vidu ankaŭ la klarigojn
frat·/·o

frat·o

   1.
          Vir+seks·a {id·o} de sam·aj ge·patr·oj, rilat·e al sam~de·ven·aj id·oj: li
          est·as mi·a onkl·o, ĉar mi·a patr·o est·as li·a frat·o ;  lev·iĝ·is
          kontraŭ si·an frat·on  kaj mort·ig·is li·n ;  hav·is
          frat·on, kiu est·is nom·at·a  ; li·aj fil·oj kaj li·aj fi·lin·oj
          est·is […] trink·ant·aj vin·on en la dom·o de ili·a unu·e~nask·it·a frat·o
          ; en tiu moment·o aper·is la tri·a frat·o ; ĉef·a merit·o de frat·oj
           est·as […] kolekt·i tiel grand·an nombr·on da fabel·oj ;
          ĝemel⁴·a frat·o ; mal·rajt·a frat·o ; kiam frat·oj batal·as, fremd·ul·o ne
          en·iĝ·u ; mensog·o kaj ŝtel·o est·as du frat·oj .

   2.
          Hom·o, kiu·n oni am·as kiel frat·on, kaj kiu reciprok·as tia·n am·on:
          amik·o far·iĝ·as frat·o en mizer·o ; li est·as frat·o-kamarad·o kun ĉiu·j
          ministr¹·oj ; milit-frat·o. {kamarad·o} , {koleg·o^3} , {kompani¹·an·o^2}
          , {kun·ul·o}

   3.
          Titol·o de an·o en kelk·aj religi·aj orden·oj kaj en kelk·aj societ·oj:
          aŭd·int·e la bru·on, la monaĥ·oj kompren·os, ke la tent·oj sieĝ·as iu·n
          frat·on, kaj ĉiu·j kun·e ir·os preĝ·i ; la predik·ant·o direkt·as si·n al
          […] „frat·oj per Krist·o“ […] laŭ la kutim·o ; frat·oj-hom·ar·an·oj ;
          Frat·oj de l’ Karitat⁽⁺⁾·o . {monaĥ·o}

   4.
          {Hom-frat·o} : kar·aj sam~ide·an·oj, frat·oj kaj frat·in·oj el la grand·a
          tut+mond·a hom·a famili·o ; ĉiu el ili vid·u en si·a proksim·ul·o nur
          hom·on kaj frat·on ; iu vir·o […] vid·is la kruel·an kaj mal·nobl·eg·an
          manier·on laŭ kiu oni trakt·is unu el li·aj frat·oj, unu est·ul·on kun
          du pied·oj kaj sen plum·oj, kiu hav·as anim·on .

frat·a

   1.
          Rilat·a al frat·o: [ili] promes·is al si frat·an am·on ĝis la mort·o .

   2.
          Simil·a al rilat·o inter frat·oj: frat·a inter·lig·o ; la frat·aj
          popol·oj de Dan⁸·uj·o kaj Sved⁸·uj·o ; send·ant·e al Vi frat·an kaj
          sam~ide·an·an salut·on .

frat·ar·o

   1.
          Tut·o de {frat·oj} en famili·o: la ter·on mal·sek·ig·is jam ankaŭ la
          nigr·e~ruĝ·a sang·o de la frat·ar·o, ĉar la Toukolanoj jam frap·is per
          si·aj tranĉ·il·oj .

   2.
          Societ·o  grup·o de sam~cel·an·oj, kiu·j rigard·as si·n {frat·oj} : la
          sekv·ant·oj de Krist·o konsist·ig·as unu·ec·an frat·ar·on . {kongregaci²·o}

frat·ec·o

   1.
          Parenc·ec·o inter frat·oj.

   2.
          Am·a, help·em·a, kvazaŭ·frat·a sent·o al iu,  ĝeneral¹·e al la tut·a
          hom·ar·o; {hom-am·o} : mil hom·oj, kiu·j al·vetur·is el la plej divers·aj
          land·oj […] viv·is kun·e en la plej sincer·a amik·ec·o kaj frat·ec·o ;
          just·ec·o, egal·ec·o kaj frat·ec·o inter la popol·oj en la praktik·o
          est·as plen·e ebl·a ; ni jam far·iĝ·is koleg·oj de voj·o […] ni trink·u
          nun frat·ec·on, kaj ni est·u pli familiar²·a unu kun la du·a .

frat·in·o

   1.
          In-seks·a {id·o} de sam·aj ge·patr·oj, rilat·e al sam~de·ven·aj id·oj: mi·a
          frat·in·o est·as tre bel·a knab·in·o ; efektiv·e ŝi est·as mi·a frat·in·o,
          fi·lin·o de mi·a patr·o, nur ne fi·lin·o de mi·a patr·in·o ; la frat·in·oj
          kaj du·on-patr·in·o ne re·kon·is ŝi·n ; vi sekret·os al edz·in·o, ŝi
          sekret·os al frat·in·o .

   2.
          Titol·o de an·in·o en kelk·aj religi·aj orden·oj kaj en kelk·aj
          societ·oj: ni ir·as plu·en de ĉel·o al ĉel·o, al unu frat·in·o post
          ali·a ni for·pren·as la vest·ojn, fin·e ankaŭ al la abat-in·o .
          {monaĥ-in·o}

frat·in·a

          Rilat·a al frat·in·o: mal·gaj·a rid·et·o, sed plen·a je frat·in·a am·o ;
          frat·in·a sin⁸+don·em·o .

frat·in·ec·o

          Parenc·ec·o inter frat·in·oj.

bo·frat·o

   1.
          {Frat·o} de la propr·a edz·o  edz·in·o: ŝi·a frat·o est·as mi·a bo·frat·o
          .

   2.
          La edz·o de frat·o  frat·in·o rilat·e al ties ge·frat·oj.

   3.
          La edz·o de bo·frat·o  bo·frat·in·o: inter si la edz·oj de frat·in·oj
          est·as bo·frat·oj.

bo·frat·in·o

   1.
          {Frat·in·o} de la propr·a edz·o  edz·in·o: ĉiu·j parenc·oj de mi·a
          edz·in·o est·as mi·aj bo·parenc·oj, sekv·e […] ŝi·a frat·in·o est·as mi·a
          bo·frat·in·o .

   2.
          La edz·in·o de frat·o  frat·in·o rilat·e al ties ge·frat·oj.

   3.
          La edz·in·o de bo·frat·o  bo·frat·in·o.

bo·ge·frat·oj

          {Ge·frat·oj} de la edz(in)o rilat·e al la edz(in)o: mi·a frat·o kaj
          frat·in·o […] est·as la bo·ge·frat·oj de mi·a edz·in·o .

du·on-frat·o

          Vir+seks·a {id·o} nur de sam·a patr·o  nur de sam·a patr·in·o, rilat·e
          al la sam+patr·aj  sam~patr·in·aj id·oj: li pro tio mal·am·is kaj
          ĵaluz·is si·an du·on-frat·on, kiu viv·is en pli bon·aj famili·aj
          cirkonstanc·oj ol li ; la te-kaldron·o […] plen·um·ad·is la ofic·on de
          kuir·ej·a kant·ist·o kaj est·is du·on-frat·o de la samovar²·o .

du·on-frat·in·o

          In-seks·a {id·o} nur de sam·a patr·o  nur de sam·a patr·in·o, rilat·e
          al la sam+patr·aj  sam~patr·in·aj id·oj.

ge·frat·oj

   1.
          Frat·o(j) kaj frat·in·o(j): mi·a frat·o kaj frat·in·o (ge·frat·oj) ;
          Petr·o, Ann·o kaj Elizabet·o est·as mi·aj ge·frat·oj ; ili si·n
          reciprok·e tiel am·is, kvazaŭ ili est·us ge·frat·oj ; am·o kaj ĵaluz·o
          est·as ge·frat·oj .

   2.
          Frat·o(j) frat·in·o(j): ĉu li hav·is ge·frat·ojn? – ne, li est·is
          ili·a sol·a infan·o .

ge·frat·o

          {Id⁽⁺⁾·o} de sam·aj ge·patr·oj, rilat·e al sam~de·ven·aj id·oj; {sib⁽⁺⁾·o} :
          mal·oft·e ili menci³·as mank·on de ge·frat·o .

          Rim.: Ĉi tiu uz·o devi⁽⁺⁾·as de la tradici¹·a uz·o, kaj ne ĉiu·j
          esperant·ist·oj akcept·as ĝi·n. Vid·u la {du·an senc·on de ge-} .

hom-frat·o

          Vir·o ( abstrakt¹·a hom·o) rilat·e al ali·a(j) hom·o(j), kun·e
          rigard·at·aj kiel id·oj de la tut~hom·ar·a famili·o: ne majstr·o, sed
          hom-frat·o kaj koleg·o li vol·is est·i ; per tio ĉes·is la kaŭz·o, kiu
          incit·is hom·on kontraŭ hom-frat·o ; tial mi est·as esperant·ist·o, ĉar
          mi sent·as mi·n hom·o kaj mi vid·as hom-frat·on en la hom·o, ĉu li
          aparten·as al mi·a naci·o  al ne mi·a naci·o .

   {proksim·ul·o}

inter·frat·iĝ·i

          Ek·rilat·i kvazaŭ·frat·e, kun frat·aj sent·oj: ju pli ni part·o-pren·ad·os
          en ni·aj ĉiu+jar·aj kongres·oj, des pli ni inter·frat·iĝ·os ; ĝoj-ebri¹·aj
          mal·liber·ul·oj inter·frat·iĝ·is, danc·is .

lakt·o-frat·o, mam-frat·o

          Vir+seks·a {id·o} mam-nutr·it·a de fremd·a patr·in·o, rilat·e al ŝi·aj
          propr·aj id·oj: iu+foj·e vizit·ad·is ŝi·n ŝi·a lakt·o-frat·o, la fil·o de
           , sed li est·is gast·o mal·oft·a en la dom·o .
          {mam-nutr·ist·in·o}

lakt·o-frat·in·o, mam-frat·in·o

          In-seks·a {id·o} mam-nutr·it·a de fremd·a patr·in·o, rilat·e al ŝi·aj
          propr·aj id·oj. {mam-nutr·ist·in·o}

laik³·a frat·o

          {Monaĥ·o} si·n dediĉ·ant·a pli al la pra·tik⁽⁺⁾·aj taks·oj de monaĥ·ej·o, ol
          al stud¹·o kaj preĝ·o: aŭskult·u, Trud·o, mi ne plu ŝat·as est·i laik³·a
          frat·o en ni·a monaĥ·ej·o; ali·a est·ont·o por mi est·as destin¹·it·a, ol
          tut+viv·e sterk·i la kamp·on kaj falĉ·i la gren·on .

   [artikol-versi⁹·o: 1.156 2024/01/09 08:31:18 ]
     __________________________________________________________________