fojn⭑·/·o

fojn⭑·o

          Matur⭑·a herb⭑·o, kiu·n oni falĉ⭑·as kaj⭑ sek⭑·ig·as ĉe⭑ la⭑ sun⭑·o por⭑ ĝi·n
          konserv⭑·i kiel⭑ nutr⭑·aĵ·on por⭑ la⭑ brut⭑·oj: la⭑ fojn⭑·o sur⭑ la⭑ verd⭑·aj
          herb⭑·ej·oj star⭑·is en⭑ fojn⭑-amas⭑·oj ; bon⭑+odor⭑·a fojn⭑·o ig⭑·is ĉiu·n
          ĉeval⭑·on, kiu preter·ir⭑·is, akr⭑·ig·i la⭑ orel⭑·ojn ; [ŝi] plekt⭑·is el⭑
          fojn⭑·o grand⭑·an bel⭑·an tapiŝ⭑·on, […] etend⭑·is ĝi·n super⭑ la⭑ mort⭑·int·a
          bird⭑·o ; la⭑ flam⭑·o eksterm⭑·as fojn⭑·on ; rast⭑·i fojn⭑·on ; fojn⭑·o-kuŝ⭑·ej·o
          ; „Falĉ⭑·it·a kiel⭑ fojn⭑·o“ (roman¹·o de⭑  ); draŝ⭑·i fojn⭑·on
          (van⭑·e) . {furaĝ⭑·o} , {pajl⭑·o}

fojn⭑·ad·o

          {Rikolt⭑·ad·o} kaj⭑ sek⭑·ig·ad·o de⭑ herb⭑·o por⭑ ricev⭑·i fojn⭑·on: tio detru⭑·is
          ili⭑·an tut⭑·an tag⭑-labor⭑·on je⭑ la⭑ fojn⭑·ad·o ; ili parol⭑·as, parol⭑·as, la⭑
          tut⭑·an tag⭑·on anstataŭ⭑ okup⭑·iĝ·i pri⭑ la⭑ fojn⭑·ad·o .

fojn⭑·ej·o

          Dom⭑·et·o aŭ⭑ sub·tegment⭑·a lok⭑·o por⭑ fin⭑-sek⭑·ig·o kaj⭑ konserv⭑·ad·o de⭑
          fojn⭑·o: la⭑ fojn⭑·ej·o super⭑ la⭑ bov⭑·in·ej·o ; griz⭑·a, dik⭑+trunk⭑·a fojn⭑·ej·o
          kun⭑ si⭑·a musk⭑·o-kovr⭑·it·a herb⭑·aĵ-tegment⭑·o kaŭr²·is kiel⭑ et⭑·a fabel⭑-kaban²·o
          sub⭑ la⭑ vast⭑·aj kron⭑·oj de⭑ la⭑ alt⭑·aj betul⭑·oj ; pet⭑-vetur⭑·i, nokt⭑·um·i
          sub·ĉiel⭑·e aŭ⭑ en⭑ fojn⭑·ej·oj . {garb⭑·ej·o} , {stal⭑·o} , {ŝed⁽⁺⁾·o}

post·fojn⭑·o

          Fojn⭑·o el⭑ du⭑·a rikolt⭑·o en⭑ sam⭑·a jar⭑·o. {post·falĉ⭑·aĵ·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.33 2023/11/09 20:48:33 ]
     __________________________________________________________________