formal²·/·a

formal²·a

          Akurat¹·e {konform⭑·a} al⭑ kon⭑·at·aj regul⭑·oj.

        a)
                Laŭ·kutim⭑·a, laŭ·regul⭑·a, {laŭ·leĝ⭑·a} ; konform⭑·a al⭑ konven⭑·ec·o,
                al⭑ dec⭑·ec·o: ne·formal²·a eduk⭑·ad·o ; mi⭑·a sam⭑~land⭑·an·o plen⭑·um·is
                ĉiu·jn for·mal·aĵ⭑·ojn, kaj⭑ mi kun⭑ la⭑ doktor⭑·o en·ir⭑·is ; li
                plen⭑·um·is ĉiu·jn formal²·ajn detal⭑·ojn de⭑ la⭑ edz⭑·iĝ·a ceremoni¹·o.
                {konvenci²·a} , {regul⭑·a^1}

        b)
                Far⭑·it·a laŭ⭑ ceremoni¹·a, {oficial⭑·a} form⭑·o: [la⭑] el⭑ formal²·a
                mal·ferm⭑·o de⭑ la⭑ kongres⭑·o ; li si·n turn⭑·is ne⭑ al⭑ popol⭑·oj, sed⭑
                al⭑ la⭑ reprezent⭑·ant·oj de⭑ tiu·j popol⭑·oj — al⭑ diplomat⭑·oj ;
                administr⭑·aj komplik¹·aĵ·oj, formal²·aj kun·sid⭑·oj kaj⭑ kun·ven⭑·oj
                […] nur⭑ ĝen⭑·us la⭑ efik⭑·ec·on .

        c)
                Plen⭑~preciz⭑·e esprim⭑·it·a, en⭑ preciz⭑·a form⭑·o, {plen⭑+form⭑·a} ,
                {nepr⭑·a} : formal²·a ordon⭑·o, dev⭑·o, vol⭑·o; ebl⭑·e, se⭑ vi el·ig⭑·us
                formal²·an akuz³·on, mi konfes⭑·us ; [li] ĵus⭑ el·met⭑·is formal²·an
                plend⭑·on al⭑ la⭑ polic⭑·o pri⭑ tio, ke⭑ oni ŝtel⭑·is ĉe⭑ li kofr¹·on ;
                oni dezir⭑·as formal²·e vi⭑·an opini⭑·on.

        d)
                Rilat⭑·a al⭑ la⭑ form⭑·o, sed⭑ ne⭑ al⭑ la⭑ esenc⭑·o de⭑ la⭑ afer⭑·o,
                laŭ·form⭑·a, pri·form⭑·a: la⭑ rilat⭑·oj inter⭑ ili [est⭑·as] nur⭑
                ekster⭑·aj, formal²·aj kaj⭑ mal·oft⭑·aj ; tia formal²·a koncept²·o […]
                neniel⭑ kontent⭑·ig·as la⭑ postul⭑·ojn de⭑ retorik¹·o ; oni instru⭑·is
                […] dialektik²·on (fakt¹·e formal²·an logik¹·on) kaj⭑ retorik¹·on ;
                el⭑ formal²·a vid⭑-punkt⭑·o tiu ĉef·konklud⭑·o prefer⭑·e aparten⭑·as al⭑
                la⭑ fin⭑·o ; la⭑ stil⭑·o de⭑ li⭑·aj verk⭑·oj el·star⭑·as per⭑ la⭑ ating⭑·it·a
                formal²·a fajn⁽⁺⁾·ec·o dank’ al⭑ pacienc⭑·a labor⭑·o de⭑ fajl⭑·ad·o ; la⭑
                Ĝenev⁽⁺⁾·an·oj plu⭑ persist⭑·is kaj⭑ serĉ⭑·is formal²·ajn erar⭑·ojn en⭑ la⭑
                procedur²·o .

for·mal·aĵ⭑·o

          Preciz⭑·e difin⭑·it·a manier⭑·o, form⭑·o, laŭ⭑ kiu oni dev⭑·as ag⭑·i por⭑ obe⭑·i
          la⭑ kutim⭑·on, regul⭑·on, leĝ⭑·on: la⭑ elekt⭑·o est⭑·is nur⭑ tut⭑·e sen·valor⭑·a
          for·mal·aĵ⭑·o ; pag⭑-promes⭑·on ni skrib⭑·u, – tia·j for·mal·aĵ⭑·oj ne⭑ est⭑·as
          bezon⭑·at·aj ; la⭑ glor⭑·a ĉef·pastr⭑·o de⭑ ĉi⭑ tiu templ¹·o,  ,
          al·vok⭑·is vi·n, por⭑ ke⭑ vi […] rifuz⭑·u aŭ⭑ don⭑·u al⭑ li la⭑ rajt⭑·on de⭑ l'⭑
          en·ter⭑·ig·o... tio est⭑·is nur⭑ for·mal·aĵ⭑·o, tiel⭑ antikv⭑·a, kiel⭑ la⭑
          egipt⁽⁺⁾·aj dinasti¹·oj ; la⭑ kancelier⭑·o tra·serĉ⭑·is la⭑ mebl⭑·ojn nur⭑ por⭑
          for·mal·aĵ⭑·o, ĉar⭑ li bon⭑·e sci⭑·is, ke⭑ ne⭑ tie la⭑ re·ĝin²·o kaŝ⭑·is la⭑
          grav⭑·an leter⭑·on .

formal²·ism·o, for·mal·em⭑·o

   1.
          Tro⭑ pedant¹·a atent⭑·o kaj⭑ obe⭑·o al⭑ la⭑ for·mal·aĵ⭑·oj: [ŝi] per⭑ la⭑ lingv⭑·o
          de⭑ la⭑ societ⭑·a formal²·ism·o esprim⭑·is si⭑·an bedaŭr⭑·on ; formal²·ism·o,
          burokrat⁹·ism·o, sen·rimed⭑·ism·o, sam⭑+grup⭑·ism·o ferm⭑·as horizontal⭑·e la⭑
          universal⭑·ec·on de⭑ UEA ;  , ĉef·teori⭑·ul·o de⭑ la⭑ jur⭑·a
          formal²·ism·o […] suveren⁽⁺⁾·e el·blov⭑·et·is: „mi est⭑·as jur⭑·ist·o, ne⭑
          moral¹·ist·o“ .

   2.
          formal²·a regul⭑·ar·o: formal²·ism·o de⭑ voĉ⭑-don⭑·o .

mal·formal²·a, ne·formal²·a

          Ne⭑ obe⭑·ant·a al⭑ formal²·aj regul⭑·oj, {liber⭑·a^1.a} : post⭑·e okaz⭑·is
          ne·formal²·a fest⭑·o kaj⭑ bal⭑·o; kun·sid⭑·oj formal²·aj kaj⭑ ne·formal²·aj ; mi
          pov⭑·is uz⭑·i Esperant⭑·on kun⭑ ali⭑·aj hom⭑·oj en⭑ ne·formal²·a etos⁹·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.29 2023/11/10 06:07:59 ]
     __________________________________________________________________