vidu ankaŭ la klarigojn
frap·/·i

frap·i

   (tr)

   1.
          {Bat·i^1} : Mose⁽⁺⁾·o lev·is si·an man·on kaj frap·is la rok³·on per si·a
          baston·o du foj·ojn ; li star·as kvazaŭ frap·it·a de fulm·o ; pluv·o
          frap·ad·is la lap⁸·ajn foli·ojn ; met·u  en la front·on de la
          plej fort·a batal·o, […] ke li est·u frap·it·a kaj mort·u ; ŝton·o […]
          frap·is la […] pied·ojn, kaj frakas·is ili·n ; [ili] pren·is la kan·on
          kaj frap·is li·an kap·on ; la respekt·ind·a mastr·o frap·is al si la
          brust·on, tord·is la man·ojn kaj prem·is si·an kap·on per ambaŭ man·oj
          ; al tiu, kiu frap·as vi·n sur la vang·o, prezent·u ankaŭ la ali·an ;
          li frap·is la bird·on sur la bek·on ; dens·a ond·o da mucid⁽⁺⁾·a, mal·sek·a
          aer·o frap·is la vizaĝ·ojn de ambaŭ en·ir·ant·aj vir·in·oj .

        a)
                Fort·e {puŝ·i} lud·il·on ks por ĵet·i ĝi·n al cert·a direkt·o:
                lud·ant·oj de tabl·o-tenis⁹·o […] frap·as la pilk·on tie·n kaj re·en
                ; [en flug-pilk-lud·o] la pilk·on oni nur frap·u, sed ne kapt·u
                 ŝov·u ; aĉ¹+humor·a, li pied-frap·is plast⁸·an botel·on, kiu
                [nun…] rul·iĝ·is mal·proksim·e sur la trotuar·o . {ŝot⁽⁺⁾·i} ,
                {paf·i^1.c}

   2.
          Bat·ant·e produkt·i son·on: li frap·is ĉe la pord·o ; iu frap·is
          delikat·e la pord·on ; kiu frap·as, al tiu oni mal·ferm·as ; la mar·o
          frap·ad·is sur la rok³·on ; ŝi·a kor·o frap·is fort·e kaj kun grand·a
          rapid·ec·o ; oni kun·frap·os pri li la man·ojn kaj oni fajf·os pri li
          sur li·a lok·o ; Mart·a frap·is la last·an akord¹·on de la sentimental²·a
          melodi¹·o […] ne lev·ant·e […] la man·ojn de la klav·oj . {aplaŭd·i} ,
          {bat·i^2} , {plaŭd·i}

   3.
          Subit·e kaj fort·e {atent·ig·i} , {mir·ig·i} : frap·it·a de la majest·a
          ekster·aĵ·o [li] demand·as li·n, kiu li est·as ; frap·ant·a simil·ec·o
          kun la imperi·estr·o Aŭgust·o ; jen real¹·e, viv·ant·a vir·o, kiu frap·e
          simil·as al tiu mi·a el·re·vit⁸·o ; la reĝ·id·in·o est·is frap·ant·e pal·a
          kaj hav·is sur si karb·o-nigr·an vest·on ; ĉio en tiu ĉi ne·ordinar·a
          person·o de long·e profund·e frap·is ŝi·an imag·on ; la salon·et·o […]
          ne est·is vast·a, tial des pli frap·is la okul·ojn la elegant¹·ec·o de
          ĝi·a aranĝ·o ; [per] frap·aj slogan⁽⁺⁾·oj (vd {frap-fraz¹·o} ) al·log·i
          hom·ojn ; frap·ant·aj ekzempl·oj de lingv·a dis·fragment·iĝ·o ; frap·a
          argument·o pri kost·o .

   4.
          Mal·mild²·e {traf·i} , subit·e {tuŝ·eg·i} : kvazaŭ tiu·j vort·oj frap·us
          ŝi·n per ia subit·a, ordon·a re·memor·o ; pens·o pri la mal·ĝoj·o en tiu
          ĉi dom·o […] frap·is ŝi·an mol·an kor·on ; terur·o li·n frap·is ; li
          antaŭ la portret·o de la for·mort·int·a sinjor·o subit·e halt·is,
          kvazaŭ frap·it·a de tondr·o . {emoci³·i} , {fal·i sur} , {kapt·i} ,
          {sku·i} .

   5.
          Pun-bat·i, {pun·i} :  est·as prem·at·a, frap·it·a de la juĝ·o,
          ĉar li mem·vol·e sekv·is hom·an ordon·on ; la Etern·ul·o frap·is la
          popol·on per grand·a frap·o ; la Etern·ul·o frap·os vi·n per frenez·ec·o
          kaj per blind·ec·o kaj per sen·kapabl·ec·o . {bat·i^3} , {plag⁴·i} ,
          {vip·i} .

frap

   (son-imit·o)

          {Son·o} de frap·o; {bat} : signal·o est·is tri+foj·a frap·o sur plej
          alt·a ŝtup·o […] - frap! - frap! - frap ! „bon·an maten·on,
          sinjor·in·o, mi re·prez·en...“ ― „ne, dank·on!“ frap !

frap·a

          Tia, ke ĝi frap·as: li el·pens·os por la cezar⁽⁺⁾·o io·n ne nur
          grandioz¹·an, sed ankaŭ frap·an ; en geni¹·a cerb·o de jun·ul·o
          dis·volv·iĝ·is tiu bild¹·o kun preciz·o frap·a ; frap·a kontraŭ·ekzempl·o
          ; frap·a scen·o, spertita dum trajn⁸-vojaĝ·o ; la or·a ĉokolad·o hav·as
          escept·an gust·on, est·as iom·et·e pli acid·a, hav·as frap·ajn frukt·ajn
          kaj flor·ajn gust·ojn . {abrupt²·a} , {akr·a^2.b} , {drast⁹·a} ,
          {energi·a^2} , {okul+frap·a} , {radikal¹·a}

frap·o

          Ag·o de frap·ant·o,  rezult²·o de tiu ag·o: mal·saĝ·ul·in·et·o! dir·is
           , don·ant·e al si·a amik-in·o ne·fort·an frap·on per la
          vent·um·il·o ; mi al·don·os sep·obl·e da frap·oj laŭ vi·aj pek·oj ; neniam
          li·a kred·o je hom·oj, je ili·a honest·ec·o ricev·is tia·n fort·an frap·on
          ; mi ricev·us tia·n pugn·o-frap·on en la ventr·on, ke la lang·o el·ir·us
          ; jen la fiŝ+kapt·ist·oj salt·as en la akv·on, tir·as la boat·on al la
          ter·o, kaj ĉiu frap·o de la ond·oj ili·n help·as ; oni aŭd·is frap·ojn
          de hak·il·o ; [subit·e] kvazaŭ laŭ sorĉ·a frap·o, ĉio mut·iĝ·is ;
          grek⁸·aj taĉment·oj, kies egal·aj paŝ·oj simil·is frap·ojn de pez·aj
          martel·oj ; ĝi kun etend·it·aj flug·il·oj mal·lev·iĝ·is ĉiam pli kaj pli
          mal·alt·en, far·is ankoraŭ kelk·e da frap·oj per la flug·il·oj ; ne
          dolor·as frap·o sur fremd·a kap·o .

frap·ad·o

          Ag·o frap·i: almoz·ul·a frap·ad·o ĉe mult·aj pord·oj ; al·iĝ·is al ili
          ĉiam pli laŭt·a frap·ad·o de hom·aj pied·oj, kiu·j kur·is sur la ŝton·oj
          de la trotuar·o ; de mal·proksim·e [aŭd·iĝ·is] pied-frap·ad·o de ĉeval·oj
          ; muzik·o ne konsist·as en sol·a frap·ad·o de klav·oj ; ek·son·is flut·o
          kaj frap·ad·o de l' pokal·oj ; inter·frap·ad·o de la glas·oj .

frap·il·o

          Ĉio por frap·i: en la fin·o de la koridor¹·o est·is pord·o, la ven·int·o
          trov·is palp·e frap·il·on kaj ek·frap·is tri+foj·e ; [li] pend·ig·is kiel
          insign·on super si·a tend·o sonor·il·on, kiu […] est·is gudr·it·a kaj ne
          hav·is frap·il·on ; en la bilard²·ej·o grav·aj konkurs·oj okaz·as, [tie]
          sid·as ebl·e du×dek mal·jun·ul·oj, kiu·j neniam pren·is frap·il·on en la
          man·on sed tiu fakt¹·o ne mal·help·as ke ili ĉiu·j far·u konsil·ojn .
          {bat·il·o} , {raked⁹·o} , {sving·il·o}

frap·iĝ·i

          Est·i traf·at·a de frap·o, {puŝ·iĝ·i} kontraŭ io: ĉu vi fal·is 
          frap·iĝ·is? ŝi demand·is mal·laŭt·e kun okul·oj fiks¹·it·aj sur la
          mal·lum·a makul·o ; ŝi·a kap·o for·teg·e frap·iĝ·is kontraŭ la
          tualet-tabl·on, la dolor·o rapid·e ŝi·n el·tir·is el si·a sven·o ;
          de~super li·aj genu·oj, lig·it·e per ĉen·oj, pend·is du pez·aj kupr·aj
          kub·oj, kiu·j ĉiu+paŝ·e dolor·ig·e frap·iĝ·is al li·aj krur·oj .

inter·frap·iĝ·i, kun·frap·iĝ·i

          Est·i mal·mild²·e traf·it·a, mal·mild²·e inter·tuŝ·eg·iĝ·i: li·aj genu·oj
          trem·ant·e kun·frap·iĝ·ad·is ; aŭd·iĝ·is bru·o de la flug·il·oj de la
          kre·it·aĵ·oj, kiu·j kun·frap·iĝ·ad·is unu·j kun la ali·aj ; la du metal·oj
          inter·frap·iĝ·int·e don·is son·on pur·an kaj daŭr·an ; ambaŭ pot·oj
          inter·frap·iĝ·is tiel, ke en la ĉambr·o ek·flug·is pot-pec·oj, fajr·o kaj
          cindr·o .

okul+frap·a, okul-frap·ant·a

          Laŭ si·a aspekt¹·o {atent·o-kapt·a} , kiu·n oni nepr·e rimark·as: kia·j
          gust·o-plen·aj kaj sam+temp·e okul-frap·ant·aj ring·oj ornam·is tiu·jn
          dik·ajn fingr·ojn ! kun silent·a admir·o [li] rigard·is la okul+frap·an
          vid·aĵ·on ; ĉiu·j est·is sen·barb·ajokul-frap·ant·a kontrast¹·o kun la
          ĝeneral¹·a kutim·o de la land·o ; tre mal·mult·aj atent·is pri „
           “, iu […] ne tre okul+frap·a tag·a papili·o .
          {rimark·ind·a} , {spir+kapt·a}

orel+frap·a

          Kiu·n oni rimark·as pro ĝi·a apart·a, rimark·ind·a son·o: reg·is strang·a
          silent·o, ia orel+frap·a silent·o, kia·n oni rimark·as, kiam
          long·e~daŭr·a kaj fort·a bru·o subit·e ĉes·as ; dum parol·ad·o ŝi·a „s“
          iom orel+frap·e son·as ; la al⁽⁺⁾·il·an-dan⁸·o super·ŝut·is A·nj·on per
          ceremoni¹·aj salut·oj kaj emfaz³·aj dank·oj, riverenc·is, fort·e prem·is
          ŝi·an man·on kaj dir·is kun orel+frap·a ekster·land·a prononc³·o […] ;
           est·as inter·naci·a muzik-grup·o kiu kre·ad·as kaj
          prezent·as propr·ajn ritm¹·ajnoft·e danc·ig·ajn kaj orel+frap·ajn
          kant·ojn . {abrupt²·a} , {drast⁹·a} , {rimark·ind·a} , {orel+ŝir·a} ,
          {subit·a}

pied-frap·i

          (x)
          frap·i per pied·o:  mal·pacienc·e pied-frap·is la ter·on ; la
          popol-amas·o komenc·is pied-frap·i kaj kri·eg·i ; li pied-frap·is tiel
          fort·e sur la plank·on, ke la mebl·oj ek·danc·is ; li ne pov·is si·n
          de·ten·i kaj per·fort·e pied-frap·is la sen·kulp·an ŝtup·on, sur kiu li
          star·is . {tret⁹·i} , {stamf⁽⁺⁾·i}

sun-frap·o

   1.
          {Kolaps⁽⁺⁾·o} kaŭz·it·a de tro·a korp·o-varm·iĝ·o en sun·a varm·eg·o: se mi
          est·us la sun-radi·o, tiam mi far·us al ĉiu el ili sun-frap·on, ― sed
          tio far·us ili·n plej efektiv·e frenez·aj, kaj tia·j ili sen tio
          far·iĝ·os ; Ivan⁽⁺⁾·o, ĵus mi·n preskaŭ traf·is sun-frap·o, mi  kvazaŭ
          halucin⁽⁺⁾·iĝ·is .

   2.
          {sun+brul·um·o}

vang·o-frap·o

          Bat·o, kutim·e per·man·a, sur la vang·o: se vi ankoraŭ unu foj·on
          vek·os mi·n, vi ricev·os vang·o-frap·on ; vi rekompenc·e don·is
          krak·ant·an vang·o-frap·on ! {vang·o-bat·o, sur·vang·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.56 2023/11/10 06:08:00 ]
     __________________________________________________________________