glor⭑·/·i

glor⭑·i

   (tr)

          Honor⭑·i iu·n don⭑·ant·e al⭑ li grand⭑·an fam⭑·ec·on, kon⭑·ig·ant·e ĉie·n li⭑·an
          ind⭑·ec·on, publik⭑·ig·ant·e si⭑·an admir⭑·on; laŭd⭑·eg·i: mi glor⭑·is la⭑
          Etern⭑·ul·on, la⭑ Di⭑·on de⭑ mi⭑·a sinjor⭑·o  ; glor⭑·u la⭑ fort⭑·on de⭑
          Di⭑·o ! atlet⭑·oj fakt¹·e est⭑·as […] glor⭑·it·aj ikon⁽⁺⁾·oj de⭑ individu¹·ism·o ;
          mi ĝoj⭑·us, se⭑ mi·n glor⭑·us la⭑ popol⭑·o ; glor⭑·u la⭑ nobl⭑·an hegemon⁽⁺⁾·on !
          {honor⭑·i} , {laŭd⭑·i} , {ovaci¹·i}

si·n glor⭑·i

          Mal·modest⭑·e laŭd⭑·i si·n mem⭑: kiu nenio·n valor⭑·as, plej⭑ mult⭑·e si·n
          glor⭑·as kiu mem⭑ si·n glor⭑·as, mal·bon⭑·e odor⭑·as . {fanfaron⭑·i} ,
          {fier⭑·i} , {vant⭑·a} .

glor⭑·o

   1.
          Fam⭑·o-bril⭑·o; admir⭑·o de⭑ la⭑ plej⭑~mult⭑·o por⭑ ies⭑ merit⭑·o, talent⭑·o,
          geni¹·o: ni konstru⭑·u al⭑ ni urb⭑·on, kaj⭑ tur⭑·on, kies⭑ supr⭑·o ating⭑·os la⭑
          ĉiel⭑·on, kaj⭑ ni akir⭑·u al⭑ ni glor⭑·on, antaŭ⭑ ol⭑ ni dis·iĝ⭑·os ; ili
          turn⭑·iĝ·is al⭑ la⭑ dezert⭑·o, kaj⭑ jen⭑ la⭑ glor⭑·o de⭑ la⭑ Etern⭑·ul·o aper⭑·is
          en⭑ nub⭑·o ; pro⭑ la⭑ glor⭑·o de⭑  , kies⭑ nom⭑·o est⭑·as ben⭑·it·a ; ĉu⭑
          vi·n tikl⭑·as glor⭑·o kaj⭑ {honor⭑·o} ? la⭑ societ⭑·o […] invit⭑·as
          parol⭑·ant·ojn kun⭑ naci⭑·a aŭ⭑ inter·naci⭑·a glor⭑·o ; en⭑ la⭑ komenc⭑·o de⭑ la⭑
          jar⭑·o 1887 […]  hav⭑·is en⭑ la⭑ tut⭑·a mond⭑·o grand⭑·eg·an glor⭑·on
          kaj⭑ rapid⭑·eg·e progres⭑·ad·is ; oni ne⭑ pag⭑·as per⭑ glor⭑·o al⭑ si⭑·a tajlor⭑·o
          bon⭑·a glor⭑·o pli⭑ valor⭑·as ol⭑ or⭑·o .

   2.
          Glor⭑·ig·a person⭑·o aŭ⭑ afer⭑·o; fi·er⭑·ind·aĵ·o: long⭑·e, ho⭑, rest⭑·u vi glor⭑·o
          de⭑ la⭑ naci⭑·', sur⭑ reĝ⭑·a seĝ⭑·' ! Li est⭑·as vi⭑·a glor⭑·o, kaj⭑ Li est⭑·as
          vi⭑·a Di⭑·o, kiu far⭑·is por⭑ vi tiu·jn grand⭑·ajn kaj⭑ tim⭑·ind·ajn afer⭑·ojn .
          {esper⭑·o^3} , {ĝoj⭑·o^2} .

glor⭑·a

   1.
          Posed⭑·ant·a glor⭑·on:  ag⭑·is pli⭑ prudent⭑·e ol⭑ ĉiu·j serv⭑·ant·oj de⭑
           , kaj⭑ li⭑·a nom⭑·o far⭑·iĝ·is tre⭑ glor⭑·a ; la⭑ religi⭑·o inspir⭑·is
          grand⭑·an part⭑·on de⭑ la⭑ kultur¹·a trezor⭑·o de⭑ la⭑ hom⭑·ar·o: glor⭑·ajn
          majstr⭑·o-verk⭑·ojn de⭑ art⭑·o, muzik⭑·o kaj⭑ literatur⭑·o ; „milit⭑·o“ ― vort⭑·o
          mit¹·a kaj⭑ magi⭑·a, glor⭑·a por⭑ la⭑ patriot¹·oj ; kelk⭑·aj el⭑ la⭑ plej⭑
          glor⭑·aj kaj⭑ fam⭑·aj brazil⁸·aj poet¹·oj, kiu·j merit⭑·as est⭑·i kon⭑·at·aj .
          {fam⭑·a} , {prestiĝ⁹·a} .

   2.
          Don⭑·ant·a glor⭑·on, glor⭑·ig·a: kun⭑ la⭑ soldat⭑·oj li celebr⁽⁺⁾·is mes⭑·ojn kaj⭑
          preĝ⭑·is por⭑ ili⭑·a glor⭑·a venk⭑·o ; malgraŭ⭑ komplet²·a mal·venk⭑·o [ili]
          konsider⭑·as la⭑ tag⭑·on sankt⭑·a kaj⭑ glor⭑·a ; kvin⭑ glor⭑·aj jar⭑·oj ;
          fin⭑·iĝ·is la⭑ plej⭑ glor⭑·a epizod¹·o en⭑ la⭑ histori⭑·o de⭑ ni⭑·a Seren²·eg·a
          Respublik¹·o .

glor⭑·e

          Laŭ⭑ glor⭑·a manier⭑·o: li glor⭑·e venk⭑·is ; ne⭑ glor⭑·e est⭑·as serĉ⭑·i si⭑·an
          glor⭑·on ; la⭑ urb⭑·o Ĝenev⁽⁺⁾·o […] mult⭑·ajn foj⭑·ojn glor⭑·e en·skrib⭑·is si⭑·an
          nom⭑·on en⭑ la⭑ histori⭑·on de⭑ […] inter·naci⭑·aj afer⭑·oj .

glor⭑·ig·i

   1.
          (io) Est⭑·i la⭑ kaŭz⭑·o de⭑ la⭑ grand⭑·a fam⭑·ec·o, ĉie⭑~kon⭑·at·ec·o de⭑ iu aŭ⭑ io:
          vi plen⭑·um·os verk⭑·on, kiu glor⭑·ig·ad·os vi⭑·an nom⭑·on, ĝis⭑ esting⭑·iĝ·os la⭑
          sun⭑·o .

   2.
          (iu) Instig⭑·i glor⭑·ad·on al⭑: ili sam⭑·e vol⭑·is glor⭑·ig·i entuziasm⭑·ul·ojn,
          kiu·j aper⭑·as en⭑ ĉiu·j temp⭑·oj kaj⭑ sub⭑ ĉiu·j reĝim³·oj ; reg⭑·ist·ar·oj
          tut⭑·e sen·hont⭑·e glor⭑·ig·as si·n .

mal·glor⭑·i

   (tr)

          {Mis·fam⭑·ig·i} ; dis·kon⭑·ig·i la⭑ mal·bon⭑·an fam⭑·on de⭑ iu aŭ⭑ de⭑ io:
          mal·glor⭑·i fripon⭑·on.

mal·glor⭑·o

          Mal·bon⭑~fam⭑·o, mal·ŝat⭑·o de⭑ la⭑ plej⭑~mult⭑·o por⭑ ies⭑ moral¹·a aŭ⭑ intelekt⁴·a
          valor⭑·o: akir⭑·i, merit⭑·i mal·glor⭑·on; en⭑ ĉio ni aprob⭑·ig·u ni·n, kiel⭑
          serv⭑·ant·oj de⭑ Di⭑·o […] per⭑ glor⭑·o kaj⭑ mal·glor⭑·o, per⭑ mal·bon⭑~fam⭑·o kaj⭑
          bon⭑~fam⭑·o […] .

mal·glor⭑·a

          Hav⭑·ant·a mal·glor⭑·on: la⭑ dram¹·o de⭑  prezent⭑·as impon¹·an
          dram¹·ig·on de⭑ la⭑ tord⭑·ad·o de⭑ doktrin¹·oj en⭑ tiu mal·glor⭑·a period¹·o de⭑
          la⭑ „krist⭑·an·a“ Eŭrop⭑·o .

mal·glor⭑·ig·i, sen·glor⭑·ig·i

          Est⭑·i kaŭz⭑·o de⭑ mal·bon⭑~fam⭑·o por⭑ iu: kri⭑·ant·e post⭑ la⭑ sang⭑·o-verŝ⭑·ad·o „
           “ (pli⭑ mal·pli⭑ „Glor⭑·as di⭑·o“), ili plej⭑·e
          mal·glor⭑·ig·is si⭑·an di⭑·on .

mal·glor⭑·ig·a

          Don⭑·ant·a mal·glor⭑·on.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.42 2023/11/11 11:36:35 ]
     __________________________________________________________________