glut⭑·/·i

glut⭑·i

   (tr)

   1.
          Mal·supr⭑·en~ig·i io·n tra⭑ la⭑ gorĝ⭑·o en⭑ la⭑ ezofag¹·on kaj⭑ stomak⭑·on: glut⭑·i
          la⭑ varm⭑·eg·an kaf⭑·on ; ŝi komenc⭑·is avid⭑·e glut⭑·i kaviar⭑·on ; glut⭑·i
          kurac⭑·il·on kun⭑ si⭑·a manĝ⭑·o ; A⭑·nj·o glut⭑·is aer⭑·on kaj⭑ rid⭑·et·is ; ĉu⭑ vi
          vid⭑·as la⭑ krop⭑-kolomb⭑·on […] kiel⭑ ĝi glut⭑·as piz⭑·ojn ? azen⭑·oj star⭑·as
          sur⭑ mont⭑·et·oj, glut⭑·as aer⭑·on kiel⭑ ŝakal⭑·oj ; iom⭑ mal·spert⭑·e […] la⭑
          ne·apud⭑+mar⭑·a hom⭑·o prov⭑·as glut⭑·i ostr⭑·on ; ili volupt⭑·em·e glut⭑·is la⭑
          cigared⭑·an fum⭑·on ; li ripet⭑·e glut⭑·is si⭑·an saliv¹·on ; rest⭑·is nenio
          absolut⭑·e, nek⭑ por⭑ mord⭑·i, nek⭑ por⭑ glut⭑·i .

   2.
          {Mal·aper⭑·ig·i} profund⭑·e en⭑ si: la⭑ mar⭑·o glut⭑·is li·n ; [tuj⭑] ŝi·n
          glut⭑·os la⭑ profund⭑·o por⭑ ĉiam⭑ ; vetur⭑·i tiu·n kest⭑·on [ŝip⭑·aĉ·on], tio
          est⭑·as hont⭑·ind·aĵ·o, pro⭑ kiu mi long⭑·e dev⭑·os barakt⭑·i, antaŭ⭑ ol⭑ mi
          glut⭑·os ( {akcept⭑·os} , {toler⭑·os} ) kaj⭑ digest⭑·os tio·n ; [ŝi]
          preskaŭ⭑ glut⭑·is (avid⭑·e {rigard⭑·is} ) li·n per⭑ la⭑ okul⭑·oj ; La⭑
          ocean’, el⭑ bord⭑·o el·ir⭑·int·e, ⫽ Ne⭑ pli⭑ sovaĝ⭑·e glut⭑·as l’ eben⭑·aĵ·on, ;
          la⭑ vagon⭑·ar·o glut⭑·as ( {tra·kur⭑·as} ) la⭑ kilometr⭑·ojn ; la⭑ naŭ⭑ fajr⭑·oj
          […] glut⭑·is pli⭑ ol⭑ mil⭑ kvar⭑×cent⭑ kvin⭑×dek⭑ pez⭑·ajn ŝovel⭑-plen⭑·ojn da⭑
          karb⭑·oj ; moment⭑·on post⭑·e ŝajn⭑·is, kvazaŭ⭑ la⭑ flam⭑·oj glut⭑·us ĝi·n ;
          por⭑ glut⭑·i si⭑·an emfaz³·on, li al·don⭑·is: – mizer⭑·ul·o, fripon⭑·o !

glut⭑

   (son⭑-imit⭑·o)

          {Son⭑·o} de⭑ glut⭑·ad·o: li trink⭑·ad·is labor⭑·e, glut⭑...glut⭑...glut⭑... ĉu⭑
          li el·ten⭑·os ? hiks'! glut⭑·' !

glut⭑·o

   1.
          Ag⭑·o glut⭑·i: [li] far⭑·is mal·bon⭑·an glut⭑·on kaj⭑ est⭑·is atak⭑·it·a de⭑
          konvulsi⭑·a tus⭑·ad·o ; post⭑ ĉiu glut⭑·o grinc⭑·ad·i si⭑·ajn dent⭑·ojn .

   2.
          {Kvant⭑·o} de⭑ tio, kio·n oni glut⭑·as per⭑ unu⭑ foj⭑·o; glut⭑-kvant⭑·o: la⭑
          knab⭑·o el·tir⭑·is la⭑ botel⭑·on, […] al·met⭑·is ĝi·n al⭑ la⭑ buŝ⭑·o kaj⭑ trink⭑·is
          unu⭑ glut⭑·on ; Paŭl⭑·o per⭑ mal·grand⭑·aj glut⭑·oj trink⭑·is de⭑ la⭑ varm⭑·eg·a
          kaf⭑·o . {ĉerp⭑·et·o} , {plen⭑~buŝ⭑·o}

glut⭑·em·a

          {Avid⭑·e} manĝ⭑·ant·a, manĝ⭑·eg·em·a.

glut⭑·ej·o

   1.
          Gorĝ⭑·o.

   2.
          {Manĝ⭑·ej·o} : kial⭑ star⭑·i ĉi⭑ tie en⭑ la⭑ strat⭑·o? ni ir⭑·u al⭑ glut⭑·ej·o
          kaj⭑ fest⭑·u la⭑ renkont⭑·on per⭑ ŝaŭm⭑·aĵ·o !

   3.
          Abism¹·o. {faŭk⭑·o}

en·glut⭑·i

   1.
          Tut⭑·e {en·ig⭑·i} en⭑ si·n: la⭑ jun⭑·a vir⭑·in·o en·glut⭑·is la⭑ en·hav⭑·on de⭑ l’
          glas⭑·o per⭑ unu⭑ trink⭑·o ; la⭑ grand⭑·aj buldog⁽⁺⁾·oj […] aspekt¹·is kvazaŭ⭑
          ĉiu el⭑ ili pov⭑·us en·glut⭑·i hom⭑·on ; la⭑ ter⭑·o […] en·glut⭑·os ili·n, kaj⭑
          ĉio·n, kio aparten⭑·as al⭑ ili ; mult⭑·aj en⭑ mi⭑·a aĝ⭑·o […] en·glut⭑·is la⭑
          tut⭑·an saĝ⭑·ec·on de⭑ la⭑ mond⭑·o ; per⭑ sol⭑·a tra·rigard⭑·o ŝi en·glut⭑·is la⭑
          tut⭑·an artikol⭑·on ; ĉi⭑ tiu bild¹·o en·glut⭑·is ( {ek·posed⭑·is} ,
          {fascin⁽⁺⁾·is} , {okup⭑·is^3} ) ŝi⭑·ajn pens⭑·ojn, tamen⭑ vid⭑·ebl·e ŝi·n ne⭑
          terur⭑·is ; grand⭑·a fiŝ⭑·o en·glut⭑·is la⭑ hok⭑·et·on, kaj⭑ la⭑ mal·fort⭑·a
          kre⭑·aĵ·o ne⭑ hav⭑·is sufiĉ⭑·e de⭑ fort⭑·oj por⭑ el·tir⭑·i ĝi·n ; ia⭑ unu⭑ popol⭑·o
          dis·prem⭑·os kaj⭑ en·glut⭑·os ĉiu·jn ali⭑·ajn popol⭑·ojn [per⭑] grand⭑·eg·a
          super·fort⭑·o ; fiŝ⭑·o pli⭑ grand⭑·a mal·grand⭑·an en·glut⭑·as ; se⭑ vi
          krud⭑·ul·on salut⭑·os, li vi·n tut⭑·an en·glut⭑·os ( {ek·posed⭑·os} ) .
          {for·glut⭑·i} , {vor⁽⁺⁾·i}

   2.
          {For·konsum⭑·i} , {for·uz⭑·i} : tio ĉi⭑ en·glut⭑·as ja⭑ ne·produktiv⁽⁺⁾·e
          grand⭑·eg·an mult⭑·on da⭑ labor⭑·oj kaj⭑ mon⭑·o ; ĉi⭑ tiu·j vir⭑·in·oj […]
          en·glut⭑·as la⭑ riĉ⭑·aĵ·ojn […] mi⭑·ajn ;

for·glut⭑·i

          Mal·aper⭑·ig·i glut⭑·ant·e: leon⭑·o blek⭑·eg·ant·a ĉirkaŭ·ir⭑·as, serĉ⭑·ant·e, kiu·n
          li pov⭑·os for·glut⭑·i ; tiu·n trezor⭑·on for·glut⭑·is la⭑ kamen⭑·o ; for·glut⭑·i
          (mal·klar⭑·e, du⭑·on·e el·parol⭑·i) la⭑ vort⭑·ojn ; li silent⭑·is, for·glut⭑·ant·e
          si⭑·ajn tim⭑·ojn ; la⭑ fort⭑·oj de⭑ la⭑ tut⭑+mond⭑·iĝ·o iam⭑ for·glut⭑·as ĉiu·jn
          diferenc⭑·ojn ; nigr⭑·aj tru⭑·oj kapabl⭑·as ne⭑ nur⭑ for·glut⭑·i, en·tir⭑·i
          intern⭑·en, la⭑ ĉirkaŭ⭑·an materi¹·on, sed⭑ mal⭑·e ĝi·n eĉ⭑ el·radi⭑·i .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.39 2023/11/11 11:36:35 ]
     __________________________________________________________________