·oj ; kiu sci⭑·as, kio est⭑·us okaz⭑·int·a? feliĉ⭑·e [nenio
          mal·bon⭑·a] okaz⭑·is ; feliĉ⭑·e ĉiu trov⭑·is bon⭑·an majstr⭑·on kaj⭑ plen⭑·e
          el·lern⭑·is si⭑·an meti⭑·on ; feliĉ⭑·e tiu period¹·o daŭr⭑·is ne⭑ long⭑·e ;
          feliĉ⭑·e la⭑ entrepren⭑·o de⭑ la⭑ Amerik⁸·a Societ⭑·o ne⭑ sukces⭑·is .

feliĉ⭑·ig·i

          Far⭑·i iu·n feliĉ⭑·a: li⭑·a edz⭑·iĝ·o, li⭑·aj infan⭑·oj, li⭑·aj sukces⭑·oj tut⭑·e
          feliĉ⭑·ig·is li·n; vi⭑·a am⭑·o tiel⭑ feliĉ⭑·ig·is mi·n ; mi ne⭑ pov⭑·as feliĉ⭑·ig·i
          unu⭑ el⭑ mi⭑·aj infan⭑·ec·aj am⭑·at·in·oj kaj⭑ sam⭑+temp⭑·e ne⭑ mal·feliĉ⭑·ig·i la⭑
          ali⭑·an ; mi dezir⭑·as, […] ke⭑ iam⭑ ŝi feliĉ⭑·ig·u vi·n, sed⭑ pri⭑ tio mi
          tre⭑ dub⭑·as ; las⭑·u la⭑ mort⭑·int·ojn dorm⭑·i kaj⭑ feliĉ⭑·ig·u la⭑ viv⭑·ant·ojn !
          bon⭑·aj infan⭑·oj ge·patr⭑·ojn feliĉ⭑·ig·as, mal·bon⭑·aj ili·n en·tomb⭑·ig·as .

feliĉ⭑·eg·o

          Ekstrem⭑·a feliĉ⭑·o: [jen⭑] la⭑ kon⭑·at·a am⭑·at·a voĉ⭑·o, kaj⭑ kis⭑·oj sekv⭑·is
          post⭑ kis⭑·oj en⭑ sen·fin⭑·a feliĉ⭑·eg·o ; mez⭑·e de⭑ la⭑ tut⭑·a feliĉ⭑·eg·o ĝi
          sent⭑·is sopir⭑·on ; aĉet⭑·i al⭑ mi la⭑ volupt⭑·on de⭑ unu⭑ sol⭑·a tag⭑+mez⭑·a
          dorm⭑·o, la⭑ feliĉ⭑·eg·on de⭑ unu⭑ sol⭑·a larm⭑·o ; for⭑ de⭑ mi, feliĉ⭑·eg·o de⭑
          am⭑·o ! la⭑ venen⭑·on de⭑ tiu ĉi⭑ feliĉ⭑·eg·o mi dev⭑·as el·sorb⭑·i ĝis⭑ la⭑ fin⭑·o
          . {beat⁽⁺⁾·ec·o} , {ekstaz¹·o} , {Elize⁽⁺⁾·o}

mal·feliĉ⭑·a

   1.
          Sent⭑·ant·a si·n {mal·gaj⭑·a} , sen·kuraĝ⭑·ig·it·a, de·pri·mit¹·a: la⭑ mal·feliĉ⭑·a
          infan⭑·o rakont⭑·is al⭑ ŝi naiv⭑·e ĉio·n, kio okaz⭑·is al⭑ ŝi ; li sent⭑·is
          si·n tiel⭑ mal·feliĉ⭑·a, ke⭑ li mal·ben⭑·is la⭑ tag⭑·on, en⭑ kiu li est⭑·is
          nask⭑·it·a ; la⭑ mal·feliĉ⭑·a infan⭑·o rest⭑·is tut⭑·e sol⭑·a en⭑ la⭑ arb⭑·ar·o ; mi
          vol⭑·is far⭑·i io·n, […] kri⭑·i skandal²·e, sed⭑ mi est⭑·is tro⭑ mal·feliĉ⭑·a .

   2.
          Mal·bon⭑+ŝanc¹·a, mal·sukces⭑·a: kial⭑ vi vol⭑·as entrepren⭑·i afer⭑·on
          mal·feliĉ⭑·an, ke⭑ vi fal⭑·u ? se⭑ io  mal·feliĉ⭑·a okaz⭑·os al⭑ li, li ne⭑
          sci⭑·os kio·n far⭑·i ; se⭑ ne⭑ la⭑ se⭑ mal·feliĉ⭑·a, mi est⭑·us nun⭑ hom⭑·o plej⭑
          riĉ⭑·a ; kiel⭑ mal·feliĉ⭑·a ide⭑·o est⭑·is sekv⭑·i la⭑ voj⭑·on de⭑ Napoleon⁽⁺⁾·o al⭑
          Solferino . {feliĉ⭑·a} {mizer⭑·a} , {kompat⭑·ind·a} , {venen⭑·it·a} ,
          {ĉagren⭑·a}

mal·feliĉ⭑·e

   1.
          En⭑ mal·feliĉ⭑·a manier⭑·o; kun⭑, pro⭑ mal·feliĉ⭑·o: kiel⭑ mal·feliĉ⭑·e
          aranĝ⭑·ig·is la⭑ cirkonstanc⭑·oj ! la⭑ barb⭑·ul·o fiŝ⭑-kapt⭑·is […] kaj⭑
          mal·feliĉ⭑·e la⭑ vent⭑·o implik⭑·is li⭑·an barb⭑·on kun⭑ la⭑ ŝnur⭑·o ; je⭑ l’
          nom⭑·o de⭑ ci⭑·aj ge·patr⭑·oj tiel⭑ mal·feliĉ⭑·e mort⭑·int·aj .

   2.
          Mal·bon⭑+ŝanc¹·e, {bedaŭr⭑·ind·e} , {domaĝ⭑·e} : mal·feliĉ⭑·e ne⭑ ven⭑·is al⭑ li
          la⭑ ide⭑·o ek·dezir⭑·i si⭑·an liber⭑·iĝ·on ; mal·feliĉ⭑·e por⭑ mi, mi renkont⭑·is
          ĉi⭑ tie la⭑ kron⭑-princ⭑·on, kiu ne·ebl⭑·ig·is mi⭑·ajn plan⭑·ojn ; la⭑ tut⭑·a
          kongres⭑·o mal·feliĉ⭑·e konsist⭑·os plen⭑·e el⭑ la⭑ plej⭑ obstin⭑·aj rutin¹·ul·oj
          kaj⭑ mal·amik⭑·oj de⭑ ĉio nov⭑·a .

mal·feliĉ⭑·o

   1.
          Bedaŭr⭑·a {sent⭑·o} pro⭑ mal·sukces⭑·o, perd⭑·o: mult⭑·e da⭑ mal·feliĉ⭑·o kaj⭑
          mal·ĝoj⭑·o ekzist⭑·as en⭑ la⭑ mond⭑·o! ; li sent⭑·is mal·feliĉ⭑·on kaj⭑ prem⭑·on
          pens⭑·ant·e pri⭑ la⭑ atend⭑·ant·a labor⭑-tag⭑·o .

   2.
          Mal·bon⭑~ŝanc¹·o: [ja⭑] pov⭑·us traf⭑·i mi·n mal·feliĉ⭑·o kaj⭑ mi mort⭑·us ;
          mal·feliĉ⭑·o oft⭑·e kun·ig⭑·as la⭑ hom⭑·ojn, kaj⭑ feliĉ⭑·o oft⭑·e dis·ig⭑·as ili·n ;
          erar⭑·ec·o en⭑ la⭑ naci⭑·a traduk⭑·o de⭑ tiu aŭ⭑ ali⭑·a vort⭑·o ne⭑ prezent⭑·as
          grand⭑·an mal·feliĉ⭑·on . {fortun⁽⁺⁾·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.114 2023/11/09 19:13:16 ]
     __________________________________________________________________