vidu ankaŭ la klarigojn
fer·/·o

fer·o

   1.
          Ĥemi·a {element¹·o} kun atom¹-numer·o 26, atom¹-pez·o 55,847; mal·mol·a
          forĝ·ebl·a {metal·o} , uz·at·a en mult·aj industri·oj: {ŝtal·o} est·as
          fleks·ebl·a, sed fer·o ne est·as fleks·ebl·a ; forĝ·ant·o de divers·aj
          majstr·aĵ·oj el kupr·o kaj fer·o ; arm·i si·n per fer·o ; katen·it·aj de
          mizer·o kaj fer·o ; {hard·i} ta⁽⁺⁾ fer·o ; kaserol·oj el stan·it·a
          {ferl⁽⁺⁾·ad·o} ; la plug·il·o al·port·ad·is de temp·o al temp·o pec·ojn da
          rust·a fer·o, sed est·is mal·facil·e re·kon·i, por kio ĝi serv·is ;
          rust·o manĝ·as la fer·on, kaj zorg·o la hom·on ; forĝ·u fer·on dum ĝi
          est·as varm·eg·a (ag·u kaj decid·u en la ĝust·a moment·o) . (Fe)

   2.
          Objekt·o el tiu metal·o: jen est·as forn·a fer·o ( {fajr·o-stang·o} )!
          vi pov·as ja komenc·i romp·i la spegul·ojn ; {huf-ofer·o} ; dir·u, kiam
          vi bezon·os la ten·il·on! kaj la hak-fer·on .

   {fer-epok·o}

fer·a

   1.
          De fer·o, el fer·o: sur la kamen·o inter du pot·oj star·as fer·a
          kaldron·o ; [la] fenestr·oj hav·is fer·ajn krad·ojn ; fer·a forn·o ;
          fer·a jug·o ; fer·a lit·o ; per fer·a objekt·o li bat·is li·n ; ekscit·aj
          trumpet-signal·oj, pez·a krak·et·o de cent+pied·a marŝ·o, fer·a tint·ad·o .

   2.
          Sen·ced·a, {sever·a} , ne·indulg·a: la fer·a vol·o de la jun·a vir·in·o ;
          dek ok jar·ojn li kun fer·a energi·o ir·ad·is al si·a alt·a cel·o ; se
          ni·n ne gvid·us fer·a konstant·ec·o, ni·a lingv·o jam de long·e ne
          ekzist·us ; lev·i la man·on por fer·a ĵur·o ; Al la amik·o saĝ·e
          elekt·it·a // Kun·forĝ·u vi·n en fer·a fidel·ec·o ; mi pek·is kontraŭ unu
          el la fer·aj princip·oj de ĵurnal·ism·o: neniam asert¹·u ke io okaz·is
          antaŭ ol ĝi ver·e okaz·is! ; ten·i iu·n per fer·a man·o ( {buton·um·i} ,
          {konduk·il·o} ).

fer·ec·a, fer+hav·a

          En·hav·ant·a fer·ajn substanc²·ojn: fer·ec·a ter·o, akv·o; [dom·o el]
          kun·met·it·aj sabl·o-ŝton-blok³·oj, sen fer+hav·aj material·oj kiel najl·oj
          .

fer·aĵ·o

          Objekt·o el fer·o: en la angul·o kuŝ·is amas·o da mal·nov·a fer·aĵ·o ;
          kvazaŭ en·forĝ·it·a per fer·aĵ·o ; [en·e] ne est·as  unu fer-najl·o nek
          iu ali·a fer·aĵ·o ; mi en·ir·is fer·aĵ-butik·on por aĉet·i io·n .
          {fer-rub·o}

fer·aĵ·ist·o

          Meti·ist·o, kiu far·as  vend·as fer·ajn objekt·ojn: oni dung·is
          ŝton+hak·ist·ojn kaj ĉarpent·ist·ojn, […] ankaŭ fer·aĵ·ist·ojn kaj
          kupr·aĵ·ist·ojn, por ripar¹·i la dom·on ; tiu kuir·il·o aparten·as al
          London·a akci¹·a kompani¹·o […], mi vid·is ĝi·n en fenestr·o de
          fer·aĵ·ist·o .

huf-ofer·o

          Ark+form·a plat·a fer-pec·o, kiu·n oni najl·as al la pied·oj de ĉeval·oj
          kaj mul·oj por evit·i difekt·iĝ·on de la huf·oj: la forĝ·ist·o […]
          de·ŝir·is de la […] ĉeval·o la kvar huf-ofer·ojn kaj al·najl·is kvar
          nov·ajn ; la fam·a Labirint¹·o […] hav·is form·on de grand·eg·a huf-ofer·o
          ; ĉiu+tag·e, dum kvin monat·oj, li vojaĝ·is 60 km, kaj tri foj·ojn
          neces·is huf-fer·i la ĉeval·ojn .

   [artikol-versi⁹·o: 1.128 2023/12/11 22:30:42 ]
     __________________________________________________________________