vidu ankaŭ la klarigojn
frand·/·i

frand·i

   (tr)

          Pro plezur·o {manĝ·i}  {trink·i} io·n kiel delikat·an bon+gust·aĵ·on:
          frand·i miel·on ; du mal·jun·aj vir·in·oj frand·is si·ajn te·on kaj
          kuk·ojn ; familiar²·ul·oj tie ĉi regul·e frand·is hejm·ec·ajn kuir·aĵ·ojn
          ; [mi] el·ir·os por te+manĝ·et·o, kaj post tio frand·os iom da opi¹·o ;
          la verm·oj frand·u li·n ; ĉiu fiŝ·o […] jam frand·is pec·et·on de
          dron·int·a mar·ist·o ; per·okul·e mi ŝtel-frand·is la promes+don·ajn
          bon+gust·aĵ·ojn de Ŝi·a plen+form·a korp·o . {diboĉ·i} , {gust·um·i} ,
          {ĝu·i} , {manĝ·eg·i} , {si·n regal·i}

frand·a

   1.
          {Delikat·e} log·ant·a la gust·o-  flar·o-sent·on: kuk·o est·as ĉia
          spec·o de frand·a pan·o ; butik·oj plen·aj de frand·aj manĝ·aĵ·oj ; pez·a
          odor·o, en kiu cigared-fum·o miks·iĝ·is kun frand·aj naz+tikl·aĵ·oj .
          {bon+gust·a} , {dolĉ·a} , {miel·a}

   2.
          Tre al·log·a: tiel frand·a titol·o log·is nun mult·ajn . {ĉarm·a} ,
          {plaĉ·a}

frand·aĵ·o

          Delikat·aĵ·o, kiu log·as la gust·on: glaci·aĵ·o est·as dolĉ·a glaci·ig·it·a
          frand·aĵ·o ; preskaŭ ĉiu·j ili am·as frand·aĵ·ojn, ekzempl·e suker·on ;
          ŝi al·port·is kun si kaf·on kaj cikori·on, [kaj] por la mal·riĉ·a
          tag-labor·ist·in·o, kiu long·e ne hav·is tia·jn frand·aĵ·ojn, tia donac·o
          est·is bon~far·o ; bon+gust·aj ran·oj, mal·grand·aj serpent·oj kaj ĉia·j
          trov·ebl·aj frand·aĵ·oj por cikoni·oj ; la vort·oj de kalumni·ant·o
          est·as kiel frand·aĵ·oj, kaj ili penetr·as en la profund·on de la
          ventr·o . {desert¹·o} , {dolĉ·aĵ·o} , {konfit·aĵ·o} , {suker·aĵ·o}

frand·em·a

          Tre ŝat·ant·a bon+gust·aĵ·ojn: ĉu […] la hom·oj ĉiam [est·is] envi·em·aj,
          frand·em·aj, drink·em·aj, avar·aj […]? ; trov·iĝ·as en la kastel·o ali·aj
          frukt·oj ol tiu·j de la ĝarden·o […] – en ĝi loĝ·as du bel·ul·in·oj kaj
          kred·ebl·e la kapitan·o est·as frand·em·a de tia·j bon+gust·aĵ·oj ; mien·o
          de frand·em·a knab·in·et·o ĝu·ant·a bombon·on ; li for·met·is la gazet·on
          kaj rigard·is mi·n per frand·em·aj okul·oj . {ĝu·em·a}

frand·em·ul·o

          Hom·o tre ŝat·ant·a bon+gust·aĵ·ojn: [ĉe] plur⁴·aj restoraci·oj dum la
          konferenc²·o […] soveti⁽⁺⁾·a Cerber⁽⁺⁾·o for·pel·as la frand·em·ul·ojn ne
          aparten·ant·ajn al la konferenc²·a elit⁽⁺⁾·o . {diboĉ·ul·o} , {ĝu·em·ul·o} ,
          {hedonist⁽⁺⁾·o}

frand·ind·a

          Kiu·n oni dezir·as frand·i; {bongust} eg·a:  , la tort·et·oj
          ver·e est·as frand·ind·aj ! rond·a kuk·et·o […] krak·a ekster·e sed mol·a
          kaj frand·ind·a intern·e, kun apart·a gust·o, kiu·n mi neniam forges·is
          ; kun la sal·a gust·o de l’ larm·oj miks·iĝ·is la plaĉ·a gust·o de
          plen·um·it·a venĝ·o, nepr·e, nepr·e frand·ind·a . {bon+gust·a}

   [artikol-versi⁹·o: 1.36 2023/11/10 06:08:00 ]
     __________________________________________________________________