fonetik¹·/·a

fonetik¹·a

   1.
          Rilat⭑·a al⭑ fonetik¹·o: fonetik¹·aj stud¹·oj; la⭑ Inter·naci⭑·a Fonetik¹·a
          Alfabet⭑·o (IFA).

   2.
          Konform⭑·a al⭑ fonetik¹·o: fonetik¹·a ortografi¹·o (kontrast¹·e al⭑
          etimologi²·a, morfologi⁽⁺⁾·a ktp).

   Rim.: Parol⭑·ant·e pri⭑ „fonetik¹·a trans·skrib⭑·o“, iu·j cel⭑·as specif⁹·e
   „ne·fonologi⁽⁺⁾·an“ trans·skrib⭑·on. Tio est⭑·as ne·logik¹·a, pli⭑ raci¹·aj termin⭑·oj
   est⭑·as „fonetik¹·a trans·skrib⭑·o“ kiel⭑ super·noci⁽⁺⁾·o, kies⭑ sub·noci⁽⁺⁾·oj est⭑·as
   trans·skrib⭑·o {alofon⁽⁺⁾·a} kaj⭑ trans·skrib⭑·o fonem⁽⁺⁾·a (tiu·n last⭑·an ankaŭ⭑ ebl⭑·as
   nom⭑·i „fonologi⁽⁺⁾·a“).

fonetik¹·o

   1.
          Tiu branĉ⭑·o de⭑ {lingv⭑·o-scienc⭑·o} , kiu stud¹·as la⭑ lingv⭑·ajn son⭑·ojn.

          Rim.: Iu·j lingv⭑·ist·oj subtrah⁸·as el⭑ fonetik¹·o la⭑ tut⭑·an {fonologi⁽⁺⁾·on}
          , las⭑·ant·e en⭑ fonetik¹·o nur⭑ la⭑ aspekt¹·ojn akustik⁽⁺⁾·ajn, anatomi¹·ajn
          ktp. Ali⭑·aj rigard⭑·as fonetik¹·on kiel⭑ tegment⭑·an super·fak⭑·on pri⭑ ĉiu·j
          parol⭑+son⭑·aj fenomen¹·oj lingv⭑·aj. La⭑ kom⭑-in⭑-lingv⭑·a uz⭑·o sekv⭑·as tiu·n
          du⭑·an vid⭑-punkt⭑·on.

   2.
          {son⭑-sistem⭑·o} : Esperant⭑·o est⭑·as lingv⭑·o taŭg⭑·a por⭑ dramaturgi⁽⁺⁾·o: ĝi⭑·a
          fonetik¹·o ig⭑·as ĝi·n facil⭑·e aŭd⭑·ebl·a, sen⭑ mult⭑·a risk⭑·o pri⭑ orel⭑·a
          mis·kompren⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2023/11/09 20:48:33 ]
     __________________________________________________________________