fleksi¹·/·o

fleksi¹·i

   (tr)

          Ŝanĝ⭑·i vort⭑·o-form⭑·ojn laŭ⭑ la⭑ gramatik⭑·aj kategori¹·oj de⭑ koncern⭑·a
          lingv⭑·o: {konjugaci⭑·i} verb⭑·ojn, {deklinaci⭑·i} substantiv⭑·ojn ktp.

fleksi¹·o

   1.
          Sistem⭑·o de⭑ divers⭑·aj gramatik⭑·aj form⭑·oj, kiu·jn pov⭑·as akcept⭑·i
          vort⭑·o; fleksi¹·ad·o: la⭑ ĉef⭑·aj ŝanĝ⭑·oj kiu·jn propon⭑·as la⭑ nov⭑·a
          projekt⭑·o est⭑·as ... la⭑ for·ig⭑·o de⭑ la⭑ akuzativ⭑·o, de⭑ la⭑ fleksi¹·o ĉe⭑
          la⭑ adjektiv⭑·oj (t.e. la⭑ adjektiv⭑·o dev⭑·is iĝ⭑·i ne·vari³·a,
          ne·fleksi¹·ebl·a) . {deklinaci⭑·o} , {konjugaci⭑·o} . {paradigm²·o}

   2.
          = {Fleksi¹·il·o} : li uz⭑·as la⭑ nombr⭑·ajn sign⭑·ojn ... por⭑ ĉiu·j
          gramatik⭑·aj fleksi¹·oj .

fleksi¹·a

   1.
          {Fleksi¹·ebl·a} (vort⭑·o, vort⭑·o-spec⭑·o).

   2.
          {Kun·fand⭑·em·a} (lingv⭑·o) aŭ⭑ {kun·fand⭑·a} (vort⭑·o).

fleksi¹·aĵ·o

          {Vort⭑-form⭑·o} aper⭑·ant·a en⭑ fleksi¹·ad·o.

fleksi¹·ebl·a

          Karakteriz¹·as vort⭑·on aŭ⭑ vort⭑·o-spec⭑·on, kiu pov⭑·as vari³·i laŭ⭑
          deklinaci⭑·o aŭ⭑ konjugaci⭑·o.

fleksi¹·il·o

          Lingv⭑·a rimed⭑·o por⭑ kre⭑·i fleksi¹·ajn vort⭑·o-form⭑·ojn: fin⭑·aĵ·oj est⭑·as la⭑
          plej⭑ kutim⭑·a ekster⭑·a fleksi¹·il·o, sed⭑ la⭑ lingv⭑·oj german⭑·a kaj⭑ angl⭑·a
          uz⭑·as ankaŭ⭑ umlaŭt⁽⁺⁾·on (kiu est⭑·as spec⭑·o de⭑ intern⭑·a fleksi¹·il·o), kp
          „goose“ kaj⭑ „geese“.

ne·fleksi¹·ebl·a, sen·fleksi¹·a

          Karakteriz¹·as vort⭑·on aŭ⭑ vort⭑·o-spec⭑·on, kies⭑ form⭑·o ne⭑ vari³·as: en⭑ la⭑
          eŭrop⭑·aj lingv⭑·oj, la⭑ adverb⭑·o est⭑·as ordinar⭑·e sen·fleksi¹·a vort⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/10/14 19:15:45 ]
     __________________________________________________________________