fremd⭑·/·a

fremd⭑·a

   1.
          Ekster⭑·a kaj⭑ {sen·rilat⭑·a} al⭑ la⭑ koncern⭑·a person⭑·o aŭ⭑ afer⭑·o: tiu·j
          frat⭑·oj far⭑·iĝ·is tut⭑·e fremd⭑·aj unu·j al⭑ ali⭑·aj ; ŝi edz⭑·in·iĝ·is je⭑
          fremd⭑·a person⭑·o ; kiu nur⭑ unu⭑+foj⭑·e vojaĝ⭑·is en⭑ land⭑·o, kies⭑
          etiket³+reg⭑·ul·oj est⭑·is al⭑ li fremd⭑·aj, tiu pov⭑·as kompren⭑·i mi⭑·an
          embaras⭑·on ; ĉio ŝajn⭑·is al⭑ li fremd⭑·a, mal·proksim⭑·a, vant⭑·a kaj⭑
          pere⭑·em·a ; li ŝajn⭑·ig·is si·n fremd⭑·a al⭑ ili kaj⭑ parol⭑·is kun⭑ ili
          mal·afabl⭑·e ; nenio en⭑ la⭑ mond⭑·o est⭑·is pli⭑ fremd⭑·a al⭑ li⭑·a sen·tem⭑·a
          kor⭑·o, ol⭑ intenc⭑·o de⭑ ia⭑ mort⭑·ig·o ; ni est⭑·is unu⭑ por⭑ la⭑ ali⭑·a ebl⭑·e
          du⭑·on·e fremd⭑·aj ; fremd⭑·a mal·feliĉ⭑·o instru⭑·as ; ne⭑ dolor⭑·as frap⭑·o sur⭑
          fremd⭑·a kap⭑·o ( {najbar⭑·a} ) ; el⭑ fremd⭑·a poŝ⭑·o oni pag⭑·as facil⭑·e .
          {mal·propr⭑·a} , {ali⭑·ul·a}

   2.
          Ali⭑+lok⭑·a, ali⭑+land⭑·a, ali⭑+etn⁹·a, {ekster·land⭑·a} : li flug⭑·is al⭑ la⭑
          fremd⭑·aj land⭑·aj trans⭑·e de⭑ la⭑ mar⭑·o ; el·lern⭑·ad·i kelk⭑·ajn fremd⭑·ajn
          lingv⭑·ojn ; la⭑ jordani⁽⁺⁾·a Ministr¹·o pri⭑ fremd⭑·aj afer⭑·oj ; li est⭑·is
          mal·proksim⭑·e en⭑ fremd⭑·aj lok⭑·oj ; mi persekut⭑·is ili·n eĉ⭑ ĝis⭑ fremd⭑·aj
          urb⭑·oj ; oni akuz³·is li·n pri⭑ ras¹·ism·o, ekspluat²·a kaj⭑ super·ec⭑·a
          sin⁸-ten⭑·o al⭑ mal·grand⭑·a fremd⭑·a popol⭑·o . {ali⭑·a} , {ekzot⁽⁺⁾·a} , {for⭑·a}
          , {trans·mar⭑·a}

fremd⭑·ec·o

          Situaci⭑·o aŭ⭑ sent⭑·o de⭑ ne⭑ komun⭑·a aparten⭑·o, de⭑ ali⭑·ec·o: reciprok⭑·a
          fremd⭑·ec·o […] divid⭑·as inter⭑ si la⭑ natur⭑·ajn fil⭑·ojn de⭑ sam⭑·a land⭑·o ;
          la⭑ sent⭑·o de⭑ sol⭑·ec·o kaj⭑ fremd⭑·ec·o iom⭑ post⭑ iom⭑ est⭑·is for·puŝ⭑·at·a de⭑
          tio nov⭑·a, kio ven⭑·is al⭑ li ; la⭑ fremd⭑·ec·o de⭑ la⭑ lingv⭑·o detru⭑·as la⭑
          parol⭑·ad·on – tut⭑·e egal⭑·e ĉu⭑ la⭑ lingv⭑·o est⭑·as fremd⭑·a al⭑ la⭑ orator¹·o
          aŭ⭑ al⭑ la⭑ publik⭑·o ; malgraŭ⭑ tut⭑·a ŝi⭑·a mal·varm⭑·ec·o kaj⭑ fremd⭑·ec·o mi
          pli⭑ kaj⭑ pli⭑ sent⭑·is, ke⭑ mi am⭑·as  .

fremd⭑·iĝ·o

          Ĉes⭑·o de⭑ amik⭑·aj, kamarad⭑·aj aŭ⭑ intim⭑·aj rilat⭑·oj: pere⭑·os la⭑ latin⁽⁺⁾·a
          lingv⭑·o kaj⭑ tiam⭑ ven⭑·os grav⭑·a konfuz⭑·o en⭑ ĉiu·j scienc⭑·oj, grav⭑·a
          fremd⭑·iĝ·o inter⭑ la⭑ hom⭑·a gent⭑·o ; minoritat⁽⁺⁾·a mov⭑·ad·o, eĉ⭑ la⭑ plej⭑
          serioz⭑·a, risk⭑·as la⭑ danĝer⭑·on [de⭑] mal·ŝat⭑·o kaj⭑ mal·estim⭑·o, pri·mok⭑·oj
          kaj⭑ rid⭑-indig⁴·oj, kelk⭑+foj⭑·e eĉ⭑ komplet²·a fremd⭑·iĝ·o kaj⭑ ekskomunik²·iĝ·o
          el⭑ la⭑ soci³·o ; foj⭑·e al·vag⭑·as iu gazet⭑·o, li⭑·a+lingv⭑·a, mi foli⭑·um·as en⭑
          ĝi, kun⭑ strang⭑·a sent⭑·o de⭑ fremd⭑·iĝ·o .

fremd⭑·ism·o

          Sen·traduk⭑·a uz⭑·o de⭑ fremd⭑·a, ali⭑+lingv⭑·a vort⭑·o, esprim⭑·o, proverb⭑·o:
          ili […] klopod⭑·is akcent⭑·i la⭑ fremd⭑·an medi³·on spic⭑·ant·e si⭑·an
          traduk⭑·on per⭑ fremd⭑·ism·oj .

fremd⭑·ul·o

          Hom⭑·o fremd⭑·a al⭑ la⭑ koncern⭑·a land⭑·o, etn⁹·o, urb⭑·o, famili⭑·o, hom⭑-grup⭑·o;
          {ekster·ul⭑·o^1} : kial⭑ do⭑ mi trov⭑·is favor⭑·on en⭑ vi⭑·aj okul⭑·oj, ke⭑ vi
          atent⭑·as mi·n, kvankam⭑ mi est⭑·as fremd⭑·ul·in·o? ? reg⭑·is viv⭑·o kaj⭑
          societ⭑·em·ec·o, eminent⭑·aj fremd⭑·ul·oj ven⭑·ad·is de⭑ proksim⭑·e kaj⭑ de⭑
          mal·proksim⭑·e ; ekster⭑ esperant⭑·a medi³·o esperant⭑·ist·o sent⭑·us si·n
          sol⭑·a, inter⭑ fremd⭑·ul·oj, – mal⭑·e, en⭑ esperant⭑·ist·a medi³·o li sent⭑·us
          si·n inter⭑ frat⭑·oj, kvazaŭ⭑ inter⭑ sang⭑·o-frat⭑·oj ; se⭑ ge·edz⭑·oj si·n
          bat⭑·as, fremd⭑·ul·o rest⭑·u flank⭑·e ;  viv⭑·is fremd⭑·ul·e en⭑ la⭑
          land⭑·o Kana⁽⁺⁾·an·a . {parenc⭑·o^3} , {proksim⭑·ul·o} , {propr⭑·ul·o}

mal·fremd⭑·a

          Iel⭑ kon⭑·at·a, hejm⭑·a aŭ⭑ {familiar²·a^2} : mi sent⭑·is ke⭑ la⭑ lingv⭑·o
          est⭑·as ankaŭ⭑ iom⭑ mal·fremd⭑·a al⭑ mi .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.117 2024/01/30 12:37:24 ]
     __________________________________________________________________