vidu ankaŭ la klarigojn
fleks·/·i

fleks·i

   (tr)

   1.
          {Kurb·ig·i} , {ark·ig·i} : la fe-in·o fleks·is flank·en la branĉ·ojn ;
           sid·is [kun la] kap·o en la man·oj, ŝi·a blank·a kol·o est·is
          fleks·it·a ; ŝi fleks·is si·ajn genu·ojn kaj preĝ·is ; li el·tir·is el
          la ing·o sufiĉ·e long·an glav·on […] kaj komenc·is fleks·i ĝi·n per la
          man·oj ; la faraon⁽⁺⁾·o si·n fleks·is ĝis la ter·o ; la ali·aj fripon·oj
          kapt·is li·n, lukt²·is kun li, fleks·is li·n tiel, ke li·a kap·o ating·is
          li·ajn pied·ojn ;  star·as antaŭ li sen·arm·a, kun mizer·a
          vizaĝ·o kaj kun figur·o, fleks·it·a de sufer·o ; genu·ojn hom·oj
          fleks·as ja nur tiam, / se la rampadprofit·on don·as ; pov·i
          fleks·i per la fingr·oj fer·ajn baston·ojn ; si·n fleks·int·e trans la
          tabl·on, li kri·is en la orel·on mem de la vizit·ant·o ; la fleks·it·a
          stri·o de la voj·o (mult~kurb·a, serpent·um·a) ; fleks·u arb·on dum ĝi·a
          jun·ec·o (ne las·u pas·i la ĝust·an moment·on)!

   2.
          Ced·ig·i, {obe·ig·i} : fleks·i la jun·ajn spirit·ojn sub disciplin²·o;
          fleks·i la venk·it·on sub sever·a leĝ·o; ĉi tiu·jn mi fleks·os per
          nenio pens·is la faraon⁽⁺⁾·o ; mi sci·as ankoraŭ rimed·ojn, kiu·j tre
          bon·e pov·as fleks·i ( {humil·ig·i} , {mal·fier·ig·i} ) la fier·ec·on de
          mal·humil·a obstin·ul·in·o .

   3.
          {Konform·ig·i} , {adapt³·i} : lingv·oj natur·aj kresk·as tut·e
          trankvil·e, ĉar kun tia lingv·o neniu kuraĝ·as far·i ia·jn
          eksperiment¹·ojn  fleks·i ĝi·n laŭ si·a gust·o ; ni·a lingv·o est·as
          ankoraŭ jun·a kaj ne·potenc·a kaj dev·as si·n fleks·i, se ĝi ne vol·as
          pere·i ; li ne pov·as en tia direkt·o fleks·i la am·at·an vir·in·on .

fleks·o

   1.
          Fleks·it·a part·o de io: la river·o hav·as mult·e da fleks·oj ; ŝi·a
          okul·o sen mal·facil·ec·o rimark·as la plej komplik¹·it·ajn fleks·ojn de
          la lini·oj ; li mal·aper·is mal·antaŭ fleks·o de la mur·o ; grand·aj
          branĉ·oj [kun] kurb·aĵ·oj kaj fleks·oj . {fleks·aĵ·o}

   2.
          {Fort·o} , kiu fleks·as: la front·aj cilindr¹·aj pivot⁴·oj est·as
          streĉ·at·aj per fleks·o .

   3.
          Ag·o fleks·i.

          Rim.: Ĉi tiu signif·o est·as postulat⁽⁺⁾·a de la radik·a karakter·o, kaj
          supoz·ebl·e tial ĝi est·is en·konduk·it·a en , sed ĝi rest·as ne·uz·at·a.

fleks·a

   1.
          Rilat·a al fleks·o: fleks·a momant⁽⁺⁾·o ; fleks·a rigid·ec·o .

   2.
          {Fleks·iĝ·em·a} : fleks·a serpent·o ; terur·aj polip²·oj, kiu·j etend·ad·is
          post ŝi si·ajn fleks·ajn brak·ojn ; kun fingr·oj kiel fleks·aj verm·oj
          .

   3.
          Fleks·it·a.

fleks·ad·o

          Ag·o fleks·i: al la pasiv¹·aj mov·oj, dum kiu·j la masaĝ¹·it·a person·o
          mem far·as neniu·n streĉ·ad·on, aparten·as [...] fleks·ad·o ; laŭ
          princip·o de piezoelektra efekt³·o [...] per prem·ad·o  fleks·ad·o de
          iu·j material·oj ek·est·as elektr¹·a tensi⁽⁺⁾·o .

fleks·aĵ·o

          {Fleks·o^1} : la fleks·aĵ·oj de la voj·o ; ĝis fleks·aĵ·o de si·a
          kubut·o ; la voĉ·o kaj la gitar·o de  […] en si·aj plej
          subtil¹·aj fleks·aĵ·oj, don·is al mi la neces·an material·on por mi·a
          labor·o .

fleks·ebl·a

          Kiu·n oni pov·as fleks·i: ŝtal·o est·as fleks·ebl·a, sed fer·o ne est·as
          fleks·ebl·a ; la trunk·et·o kaj foli·oj est·as tiel fleks·ebl·aj kaj
          elast·aj, ke ili ĉe la plej mal·grand·a flu·o de la akv·o si·n mov·as,
          kiel viv·aj est·aĵ·oj ; li hav·as fingr·ojn delikat·ajn kaj
          fleks·ebl·ajn ; ili ŝmir·is al si la angul·ojn de la buŝ·o per
          fiŝ-ole·o, por ke ili far·iĝ·u pli fleks·ebl·aj ; [ili] kalkul·is sur
          li·a nud·a korp·o kvin×dek fleks·ebl·ajn kan·ojn (bat·ojn) ; fleks·ebl·a
          lingv·o, stil·o. {mol·a} , {elast·a}

fleks·iĝ·i, si·n fleks·i

   1.
          Kurb·iĝ·i: est·is tia vent·eg·o, ke […] la arb·oj […] ĉiu+minut·e
          fleks·is si·n kiel kan·o ; ili glor-kant·is kun ĝoj·o, fleks·is si·n,
          kaj ador+klin·iĝ·is ; pli bon·e fleks·iĝ·i ol romp·iĝ·i manĝ·aĵ·o kaj plej
          bon·aj vin·oj star·is sur la tabl·oj, kiu·j fleks·iĝ·is sub ili·a pez·o ;
          la branĉ·oj de la pom-arb·o fleks·iĝ·is sub la ruĝ+vang·aj frukt·oj ;
          humil·e fleks·iĝ·i kaj fal·i sen·fort·e ; sid-fleks·iĝ·int·e preskaŭ ĝis
          la plank·o (vd {kaŭr²·iĝ·i^2} ) ; li hav·as unu eg·e mal·nov·an seg·il·on,
          […] la instrument¹·o ne est·is perfekt·a, tamen bon·eg·e fleks·iĝ·is kaj
          bel~son·is .

   2.
          Ced·i, sub·met·iĝ·i: fleks·iĝ·i antaŭ la fort·o, sub la destin¹·o; li·a
          kuraĝ·o fleks·iĝ·is; [Esperant·o] kresk·is regul·e [...], neniam
          fleks·iĝ·ant·e (de·klin·iĝ·ant·e, mis·form·iĝ·ant·e)  kripl·iĝ·ant·e .

fleks·iĝ·o

          Mov·o, per kiu io fleks·iĝ·as; form·o de io fleks·it·a: fleks·iĝ·o de
          risort·o; ĉe la fleks·iĝ·o de la river·o; ĉiu arb·o montr·is la bel·ajn
          form·ojn kaj fleks·iĝ·ojn de si·aj branĉ·oj .

fleks·iĝ·em·a

          Kiu facil·e fleks·iĝ·as; facil·e fleks·ebl·a: long·aj fleks·iĝ·em·aj kol·oj
          [... de] cign·oj ; fleks·iĝ·em·ec·o de ili·aj mov·oj .

ne·fleks·ebl·a, ne·fleks·iĝ·em·a

          Kiu ne facil·e fleks·iĝ·as, ne facil·e ced·as: ne parol·u kun
          ne·fleks·ebl·a kol·o ; ĉiam ili renkont·is ne·fleks·ebl·an kontraŭ·star·on
          de l' pastr·oj ; la ĵaluz·o est·as ne·fleks·ebl·a kiel  ;
          ne·fleks·ebl·a karakter·o vir·o ne·fleks·ebl·a ( {fer·a^2} ) ; li turn·is
          si·ajn rigid·ajn maleol·ojn, pen·e mov·is si·ajn ne·fleks·iĝ·em·ajn
          fingr·ojn ferm·e-mal·ferm·e . {fiks¹·a} , {firm·a} , {mal·ced·em·a} ,
          {obstin·a} , {rigid·a} , {sen·ŝancel·iĝ·a} , {spit·em·a}

genu-fleks·i

   (ntr)

          Fleks·i si·an korp·on ĉe la {genu·o} , oft·e por esprim·i respekt·on al
          la person·o, antaŭ kiu oni star·as: antaŭ Li genu-fleks·os ĉiu·j
          for·ir·ant·aj al la tomb·o ; ŝi est·is ĉiam kutim·int·a, ke oni ŝi·n
          star·ig·u sur piedestal·on, ĉirkaŭ·at·an de genu-fleks·ant·aj kavalir·oj
          ; en tiu sen·kompar·e vast·a bazilik²·o ja pov·as ok×dek mil kred·ul·oj
          respekt·eg·e genu-fleks·i antaŭ la pap·o ; vi genu-fleks·as antaŭ
          mal·plen·a tabernakl⁽⁺⁾·o ;  ŝi ig·is salut·i per man-prem·o kaj
          genu-fleks·o . {genu·i} , {genu·iĝ·i} , {ador+klin·iĝ·i} , {riverenc·i}

          Rim.: Genu-fleks·ad·on foj·e akompan·as klin·ad·o de la bust¹·o. La
          krur·oj pov·as rest·i paralel·aj  ne. Oni kutim·e sub·kompren·as, ke
          la fleks·ad·o est·as mal·long·a kaj tuj sekv·ot·a de re·rekt·ig·o, sed la
          etiket³·o pov·as postul·i, ke unu genu·o mal·alt·iĝ·u ĝis la plank·o kaj
          ke oni rest·u star·ant·a unu+genu·e sur la plank·o.

          Rim.: La vort·o aper·as en kaj kun la iom ali·a signif·o „
          {sur·genu·iĝ·i} “ kaj tut·e mal·aper·is el , supoz·ebl·e pro la fakt¹·o,
          ke, en la koncern·a kun·met·aĵ·o, la flank-element¹·o ŝajn·as rol¹·i kiel
          objekt·o de la ĉef·element¹·o.

trans·fleks·iĝ·a

          (p.p. punkt·o de eben·a {kurb·o} ) Tia, ke la {sign·o} de la
          {kurb·ec·o} ŝanĝ·iĝ·as, kiam la kurb·o ĝi·n tra·ir·as; intuici⁽⁺⁾·e: la
          kurb·o tra·ir·as si·an tanĝ⁽⁺⁾·ant·on ĉe tiu punkt·o: por ke est·u
          trans·fleks·iĝ·a la punkt·o  de kurb·o difin·it·a per
          kartezi⁽⁺⁾·a ekvaci²·o  , kie  est·as almenaŭ du+foj·e
          kontinu⁴·e deriv⁴·ebl·a {funkci¹·o} , neces·as, ke la du·a deriv⁴·aĵ·o de
           nul·iĝ·u ĉe  (tiam, oni pov·as dir·i, ke la koncern·a
          punkt·o est·as trans·fleks·iĝ·a punkt·o de funkci¹·o  ). {infleks⁽⁺⁾·a.}

          Rim.: Tiu termin·o ne est·as tre kontent·ig·a: ĝi mal·preciz·e el·vok·as
          la ide·on, ke la kurb·o trans·ir·as la koncern·an punkt·on,  si·an
          tanĝ⁽⁺⁾·ant·on ĉe tiu punkt·o, fleks·iĝ·ant·e (al ali·a direkt·o). Ĉiu·j
          ali·aj font·ojkrom , kiu kon·as nur la substantiv·ontrans·fleks·iĝ·ej·o“ ‐ prefer·as la form·oninfleks⁽⁺⁾·a“, kies radik·o
          rest·as ignor²·at·a de la ĝeneral¹·aj vort·ar·oj.

trans·fleks·iĝ·ej·o

          {Trans·fleks·iĝ·a} punkt·o.

          Rim.: Pri tia uz·o de sufiks·o „-ej·o“, vd rimark·on sub
          {maksimum³·ig·ant·o} .

   [artikol-versi⁹·o: 1.50 2023/11/09 20:48:33 ]
     __________________________________________________________________