vidu ankaŭ la klarigojn
frot·/·i

frot·i

   (tr)

          Plur⁴+foj·e tie·n kaj re·en prem-ŝov·i io·n sur io: li est·as frot·it·a kaj
          polur·it·a ; frot·i per sal·o ; frot·it·a per lard·o ; li for·manĝ·is
          sek·an kuk·on frot·it·an per ajl·o ; li·aj disĉipl³·oj de·ŝir·is la
          spik·ojn, kaj manĝ·is, frot·ant·e ili·n en la man·oj ; ŝi frot·is
          Eliz⁽⁺⁾·on per suk·o de jugland·o, tiel ke ŝi far·iĝ·is tut·e mal·lum·e
          brun·a ; ŝi frot·is de·nov·e unu alumet·on je la mur·o ; la botel·o
          kant·ad·is, kiam oni ĝi·n frot·is per la kork·o ; li ek·ĝem·is, frot·is
          la okul·ojn, kvazaŭ hom·o vek·it·a ; incens²·aĵ·o […] bon·e frot-miks·it·a
          (kp {pist·i} ) ; la frot-pur·ig·it·aj (kp {polur·i} ) stan·aj teler·oj
          bril·is ; frot-pur·ig·it·a parget·a plank·o . {grat·i} , {polur·i} ,
          {skrap·i} , {viŝ·i}

frot·a

          Rilat·a al frot·o: per tio redukt⁴·iĝ·as la frot·a surfac⁸·o kaj pli·iĝ·as
          la rapid·ec·o ; la kupl⁽⁺⁾·aĵ·o est·as frot·a kupl⁽⁺⁾·aĵ·o,  ĉe la pli nov·aj
          ŝalt⁹·il·oj dent+rad·a ; {frot·a konsonant·o} .

frot·o

   1.
          Ag·o frot·i.

   2.
          Rezist⁴·o de du objekt·oj, kiu·j ŝov·iĝ·as unu sur ali·a; inter·frot·iĝ·o:
          tio klar·ig·is brems⁵·o-temp·on, frot·on kaj ali·ajn komplik¹·ajn
          koncept²·ojn ; frot-punkt·o (mal·facil·aĵ·o).

de·frot·i, for·frot·i

   (tr)

   1.
          Frot·ant·e for·ig·i: oni pov·as tre bon·e vid·i, ke tio est·as tomb·a
          ŝton·o […], tamen la sur·skrib·o […] preskaŭ tut·e de·frot·iĝ·is .
          sur·brust·e […] ikon⁽⁺⁾·et·o kun du·on·e for·frot·it·a bild¹·o de ne·kon·at·a
          sankt·ul·o ; mal·dik·aj koton+vest·aĵ·oj, ki[es] flor-motiv¹·oj est·is
          for·frot·it·aj de korod⁽⁺⁾·a peru⁸·a ŝmir-sap·o .

   2.
          Supr·aĵ·e skrap-difekt·i: ĉiu·j kap·oj sen·har·iĝ·is kaj ĉiu·j ŝultr·oj
          de·frot·iĝ·is ; la haŭt·o est·is tiom for·frot·it·a, ke sang·o-gut·oj
          tra·penetr·is ĝi·n .

dis·frot·i, tra·frot·i

          Per frot·o dis·er·ig·i, {el·uz·i} material·on: miks·i ĝi·n, bon·e
          dis·frot·ant·e, kaj ricev·int·e spec·on de ne·dens·a past·o ; Mi
          dis·frot·as ili·n simil·e al polv·o de la ter·o ; la ŝnur·eg·o est·is tro
          dik·a, mi ne pov·is tra·frot·i ĝi·n kaj mi ne pov·is el·turn·i mi·ajn
          membr·ojn el ĝi ; akv·o-fal·oj kaj torent¹·oj […] jar·ojn post jar·oj
          dis·frot·as la rok³·ojn, sur kiu·j ili flu·as .

el·frot·i

          Frot·e for·ig·i io·n (ekz-e mal·pur·aĵ·on) el io: pur·ec·o est·as du·on·o de
          viv·o! ŝi dir·is kaj el·frot·is la kaldron·on . {el·skrap·i} ,
          {frot-pur·ig·i}

en·frot·i

          Frot·i substanc²·on sur io (ekz-e haŭt·o) ĝis ĝi en·profund·iĝ·as: li
          en·frot·is al ŝi la ŝmir·aĵ·on en la pied·on ; mi dev·is en·frot·i al mi
          post·e bon·an porci·on da tabak·o [en la naz·on] ; per la man-plat·o ŝi
          komenc·is en·frot·i la pomad¹·on sur la frunt·o kaj vang·oj . {ŝmir·i^1}

inter·frot·i, kun·frot·i

          Frot·i unu sur la ali·a, ekz-e por frot-varm·ig·i: per mal·long·a mov·o
          li inter·frot·is la man·ojn ; se ni kun·frot·os ili·n kvazaŭ
          fajr·o-baston·et·ojn, ni ek·flam·ig·os [fajr·on] .

tra·frot·i

          Frot·i ĝis ek·est·as tru·o, dis·ŝir·o: la ŝnur·eg·o est·is tro dik·a, mi
          ne pov·is tra·frot·i ĝi·n kaj mi ne pov·is el·turn·i mi·ajn membr·ojn ;
          sur la tabl·o kuŝ·is verd·a vaks-tol·o, kiu je la angul·oj kaj eĝ⁽⁺⁾·oj
          est·is tiom tra·frot·it·a, ke oni pov·is met·i si·ajn man·ojn en la
          tru·ojn . {el·uz·i^2} , {triv⁽⁺⁾·i}

frot-son·o

   1.
          Bru·o produkt·at·a de frot·ad·o: grinc·i: el·ig·i mal·agrabl·an frot-son·on
          .

   2.
          Daŭr·a {konsonant·o} , produkt·at·a per mal·vast·ig·o de la buŝ-kanal¹·o,
          tra kiu la spir-blov·o el·ir·as nask·ant·e frot·an bru·on; en Esperant·o
          la son-valor·oj de _f, v, s, z, ŝ, ĵ, ĥ, h_: ekzempl·o de aktual⁴·e
          okaz·ant·a ŝanĝ·o en la angl·a prononc³·o est·as la evolu²·o de la dent·aj
          frot-son·oj, [θ] kiel en „  “ kaj [ð] kiel en „  “,
          kiu·j iom post iom far·iĝ·as lip·o-dent·aj [f], respektiv²·e [v] .
          {bru·ant·o}

ek·frot·a konsonant·o

          {Konsonant·o} kombin·ant·a parol-son·ojn {eksplod·an} kaj {frot·an} ,
          en kiu la eksplod·an al·ten·on sekv·as frot+son·a for·ten·o de la lang·o
          (en Esperant·o: _c, ĉ, ĝ_): la silab·o-lim·o situ⁸·as antaŭ la
          konsonant·o (...) ankaŭ, se la konsonant·o est·as ek·frot·a (/
           /, /  /, /  /) .

   {bru·ant·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.104 2023/12/12 19:24:42 ]
     __________________________________________________________________