finn¹⁰·/·o

finn¹⁰·o

   1.
          {Ŝtat⭑·an·o} de⭑ {Finn¹⁰·uj·o} : ankaŭ⭑ Finn¹⁰-land⭑·o hav⭑·as la⭑ skandinav⁽⁺⁾·an
          kruc⭑·on sur⭑ si⭑·a flag⭑·o (blu⭑·an kruc⭑·on sur⭑ blank⭑·a fon⁵·o), kvankam⭑ la⭑
          pli·mult⭑·o de⭑ la⭑ finn¹⁰·oj ne⭑ de·ven⭑·as de⭑ skandinav⁽⁺⁾·a etn⁹·o ; en⭑ la⭑
          soveti⁽⁺⁾·a post·milit⭑·a propagand¹·o oni eĉ⭑ plend⭑·is, ke⭑ la⭑ finn¹⁰·oj
          milit⭑·is mal·honest⭑·e kaj⭑ kaŝ⭑·e, kaj⭑ tial⭑ kaŭz⭑·is al⭑ la⭑ honest⭑·e
          milit⭑·int·a soveti⁽⁺⁾·a arme¹·o grand⭑·ajn perd⭑·ojn ; mult⭑·aj finn¹⁰+lingv⭑·aj
          finn¹⁰·oj prefer⭑·us uz⭑·i la⭑ angl⭑·an kun⭑ la⭑ sved⁸·oj anstataŭ⭑ la⭑ sved⁸·a .

   2.
          An⭑·o de⭑ la⭑ ĉef·gent⭑·o loĝ⭑·ant·a en⭑ Finn¹⁰·uj·o, parol⭑·ant·o de⭑ la⭑ finn¹⁰·a
          lingv⭑·o: la⭑ ekster⭑·o de⭑ P[eter⭑-burg⁽⁺⁾·o] est⭑·as tut⭑·e kosmopolit²·a kaj⭑
          tiu urb⭑·o ankaŭ⭑ en·hav⭑·as en⭑ si mil⭑·ojn da⭑ fremd⭑~land⭑·an·oj: finn¹⁰·oj,
          est⭑·oj, german⭑·oj, ne⭑ mal·mult⭑·aj sved⁸·oj, franc⭑·oj k.c., la⭑ finn¹⁰·oj
          ordinar⭑·e loĝ⭑·as en⭑ la⭑ urb⭑-part⭑·o  , nord⭑·e de⭑
           ; ni ne⭑ hav⭑·as lern⭑·il·on de⭑ fot⁹·ad·o, la⭑ finn¹⁰·o Vilho 
          aper⭑·ig·is tia·jn naci⭑+lingv⭑·e, sed⭑ kiel⭑ esperant⭑·ist·o li prefer⭑·is
          sen·util⭑·e verk⭑·i pri⭑ particip⭑·oj .

   {suom⁽⁺⁾·o}

finn¹⁰·a

          Rilat⭑·a al⭑ finn¹⁰·oj aŭ⭑ finn¹⁰·uj·o: finn¹⁰·aj popol⭑-kant⭑·oj ; 
          riĉ⭑·ig·is la⭑ traduk⭑·an beletr⁹·on per⭑ la⭑ grandioz¹·a finn¹⁰·a epos⁽⁺⁾·o
           ; la⭑ nobel⭑·ul·ar·o […] for·loĝ⭑·as el⭑ la⭑ urb⭑·o al⭑ si⭑·aj
          somer⭑+loĝ⭑·ej·oj ĉirkaŭ⭑  apud⭑ la⭑ Finn¹⁰·a golf⭑·o ; en⭑ 1923 est⭑·is
          fond⭑·it·a Finn¹⁰·a Labor⭑·ist·a Esperant⭑·o-asoci¹·o .

   {suom⁽⁺⁾·a}

finn¹⁰·a lingv⭑·o

          Unu⭑ el⭑ la⭑ du⭑ oficial⭑·aj lingv⭑·oj de⭑ Finn¹⁰·uj·o (apud⭑ la⭑ sved⁸·a): tia·j
          ŝlos⭑·il·oj en·tut⭑·e aper⭑·is en⭑ la⭑ lingv⭑·oj afrik⁸+ans⁽⁺⁾·a, alban⁸·a, angl⭑·a,
          […] eston⁸·a, finn¹⁰·a, flandr¹⁰·a, franc⭑·a […] ; eĉ⭑ oni pov⭑·as asert¹·i, ke⭑
          la⭑ finn¹⁰·a lingv⭑·o hav⭑·as 15 kaz⭑·ojn, ĉar⭑ la⭑ substantiv⭑·o pov⭑·as
          akcept⭑·i dek⭑ kvin⭑ divers⭑·ajn fin⭑·aĵ·ojn, kiu·jn oni traduk⭑·us en⭑
          Esperant⭑·o plej⭑+part⭑·e per⭑ prepozici⭑·aj esprim⭑·oj ; la⭑ unu⭑·a
          sonor⭑·il·et·o de⭑ la⭑ kolekt⭑·o sur·hav⭑·is la⭑ tekst⭑·on „Gard⭑·u la⭑ natur⭑·on
          bel⭑·a!“ en⭑ finn¹⁰·a lingv⭑·o .

Finn¹⁰-land⭑·o, Finn¹⁰·uj·o (FI)

          Ŝtat⭑·o en⭑ Nord- {Eŭrop⭑·o} , lim⭑·ant·a sud⭑·e kaj⭑ okcident⭑·e kun⭑ la⭑
          Balt⁽⁺⁾·a Mar⭑·o, orient⭑·e kun⭑ Rus⭑-land⭑·o kaj⭑ nord⭑+okcident⭑·e kun⭑ Sved⁸·uj·o
          kaj⭑ Norveg⁸·uj·o: vi dev⭑·as kur⭑·i pli⭑ ol⭑ cent⭑ mejl⭑·ojn en⭑ la⭑ intern⭑·on
          de⭑ Finn¹⁰-land⭑·o, ĉar⭑ tie la⭑ neĝ⭑·a re·ĝin²·o hav⭑·as si⭑·an somer⭑+loĝ⭑·ej·on ;
          ni el·vetur⭑·is, mi tra⭑ Finn¹⁰·uj·o velociped¹·e, […] mi⭑·a amik⭑·o post⭑·e per⭑
          vapor⭑-ŝip⭑·o rekt⭑·e al⭑ Peterburg⁽⁺⁾·o ;  , fru⭑·a
          esperant⭑·o-pionir⭑·o, […] okaz⭑·ig·is en⭑ 1899 la⭑ unu⭑·an
          esperant⭑·o-ge·edz⭑·iĝ·on (kun⭑  el⭑ Turk⭑·u, Finn¹⁰-land⭑·o) .
          {Suom⁽⁺⁾·uj·o}

   Rim. 1: La⭑ nom⭑·o est⭑·as gent⭑·o-baz¹·a (), sed⭑ uz⭑·as la⭑ fin⭑-vort⭑·on -land
   anstataŭ⭑ -uj/-i pro⭑ inter·naci⭑·ec·o aŭ⭑ Esperant⭑·a tradici¹·o.
   Rim. 2: Oni jes⭑ pov⭑·as escept⭑·e prononc³·i „finn¹⁰·o“ simil⭑·e al⭑ „sen⭑-nom⭑·a“,
   distribu⁸·ant·e _nn_ inter⭑ du⭑ silab⭑·oj; tamen⭑ tio fiask¹·as pri⭑ _nnl_ el⭑
   „Finn¹⁰-land⭑·o“: unu⭑·e, la⭑ silab⭑·o-komenc⭑·a _nl_ el⭑ „Fin-nlando“ est⭑·as ne⭑ nur⭑
   ne·kutim⭑·a, sed⭑ eĉ⭑ fonetik¹·e mal·ebl⭑·a por⭑ mult⭑·aj esperant⭑·ist·oj; du⭑·e, tia
   dis·silab⭑·ad·o kolizi⁴·us kun⭑ la⭑ morfologi⁽⁺⁾·o (kp „Gron-lando“). La⭑
   dis·silab⭑·ad·o „Fin-n-lando“ implic⁽⁺⁾·as silab⭑·o-far⭑·an [n̩], kiu en⭑ Esperant⭑·o
   ne⭑ ekzist⭑·as. Praktik⭑·e do⭑ oni prononc³·as „  “, malgraŭ⭑ la⭑
   skrib⭑·a form⭑·o.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.30 2023/11/09 20:48:32 ]
     __________________________________________________________________