vidu ankaŭ la klarigojn
graci·/·a

graci·a

          {Bel·a} , {plaĉ·a} per facil·aj kaj harmoni¹·aj mov·oj  bel·e
          proporci¹·aj form·oj:  est·is graci·a kaj bel·a ; ŝi hav·is la
          plej graci·ajn mal·grand·ajn blank·ajn pied·et·ojn, kiu·jn bel·a knab·in·o
          nur pov·as hav·i ; ĉiu·j […] admir·is ŝi·an graci·an flug·et·ant·an
          ir·ad·on ; la grand·a buldog⁽⁺⁾·o […] kapt·is la re·ĝin²·on je ŝi·a graci·a
          korp·o tiel, ke oni klar·e aŭd·is son·on de romp·iĝ·o ; unu vesper·on
          ven·is Aft⁽⁺⁾·an·id·o, graci·a kiel kan·o, fort·a kaj brun·a ; jen star·is
          graci·a, bel·eg·a roz·ar+bet·aĵ·o, sed mal·bon·a man·o romp·is la trunk·on ;
          li·a elegant¹·a kaj graci·a siluet²·o, li·a profil¹·o kun delikat·aj
          brov·oj kaj kun mal·dik·aj lip·oj ombr·it·aj de or·e blond·aj lip-har·oj
          mir·ind·e kontrast¹·is la blu·an ĉambr·on ; knab·in·o kun la graci·a kaj
          elast·a tali·o, kun la fizionomi¹·o plen·a de liber·ec·o kaj
          inteligent¹·ec·o ; ĉeval·oj kun flirt·ant·aj kol-har·oj kaj graci·aj
          krur·oj ; la sun·o lum·is tra la pentr·it·aj vitr·oj inter la alt·aj
          graci·aj kolon·oj en la intern·on . {bel+statur¹·a} , {ĉarm·a} ,
          {delikat·a} , {facil+mov·a} , {lert·a^1} , {svelt⁽⁺⁾·a} , {vigl·a^2}

graci·e

          Laŭ graci·a manier·o: nenia danc·ist·in·o pov·os flirt·ad·i tiel graci·e
          kiel vi ; leter·o skrib·it·a sur roz·o-kolor·a paper·o tre delikat·a
          […], graci·e ĝi est·is skrib·it·a, tio est·is skrib-karakter·o de
          sinjor·in·o ; [ŝi] sen la  plej mal·grand·a konfuz·iĝ·o, tre graci·e
          riverenc·is al si·a est·ont·a instru·ant·in·o ; bel·et·a sorp-arb·o en·ig·is
          tie radik·ojn kaj star·is graci·e kaj elegant¹·e alt·e supr·e ; la ŝip·o
          mal·rapid·e kaj graci·e naĝ·is laŭ·long·e la river·on ; li salt·as
          graci·e, kiel urs·o ebri¹·a (ironi¹·e) .

graci·o, graci·ec·o

          Kvalit¹·o de iu  io graci·a: natur·a graci·o ŝajn·is karakteriz¹·i
          ŝi·n, sed oni tuj sent·is, ke tiu harmoni¹·a ekster·o ne signif·as
          mank·on de fort·o ; Eduard⁽⁺⁾·o ne pov·is ne si·n sent·i tuŝ·it·a de la
          ĉarm·ant·a graci·ec·o, kiu el·ir·is el la person·o de Juli⁽⁺⁾·in·o ; poet¹-in·o
          relativ²·e lingv·o-simpl·a, kun tamen tip¹·e vir·in·a kun-sen·tem·o, kaj ia
          graci·o ; la tut·a ŝi·a figur·o est·as model·o de klasik¹·a graci·ec·o:
          elast·a tali·o kaj larĝ·aj femur·oj, rond·aj ŝultr·oj kaj mal·grand·a
          brust·o ; [li] riverenc·is kun la graci·ec·o de delikat·a kort·eg·an·o .
          {ĉarm·o}

mal·graci·a

          Hav·ant·a sen {harmoni¹·a} jn mov·ojn  form·ojn: vid·ant·e ĉi tiu·jn
          fremd·ul·ojn, fort·ajn, mal·graci·ajn, vulgar¹·e rid·ant·ajn […] 
          ek·bol·is ; kamen·oj mal·graci·aj, el verd·aj kahel·oj ; la patr·in·o
          kuŝ·is, vest·it·a, sur la apud·a lit·o, kun la mal·graci·a, pal·a vizaĝ·o
          kontraŭ la lum·o ; monoton⁶·aj mur·oj kaj mal·graci·aj arb·oj .
          {krud·a^2.a} , {plump⁽⁺⁾·a}

Graci·o

          Ĉiu el la tri antikv·aj {di·aĵ·oj} , reprezent·ant·aj la plej graci·an
          bel·ec·on: la tri vir·oj ir·is al li renkont·e, kiel la frat·oj de la
          tri Park⁽⁺⁾·oj,  kiel la tre efekt³·e mask·it·aj Graci·oj ; don·u al mi
          vi·an help·on, bon+far·aj graci·oj mem, dolĉ·e rid·et·ant·a[j] ;
          horizontal·a poz¹·o de dorm·ant·a kuir·ej·a graci·o . {ĥarit⁽⁺⁾·oj}

   [artikol-versi⁹·o: 1.28 2023/11/11 11:36:36 ]
     __________________________________________________________________