vidu ankaŭ la klarigojn
filologi¹·/·o

filologi¹·o

   1.
          {Scienc·o} stud¹·ant·a hom·ajn {kultur¹·ojn^2.b} per analiz¹·o de ili·aj
          {tekst·oj} (i.a. literatur·o, mitologi¹·o, folklor⁹·o), aplik³·ant·e
          metod¹·ojn de {lingv·o-scienc·o} , {literatur-scienc·o} , {histori·o^2}
          , {paleografi²·o} por taŭg·e interpret¹·i kaj koment⁹·i tiu·jn tekst·ojn:
          koncern·e laŭ·dir·e sen·util·ajn fak·ojn, kia·j lingv·o-scienc·o,
          arkeologi³·o  filologi¹·o .

   2.
          Kompleks⁽⁺⁾·a {scienc·o} stud¹·ant·a histori·on, funkci¹·ad·on kaj evolu²·on
          de lingv·o-sistem·oj; super·noci⁽⁺⁾·o (ankaŭ administr·a) por
          {lingv·o-scienc·o} , {literatur-scienc·o} , {paleografi²·o} : ŝi stud¹·is
          pol·an filologi¹·on en la varsovi·a universitat·o ; ŝi tie fin·is la
          universitat·on kun special·ist·iĝ·o pri german·a filologi¹·o ;
          Fakultat¹·o pri Modern¹·a Filologi¹·o de UAM (Universitat·o  , Poz¹-nan⁹·o);

filologi¹·a

          Rilat·a al filologi¹·o: oni atend·as de ili (la an·oj de komitat·o pri
          la lingv·o inter·naci·a) ne ia·n teori·an filologi¹·an amuz·iĝ·on, sed
          labor·on praktik·an ; Sub la interlingvistik⁽⁺⁾·an tem·ar·on do laŭ la
          nun·temp·a kompren·o aparten·u ankaŭ problem¹·oj filologi¹·aj ; nur la
          London·a filologi¹·a societ·oopini·as la problem¹·on de inter·naci·a
          lingv·o jam fin·e solv·it·a per la aper·o de  . la
          Proverb·ar·o, re·el·don·it·a en 1961 kun filologi¹·a aranĝ·o de
           kaj  ; Esperant·o far·iĝ·is stud¹-objekt·o en
          la Filologi¹·a Fakultat¹·o de la Universitat·o en Sofi·o .

filologi¹·ist·o

          Scienc·ul·o, kiu stud¹·as la filologi¹·on; {filolog¹·o} : la sukces·o
          tiom li·n kuraĝ·ig·is, ke li imag·is si·n esperant·a filologi¹·ist·o kaj
          verk·ist·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.32 2023/11/09 20:48:32 ]
     __________________________________________________________________