gorĝ⭑·/·o

gorĝ⭑·o

          Intern⭑·a kav⭑·a part⭑·o de⭑ la⭑ {kol⭑·o} , per⭑ kiu oni glut⭑·as kaj⭑ spir⭑·as:
          ten⭑·i iu·n ĉe⭑ la⭑ gorĝ⭑·o; gorĝ⭑-prem⭑·i iu·n (gorĝ⭑+prem⭑·e sufok⭑·e mort⭑·ig·i);
          ni⭑·a vetur⭑·ig·ist·o komenc⭑·is kri⭑·eg·i el⭑ la⭑ tut⭑·a gorĝ⭑·o . vi met⭑·u
          tranĉ⭑·il·on al⭑ vi⭑·a gorĝ⭑·o se⭑ vi est⭑·as avid⭑·ul·o ; la⭑ miel⭑-tavol⭑·o est⭑·as
          dolĉ⭑·a por⭑ vi⭑·a gorĝ⭑·o ;  mal·ferm⭑·is la⭑ buŝ⭑·on, li⭑·a gorĝ⭑-nod¹·o
          (kp {gorĝ⭑·o-pom⭑·o} , {adam⁽⁺⁾-pom⭑·o} ) lev⭑·iĝ·is ; la⭑ mort⭑·o jam⭑ ten⭑·as li·n
          ĉe⭑ la⭑ gorĝ⭑·o; ĝi jam⭑ star⭑·as al⭑ mi en⭑ la⭑ gorĝ⭑·o (ted⭑·eg·as mi·n) .

en·gorĝ⭑·iĝ·i

   (ntr)

          En·iĝ⭑·i, rest⭑·i en⭑ la⭑ gorĝ⭑·o: ankoraŭ⭑ nun⭑, kiam⭑ ni parol⭑·as pri⭑ ĝi,
          okaz⭑·as ke⭑ la⭑ kor⭑·o bat⭑·eg·as, la⭑ okul⭑·o plor⭑·et·as kaj⭑ la⭑ voĉ⭑·o
          en·gorĝ⭑·iĝ·as .

plen⭑+gorĝ⭑·e

          {Plen⭑+voĉ⭑·e} : trup¹·et·o da⭑ vigl⭑·aj ge·jun⭑·ul·oj, kiu·j plen⭑+gorĝ⭑·e kant⭑·is
          ; li est⭑·as tre⭑ gaj⭑·a, eĉ⭑ petol⭑·em·a, rid⭑·eg·as bru⭑·e, plen⭑+gorĝ⭑·e .

ruĝ⭑+gorĝ⭑·ul·o

          {Bird⭑·o} , {speci⁽⁺⁾·o} () el⭑ la⭑ famili⭑·o muŝkaptuledoj (), kun⭑
          ruĝ⭑+kolor⭑·a kol⭑·o: gorĝ⭑·oj vigl⭑·e defend⭑·as si⭑·an ĉas⭑-teritori²·on kie ili
          trov⭑·as insekt⭑·ojn por⭑ si·n nutr⭑·i; la⭑ Eŭrop⭑·a ruĝ⭑+gorĝ⭑·ul·o est⭑·is unu⭑
          el⭑ mult⭑·aj speci⁽⁺⁾·oj original¹·e pri·skrib⭑·it·aj de⭑  en⭑ si⭑·a
          verk⭑·o de⭑ la⭑ 18a jar⭑-cent⭑·o .

tra·lav⭑·i la⭑ gorĝ⭑·on

          Trink⭑·i io·n, precip⭑·e {drink⭑·i} : nu⭑, mi ne⭑ dir⭑·u ebri¹·iĝ·i, sed⭑ tamen⭑
          mi bon⭑·e tra·lav⭑·os la⭑ gorĝ⭑·on .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.40 2023/12/09 17:24:57 ]
     __________________________________________________________________