frenez⭑·/·a

frenez⭑·a

   1.
          Perd⭑·int·a la⭑ prudent⭑·on pro⭑ mens³·a mal·san⭑·o: li hav⭑·as demon⭑·on kaj⭑
          est⭑·as frenez⭑·a, kial⭑ vi li·n aŭskult⭑·as ? li ŝanĝ⭑·is si⭑·an aspekt¹·on
          antaŭ⭑ ili⭑·aj okul⭑·oj, furioz⭑·is inter⭑ ili⭑·aj man⭑·oj, desegn⭑·is sur⭑ la⭑
          pord⭑·oj de⭑ la⭑ pord⭑·eg·o, kaj⭑ flu⭑·ig·is saliv¹·on sur⭑ si⭑·an barb⭑·on […] ―
          vi vid⭑·as ja⭑, ke⭑ ĉi⭑ tiu hom⭑·o est⭑·as frenez⭑·a, kial⭑ do⭑ vi ven⭑·ig·is
          li·n al⭑ mi ? en⭑ ŝi⭑·a flustr³·o est⭑·is io preskaŭ⭑ frenez⭑·a .
          {mal·prudent⭑·a}

   2.
          Perd⭑·int·a la⭑ sin⁸-re·gad⭑·on pro⭑ pasi⭑·o, drog⭑-uz⭑·o; {mal·saĝ⭑·eg·a} : la⭑
          princ⭑·oj komenc⭑·as far⭑·iĝ·i frenez⭑·aj de⭑ la⭑ vin⭑·o ; li […] amuz⭑·iĝ·is
          kiel⭑ frenez⭑·a ; li·n oni dron⭑·ig·ad·is, […] ŝi kri⭑·is kiel⭑ frenez⭑·a ;
          pro⭑ koler⭑·o est⭑·ant·e du⭑·on-frenez⭑·a ; ŝi est⭑·is vest⭑·it·a nigr⭑·a, ŝi
          kur⭑·is kiel⭑ rabi¹·a, nenio·n vid⭑·ant·e antaŭ⭑ si, mi pens⭑·is, ke⭑ ŝi
          est⭑·as frenez⭑·a ! frenez⭑·a pro⭑ mal·esper⭑·o ; la⭑ ge·patr⭑·oj de⭑ Klotildo
          li·n rigard⭑·ad·is per⭑ frenez⭑·aj okul⭑·oj, kvazaŭ⭑ ili ne⭑ kompren⭑·as .
          {fol⁽⁺⁾·a} , {frivol¹·a^3} , {furioz⭑·a} , {sen·brid⭑·a^2} , {stult²·a}

   3.
          Mal·saĝ⭑·eg·a, {sen·senc⭑·a} : frenez⭑·a am⭑·o, dezir⭑·o; ia⭑ frenez⭑·a, mok⭑·ind·a
          kurioz¹·aĵ·o ; kiom⭑ da⭑ foj⭑·oj vi mem⭑ parol⭑·is kun⭑ indign⭑·o pri⭑ la⭑
          frenez⭑·aj el·spez⭑·oj de⭑ la⭑ faraon⁽⁺⁾·a kort⭑·eg·o ; ŝi leg⭑·is en⭑ la⭑ okul⭑·oj
          de⭑ si⭑·a am⭑·ant·o la⭑ frenez⭑·an dezir⭑·on, kiu li·n flam⭑·ig·is .
          {ekstravaganc⁽⁺⁾·a^1}

frenez⭑·i

   (ntr)

          Est⭑·i frenez⭑·a; el·montr⭑·i frenez⭑·an kondut⭑·on: kompat⭑·u mi⭑·an fil⭑·on,
          ĉar⭑ li frenez⭑·as kaj⭑ fort⭑·e sufer⭑·as ; Paŭl⭑·o dir⭑·is: mi ne⭑ frenez⭑·as,
          […] sed⭑ mi mal·kaŝ⭑·e parol⭑·as vort⭑·ojn de⭑ ver⭑·o kaj⭑ prudent⭑·o ; ĉu⭑ vi
          frenez⭑·as? ĉu⭑ vi dezir⭑·as kaŭz⭑·i skandal²·on ? la⭑ amfiteatr²·o
          ek·frenez⭑·is ; la⭑ amas⭑·o ne⭑ kri⭑·is, sed⭑ bru⭑·eg·is, ĝi ne⭑ ĝoj⭑·is, sed⭑
          frenez⭑·is ; vi dev⭑·is vid⭑·i, kiel⭑ ŝi frenez⭑·is, kiam⭑ ven⭑·is la⭑
          sci⭑·ig·o, ke⭑ vi mort⭑·is ; la⭑ cezar⁽⁺⁾·o, kiam⭑ nask⭑·iĝ·is al⭑ li tiu
          fi·lin⭑·o, simpl⭑·e frenez⭑·is pro⭑ feliĉ⭑·o ; mi ne⭑ frenez⭑·as, mi nur⭑
          serĉ⭑·as! kaj⭑ se⭑ mi frenez⭑·as, ĝi est⭑·as pro⭑ enu⭑·o kaj⭑ mal·pacienc⭑·o,
          ke⭑ mi ne⭑ pov⭑·as trov⭑·i ; li plor⭑·is, li kri⭑·is, li frenez⭑·is, ĉiam⭑
          parol⭑·ant·e nur⭑ ĉukĉ⁽⁺⁾·e ; mi frenez⭑·as don⭑·i al⭑ mal·sukces⭑·o tiom⭑ da⭑
          grav⭑·ec·o .

frenez⭑·o, frenez⭑·ec·o

          Stat⭑·o, simptom²·ar·o, sin⁸-ten⭑·o de⭑ tiu, kiu frenez⭑·as: la⭑ Etern⭑·ul·o
          frap⭑·os vi·n per⭑ frenez⭑·ec·o kaj⭑ per⭑ blind⭑·ec·o ; mut⭑·a azen⭑·o,
          parol⭑·ant·e per⭑ hom⭑·a voĉ⭑·o, halt⭑·ig·is la⭑ frenez⭑·ec·on de⭑ la⭑ profet⭑·o ;
          li est⭑·as mal·san⭑·a, tio est⭑·as frenez⭑·o, sen·ĝoj⭑·a frenez⭑·o, ĉirkaŭ⭑·it·a
          de⭑ tim⭑·eg·o kaj⭑ mal·bon⭑·aj sonĝ⭑·oj ! mal·modest⭑·ec·o! frenez⭑·o! […] oni
          en·ŝlos⭑·u la⭑ mal·saĝ⭑·ul·on ! ili⭑·aj har⭑·oj kaj⭑ barb⭑·oj kresk⭑·is long⭑·aj,
          ili⭑·aj okul⭑·oj hav⭑·is esprim⭑·on de⭑ trankvil⭑·a frenez⭑·o ; ĉu⭑ frenez⭑·o
          fal⭑·is sur⭑ ŝi⭑·an anim⭑·on ? li oft⭑·e mal·atent⭑·as la⭑ dec⭑+reg⭑·ul·ojn, kaj⭑
          li⭑·a gaj⭑·o degener⭑·as en⭑ frenez⭑·on ; ek·reg⭑·is mi·n frenez⭑·o de⭑ la⭑
          batal⭑·o kaj⭑ venk⭑·o ; tiu ĉi⭑ mal·san⭑·o konsist⭑·as en⭑ tio, ke⭑ hom⭑·oj,
          kiu·j ĝis⭑ nun⭑ est⭑·is tut⭑·e prudent⭑·aj, ricev⭑·as atak⭑·on de⭑ frenez⭑·o ;
          mi est⭑·as am⭑·ant·a kaj⭑ ĵaluz⭑·a ĝis⭑ frenez⭑·ec·o . {prudent⭑·o^1}

frenez⭑·aĵ·o

          Ag⭑·o, dir⭑·o, imag⭑·aĵ·o frenez⭑·a: ĉu⭑ mank⭑·as al⭑ mi frenez⭑·ul·oj, ke⭑ vi
          al·konduk⭑·is ĉi⭑ tiu·n, ke⭑ li far⭑·u frenez⭑·aĵ·ojn antaŭ⭑ mi? ; ne⭑ en·met⭑·u
          al⭑ vi frenez⭑·aĵ·ojn en⭑ la⭑ kap⭑·on! ; li est⭑·is pret⭑·a far⭑·i por⭑ ŝi
          frenez⭑·aĵ·on ; kial⭑ vi far⭑·as tia·jn frenez⭑·aĵ·ojn? ĉu⭑ ne⭑ ven⭑·is al⭑ vi
          en⭑ la⭑ kap⭑·o, ke⭑ ebl⭑·e iu vid⭑·os vi·n ? tiu·n frenez⭑·aĵ·on oni ne⭑ pov⭑·as
          el·pel⭑·i al⭑ li el⭑ la⭑ kap⭑·o ; ĉiu el⭑ vi hav⭑·u la⭑ rajt⭑·on dir⭑·i: tio
          est⭑·as tut⭑·e privat⭑·a ide⭑·o aŭ⭑ frenez⭑·aĵ·o de⭑  ; per⭑ la⭑
          for·iĝ⭑·o de⭑  perd⭑·iĝ·is la⭑ tut⭑·a amuz⭑·o, kiu·n hav⭑·is ĉiu·j
          per⭑ li⭑·aj frenez⭑·aĵ·oj . {ekstravaganc⁽⁺⁾·o} , {ĥimer⭑·o^3} , {kapric⭑·o} ,
          {mani¹·o} , {marot⁽⁺⁾·o} , {tik⁽⁺⁾·o^2}

frenez⭑·ig·a

          Kiu ig⭑·as iu·n frenez⭑·a, mal·prudent⭑·a, konduk⭑·as al⭑ mal·raci¹·aj ag⭑·oj:
          [ĉu⭑] oni ne⭑ don⭑·is al⭑ la⭑ faraon⁽⁺⁾·o frenez⭑·ig·an venen⭑·on? ; frenez⭑·ig·a
          dolor⭑·o turment⭑·as mi·n de⭑ la⭑ pied⭑·oj ĝis⭑ la⭑ kap⭑·o ; sen·ĉes⭑·a
          frenez⭑·ig·a medit⭑·ad·o ; la⭑ ne·cert⭑·ec·o far⭑·iĝ·is pli⭑ kaj⭑ pli⭑ frenez⭑·ig·a
          ; kiel⭑ ĉarm⭑·a ŝi⭑·a mol⭑·a voĉ⭑·o, kiel⭑ frenez⭑·ig·aj ŝi⭑·aj blu⭑·aj okul⭑·oj !
          la⭑ plej⭑ fantazi¹·aj pri·skrib⭑·oj pri⭑ ŝip⭑·o-pere⭑·oj, kiu·jn mi iam⭑ leg⭑·is,
          rest⭑·as mal·proksim⭑·e de⭑ la⭑ frenez⭑·ig·a re·al·ec⭑·o de⭑ tiu katastrof¹·o .

frenez⭑·ig·i

   (tr)

          Ig⭑·i iu·n frenez⭑·a: mult⭑·e da⭑ stud¹·ad·o vi·n frenez⭑·ig·as ; perd⭑·o, kiu
          mi·n frenez⭑·ig·us, se⭑ mi ne⭑ pen⭑·us sufok⭑·i tiu·n re·memor⭑·on ; est⭑·i
          kaŭz⭑·o de⭑ li⭑·a mort⭑·o mi·n tuj⁽⁺⁾·e frenez⭑·ig·us ; rid⭑·et·o, kiu ŝajn⭑·is
          frenez⭑·ig·i la⭑ pet⭑·eg·ant·an Fradekon ; vi hav⭑·as kapabl⭑·on frenez⭑·ig·i
          kaj⭑ mal·sprit⭑·ig·i ĉiu·jn, kiu·j vi·n kon⭑·as . {furioz⭑·ig·i} , {incit⭑·i^1}

frenez⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Far⭑·iĝ·i frenez⭑·a: vi frenez⭑·iĝ·os de⭑ la⭑ vid⭑·aĵ·o ; ho⭑! la⭑ sang⭑·o
          lev⭑·iĝ·as al⭑ mi en⭑ la⭑ kap⭑·on tiel⭑, ke⭑ mi pov⭑·as frenez⭑·iĝ·i ; bru⭑·ad·o
          kaj⭑ kri⭑·ad·o est⭑·is intern⭑·e kaj⭑ ekster⭑·e, oni ne⭑ pov⭑·is plu⭑ el·ten⭑·i,
          oni pov⭑·is frenez⭑·iĝ·i ! la⭑ aŭd⭑·ant·o pens⭑·is, ke⭑ li frenez⭑·iĝ·os, kaj⭑
          li ŝtop⭑·is per⭑ la⭑ fingr⭑·oj si⭑·ajn ambaŭ⭑ orel⭑·ojn ; aŭd⭑·ant·e la⭑
          nov⭑·aĵ·on, la⭑ […] popol⭑·o […] frenez⭑·iĝ·is de⭑ ĝoj⭑·o ; mult⭑·aj jun⭑·ul·oj
          jam⭑ du⭑·on-frenez⭑·iĝ·is pro⭑ am⭑·o al⭑  , la⭑ Bel⭑·ul·in·o ; pro⭑
          dolor⭑·o la⭑ patr⭑·in·o mal·feliĉ⭑·a preskaŭ⭑ frenez⭑·iĝ·is .

frenez⭑·ul·o

          Tiu, kiu est⭑·as frenez⭑·a aŭ⭑ tia ŝajn⭑·as; {mens³-mal·san⭑·ul·o} : ĉio
          est⭑·as en⭑ ord⭑·o? por⭑ kio ven⭑·is al⭑ vi tiu frenez⭑·ul·o ? mi parol⭑·as
          kiel⭑ frenez⭑·ul·o ; li rigard⭑·as antaŭ⭑·en kiel⭑ frenez⭑·ul·o, ne⭑ aŭd⭑·as,
          kio·n oni dir⭑·as al⭑ li, ir⭑·as plej⭑ oft⭑·e en⭑ peruk¹·o turn⭑·it·a post⭑·en
          kaj⭑ forges⭑·int·e parfum⭑·i ĝi·n ; li est⭑·as drink⭑·ul·o kaj⭑ frenez⭑·ul·o !
          ŝi⭑·a rigard⭑·o far⭑·iĝ·is akr⭑·a kaj⭑ strang⭑·a kiel⭑ tiu de⭑ frenez⭑·ul·o ; la⭑
          frenez⭑·ul·oj rigard⭑·as la⭑ klar⭑·an pens⭑·ad·on cerb⭑-mal·san⭑·o ; kelk⭑·aj
          frenez⭑·ul·oj turn⭑·is si·n tra⭑ la⭑ ĉambr⭑·o, mir⭑·ig·e, ke⭑ ili ne⭑ sent⭑·is la⭑
          kapt⭑-urn⭑·on . {strang⭑·ul·o}

frenez⭑·ul·ej·o

          {Mal·san⭑·ul·ej·o} , pri·zorg⭑·at·a hejm⭑·o por⭑ frenez⭑·ul·oj: la⭑ observ⭑·ist·o
          de⭑ la⭑ frenez⭑·ul·ej·o ; tio est⭑·as Salomon⁽⁺⁾·o  , la⭑ el·trov⭑·int·o
          de⭑ la⭑ fort⭑·o de⭑ vapor⭑·o, kiu […] ne⭑ est⭑·is kompren⭑·it·a […] kaj⭑
          mort⭑·as, en·ŝlos⭑·it·a en⭑ frenez⭑·ul·ej·o ; la⭑ mal·pac⭑·o […] far⭑·is la⭑
          hejm⭑·on pli⭑ simil⭑·a al⭑ frenez⭑·ul·ej·o ; li ne⭑ hav⭑·as unu⭑ sol⭑·an minut⭑·on
          de⭑ ripoz⭑·o, ĉar⭑ la⭑ frenez⭑·ul·ej·o sen·ĉes⭑·e kirl³·iĝ·as ĉirkaŭ⭑ li ; la⭑
          mond⭑·o est⭑·as frenez⭑·ul·ej·o .

frenez⭑·um·i

   (ntr)

          Kondut⭑·i fantazi¹·e, kvazaŭ⭑ frenez⭑·e, tro⭑ {petol⭑·i} , {fol⁽⁺⁾·i} : li iom⭑
          drink⭑·is kaj⭑ komenc⭑·is frenez⭑·um·i .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.40 2024/01/02 15:26:53 ]
     __________________________________________________________________