vidu ankaŭ la klarigojn
flam⭑·/·o
flam⭑·o
1.
Hel⭑·a bril⭑·o, produkt⭑·at·a de⭑ gas⭑·oj el·iĝ⭑·ant·aj el⭑ brul⭑·ant·a material⭑·o:
flam⭑·o de⭑ lign⭑·o, karb⭑·o, gas⭑·o, paper⭑·o, lamp⭑·o, fajr⭑·o, incendi⁽⁺⁾·o;
blu⭑·e brul⭑·ant·a flam⭑·o […] lum⭑·ig·is la⭑ tut⭑·an salon⭑·on ; la⭑ ĉiel⭑·o
lum⭑·is, kvazaŭ⭑ ĝi est⭑·us en⭑ flam⭑·oj ; kiam⭑ la⭑ flam⭑·o esting⭑·iĝ·is kaj⭑
de⭑ la⭑ paper⭑·o rest⭑·is nur⭑ la⭑ cindr⭑·o ; flam⭑·oj aper⭑·is sub⭑ la⭑
tegment⭑·o, la⭑ sek⭑·a pajl⭑·o ek·brul⭑·is ; sur⭑ la⭑ brul⭑-lign⭑·ar·o, avid⭑·e la⭑
flam⭑·oj el·ŝov⭑·as si⭑·ajn lang⭑·ojn supr⭑·en ĉirkaŭ⭑ la⭑ vir⭑·in·o ; la⭑
alumet⭑·o el·ig⭑·is varm⭑·an hel⭑·an flam⭑·on ; la⭑ ne·regul⭑·a mov⭑·iĝ·ad·o de⭑ la⭑
kandel⭑·a flam⭑·o ; mal·grand⭑·a est⭑·as la⭑ flam⭑·o, tamen⭑ ne⭑ mank⭑·as la⭑
fum⭑·o ; el⭑ flam⭑·o si·n el·tir⭑·is, en⭑ fajr⭑·on en·ir⭑·is .
2.
{Ekscit⭑·ec·o} , {ard³·o} , {pasi⭑·o} : flam⭑·o de⭑ koler⭑·o ; li⭑·aj okul⭑·oj
est⭑·is kiel⭑ fajr⭑·a flam⭑·o ; la⭑ flam⭑·o de⭑ la⭑ kor⭑·o . {ekzalt⁽⁺⁾·ec·o} ,
{entuziasm⭑·o} , {fajr⭑·o^2} , {fervor⭑·o} , {verv³·o} , {vigl⭑·ec·o}
flam⭑·a
1.
Brul⭑·ant·a kun⭑ flam⭑·o, aspekt¹·ant·a kiel⭑ flam⭑·o: el·kur⭑·as flam⭑+flam⭑·aj
fajr⭑·er·oj ; flam⭑·a kurten⭑·o […] star⭑·iĝ·as subit⭑·e, kiel⭑ bar⭑·o
ne·trans·ir⭑·ebl·a, […] Viktor⁽⁺⁾·o si·n sent⭑·is pere⭑·ont·a ; ĉio
kun·kun·fand⭑·iĝ·is en⭑ flam⭑·aj kolor⭑·oj ; la⭑ flam⭑·a bril⭑·o de⭑ li⭑·aj
pupil⭑·oj ; ŝi⭑·a antaŭ⭑·a pal⭑·ec·o ced⭑·is la⭑ lok⭑·on al⭑ flam⭑·a ruĝ⭑·o .
2.
{Ard³·a} , {pasi⭑·a} : flam⭑·a am⭑·o ; kun⭑ flam⭑·a elokvent⭑·ec·o li defend⭑·as
la⭑ plan⭑·on de⭑ si⭑·a amik⭑·o ; flam⭑·a fanatik²·ec·o ; flam⭑·a koler⭑·o ; flam⭑·a
furioz⭑·o mi·n kapt⭑·as ; [la⭑] flam⭑·a jun⭑·ul·o, varm⭑·eg·e, pasi⭑·e ŝi·n am⭑·as
; mi sent⭑·as mi·n fort⭑·a, kiel⭑ flam⭑·a ĉeval⭑·o ; Vener⁽⁺⁾·o, tiel⭑
viv⭑·o-plen⭑·a kaj⭑ flam⭑·a, kiel⭑ Tician⁽⁺⁾·o tio·n vid⭑·is ; silent⭑·is
kaj⭑ fiks¹·e rigard⭑·is la⭑ flam⭑·ajn okul⭑·ojn de⭑ la⭑ Grek⁸·o ; flam⭑·a
indign⭑·o met⭑·is tiu·n mal·bel⭑·an vort⭑·on en⭑ la⭑ buŝ⭑·on de⭑ vi⭑·a serv⭑·ist·o ;
karb⭑·e nigr⭑·aj flam⭑·aj okul⭑·oj ; tut⭑·e egal⭑·e, ĉu⭑ li est⭑·as mal·amik⭑·o de⭑
Esperant⭑·o aŭ⭑ ĝi⭑·a plej⭑ flam⭑·a amik⭑·o ; du⭑ kor⭑·oj tra·pik⭑·it·aj de⭑
flam⭑·aj sag⭑·oj ; li skrib⭑·ad·is al⭑ mi […] leter⭑·ojn sopir⭑·eg·ajn kaj⭑
flam⭑·ajn .
flam⭑·i
(ntr)
1.
Est⭑·i en⭑ flam⭑·a stat⭑·o: flam⭑·is fajr⭑·o tia, ke⭑ oni pov⭑·us rost⭑·i sur⭑ ĝi
tut⭑·an bov⭑·on ; flam⭑·is ĉiu·j kandel⭑·oj de⭑ lustr⭑·o kaj⭑ de⭑ kandelabr³·oj
; la⭑ sun⭑·o flam⭑·is sur⭑ ĉiam⭑ sen·nub⭑·a ĉiel⭑·o ; la⭑ nord⭑·a bril⭑·o flam⭑·is
super⭑ la⭑ glaci⭑-mont⭑·oj de⭑ la⭑ nord⭑·o ; en⭑ la⭑ juvel⭑·aj magazen⭑·oj kiel⭑
blu⭑·aj, ruĝ⭑·aj, verd⭑·aj fajr⭑·oj, flam⭑·as gem²·oj ; flam⭑·is klar⭑·a fajr⭑·o
el⭑ branĉ⭑·et·oj . {ard³·i} , {bol⭑·i} , {brul⭑·i} , {fajr⭑·i^1} , {flagr³·i}
2.
El·montr⭑·i fort⭑·an pasi⭑·on; est⭑·i en⭑ plen⭑·a ekscit⭑·o: li⭑·a koler⭑·o flam⭑·as
; tro⭑ mult⭑·e da⭑ nigr⭑·a sang⭑·o kolekt⭑·iĝ·is en⭑ vi⭑·a kor⭑·o kaj⭑ tial⭑ vi⭑·a
kap⭑·o flam⭑·as ; kun⭑ mir⭑·o ili rigard⭑·as unu⭑ ali⭑·an, ili⭑·aj vizaĝ⭑·oj
flam⭑·as ; li⭑·aj okul⭑·oj flam⭑·is ; [la⭑] kant⭑·ist·o de⭑ […]
pasi⭑·e flam⭑·is al⭑ ; flam⭑·i per⭑ hont⭑·o antaŭ⭑ si mem⭑ ; ŝi⭑·aj
pied⭑·oj tiel⭑ trem⭑·is, ŝi⭑·a kap⭑·o tiel⭑ flam⭑·is kaj⭑ la⭑ brust⭑·o tiel⭑
dolor⭑·is, ke⭑ ŝi fal⭑·is sur⭑ seĝ⭑·on . {fajr⭑·i^2} , {febr⭑·i^2}
flam⭑·ig·i
(tr)
Met⭑·i en⭑ flam⭑·an stat⭑·on: ek·flam⭑·ig·i fajr⭑·on, lamp⭑·on; kiam⭑ li
re·ven⭑·is, li flam⭑·ig·is la⭑ fajr⭑·on el⭑ la⭑ er⭑·oj kaj⭑ varm⭑·ig·is si·n ;
[tiu histori⭑·o] flam⭑·ig·is vi⭑·an infan⭑·an fantazi¹·on kaj⭑ infekt⭑·is vi·n
per⭑ la⭑ mani¹·o far⭑·iĝ·i grand⭑·a hom⭑·o ; ŝi leg⭑·is en⭑ la⭑ okul⭑·oj de⭑ si⭑·a
am⭑·ant·o la⭑ frenez⭑·an dezir⭑·on, kiu li·n flam⭑·ig·is ; la⭑ saĝ⭑·ul·o sci⭑·is
est⭑·i moder⭑·a: li montr⭑·is la⭑ intern⭑·an vund⭑·on de⭑ l'⭑ ŝtat⭑·o, sed⭑ li
ne⭑ flam⭑·ig·is ĝi·n .
ek·flam⭑·i
Ek·met⭑·iĝ·i en⭑ flam⭑·an stat⭑·on: la⭑ lum⭑-tur⭑·oj […] komenc⭑·is bril⭑·et·i kaj⭑
post⭑·e ek·flam⭑·is ili⭑·aj or⭑·aj stel⭑·oj, kvazaŭ⭑ aŭror⁽⁺⁾·o sur⭑ la⭑ nigr⭑·a
horizont¹·o ; kiam⭑ li […] ek·vid⭑·is la⭑ bov⭑·id·on kaj⭑ la⭑ danc⭑·ad·on, tiam⭑
ek·flam⭑·is la⭑ koler⭑·o de⭑ Mose⁽⁺⁾·o, kaj⭑ li for·ĵet⭑·is el⭑ si⭑·aj man⭑·oj la⭑
tabel⭑·ojn ; ek·flam⭑·is li⭑·a intern⭑·o pro⭑ li⭑·a frat⭑·o kaj⭑ li vol⭑·is plor⭑·i
.
flam⭑·iĝ·i
Ek·flam⭑·i: la⭑ tapiŝ⭑·o, sur⭑ kiu ili ripoz⭑·is, komenc⭑·is flam⭑·iĝ·i ; ŝi⭑·a
flug⭑·ant·a ĉemiz⭑·o el⭑ mal·dik⭑·a tol⭑·aĵ·o flam⭑·iĝ·is dum⭑ ŝi⭑·a tra·ir⭑·o tra⭑ la⭑
fajr⭑·o ; en⭑ li⭑·a profund⭑·a anim⭑·o flam⭑·iĝ·is la⭑ fajr⭑·o de⭑ la⭑ venĝ⭑·o ; la⭑
imag⭑·o flam⭑·iĝ·as, kaj⭑ sent⭑-am⭑·o sekv⭑·as ; lign⭑·o fend⭑·it·a facil⭑·e
flam⭑·iĝ·as .
flam⭑·iĝ·em·a
Facil⭑·e flam⭑·ant·a: flam⭑·iĝ·em·a substanc²·o; koler⭑·em·a hom⭑·o kaŭz⭑·as
mal·pac⭑·ojn, kaj⭑ flam⭑·iĝ·em·a kaŭz⭑·as mult⭑·ajn pek⭑·ojn ; hom⭑·o flam⭑·iĝ·em·a
kaj⭑ blind⭑·a, ŝi am⭑·is vi·n ; li est⭑·as flam⭑·iĝ·em·a kiel⭑ rezin⭑·a lign⭑·o .
flam⭑·ing·o
Ekstrem⭑·aĵ·o de⭑ tub⭑·et·o, de⭑ kiu brul⭑·as la⭑ gas⭑·o: la⭑ kran⭑·oj de⭑
flam⭑·ing·oj est⭑·is lut⭑·it·aj . {brul⭑·il·o} , {gas⭑-bek⭑·o}
flam⭑·ec·o
Ekscit⭑·ec·o de⭑ la⭑ sent⭑·oj: en⭑ flam⭑·ec·o mi far⭑·is tio·n aŭ⭑ ali⭑·an, kun⭑
koler⭑·em·a spirit⭑·o mi nask⭑·iĝ·is ; kaj⭑ en⭑ ĝi·n li en·ig⭑·is si⭑·an
energi⭑·on, si⭑·an jun⭑·an flam⭑·ec·on .
Rim.: Flam⭑·o^2 indik³·as intens⁴·on de⭑ am⭑·o, pasi⭑·o ktp; „flam⭑·ec·o“
rilat⭑·as al⭑ ekscit⭑·ec·o okaz⭑·a aŭ⭑ sporad⁽⁺⁾·a, aŭ⭑ indik³·as trajt⭑·on de⭑ ies⭑
karakter⭑·o.
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.38 2023/11/09 20:48:33 ]
__________________________________________________________________