filozof¹·/·o

filozof¹·o

   1.
          Scienc⭑·ul·o, kiu esplor⭑·as kaj⭑ pri·trakt⭑·as la⭑ {filozofi¹·on} : iu·j el⭑
          la⭑ Epikur⁽⁺⁾·an·aj kaj⭑ Stoik²·aj filozof¹·oj li·n renkont⭑·is ; ni ir⭑·is
          mal·supr⭑·en laŭ⭑ la⭑ tiel⭑ nom⭑·at·a voj⭑·o de⭑ la⭑ filozof¹·oj, la⭑ bel⭑·a
          sol⭑·ec·a voj⭑·o laŭ·long⭑·e de⭑ la⭑ mar⭑-bord⭑·o ; la⭑ grand⭑·a verk⭑·ist·o kaj⭑
          filozof¹·o Leon⭑·o  , kiu·n cert⭑·e neniu en⭑ la⭑ tut⭑·a mond⭑·o
          kuraĝ⭑·os suspekt⭑·i en⭑ tio, ke⭑ li vol⭑·as far⭑·i reklam¹·on al⭑ la⭑ lingv⭑·o
          inter·naci⭑·a ; German⭑·uj·o, la⭑ land⭑·o de⭑ la⭑ filozof¹·oj kaj⭑ poet¹·oj .
          {pens⭑·ist·o}

   2.
          Praktik⭑·e saĝ⭑·a kaj⭑ trankvil⭑+anim⭑·a hom⭑·o, kiu pacienc⭑·e toler⭑·as
          mal·feliĉ⭑·aĵ·ojn: ĉu⭑ la⭑ pastr⭑·aĉ·a babil⭑·aĵ·o pov⭑·as koler⭑·ig·i tia·n
          filozof¹·on ?

filozof¹·i

   (ntr)

   1.
          {Filozofi¹·i} : filozof¹·i ne⭑ sat⭑·ig·as stomak⭑·on ; rezon¹·ad·o kaj⭑
          filozof¹·ad·o pan⭑·on ne⭑ don⭑·as ; en⭑ tiu ĉi⭑ sam⭑·a manier⭑·o esprim⭑·is si·n
          pri⭑ la⭑ lingv⭑·o Esperant⭑·o ĉiu·j tiu·j sen·antaŭ·juĝ⭑·aj kaj⭑ honest⭑·aj
          hom⭑·oj, kiu·j, anstataŭ⭑ filozof¹·ad·i pri⭑ ĝi blind⭑·e, pren⭑·is sur⭑ si·n
          la⭑ mal·grand⭑·an labor⭑·on efektiv⭑·e kon⭑·at·iĝ·i kun⭑ ĝi .

   2.
          Montr⭑·iĝ·i filozof¹·o^2; saĝ⭑·e kaj⭑ trankvil⭑·e viv⭑·i, toler⭑·ant·e kun⭑
          pacienc⭑·o mal·feliĉ⭑·aĵ·ojn: filozof¹·e la⭑ instru⭑·it·aj person⭑·oj jam⭑ oft⭑·e
          toler⭑·as, se⭑ ne⭑ respekt⭑·as, la⭑ mal·sam⭑·ajn kred⭑·ojn de⭑ ali⭑·aj
          inteligent¹·ul·oj .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/11/09 20:48:32 ]
     __________________________________________________________________