vidu ankaŭ la klarigojn
grafe⁽⁺⁾·/·o

grafe⁽⁺⁾·o

   1.
          Tia matematik¹·a struktur¹·o  , ke  est·as {ar·o} (ar·o de la
          vertic⁸·oj) kaj  est·as {vic·o} , kies term⁽⁺⁾·oj est·as {du·op·oj} el
          element¹·oj en  (vic·o de ĝi·aj eĝ⁽⁺⁾·oj): grafe⁽⁺⁾·o est·as prezent·ebl·a
          per ar·o da punkt·oj (la vertic⁸·oj), lig·it·aj per lini·oj  sag·oj
          (la eĝ⁽⁺⁾·oj); eben·a grafe⁽⁺⁾·o (desegn·ebl·a sur eben·o sen
          inter·kruc·iĝ·oj). {graf·o;} Atribut³·oj: {vertic⁸·o} , {eĝ⁽⁺⁾·o} , {bukl·o}
          , {ord·o} ; Specif⁹·aj grafe⁽⁺⁾·oj: {orient·it·a grafe⁽⁺⁾·o} , {ne·orient·it·a
          grafe⁽⁺⁾·o} , {simpl·a grafe⁽⁺⁾·o} , {n-grafeo} , {plur⁴~grafe⁽⁺⁾·o} , {arb·o} ;
          sub- kaj super-struktur¹·oj: {sub·grafe⁽⁺⁾·o} , {super·grafe⁽⁺⁾·o} .
          Specif⁹·aj part·oj de grafe⁽⁺⁾·o: {klik⁽⁺⁾·o} , {koneks⁽⁺⁾·a kompon¹·ant·o} ;
          Specif⁹·aj ec·oj de grafe⁽⁺⁾·o: {n-opeĝa} , {sen·bukl·a} , {eŭler⁽⁺⁾·a} ,
          {komplet²·a} , {koneks⁽⁺⁾·a} , {koneks⁽⁺⁾·eg·a} , {sen·cikl²·a} ; Koneks⁽⁺⁾·aj
          noci⁽⁺⁾·oj: {ĉen·o} , {cikl²·o} , {voj·o} , {cirkvit⁸·o} .

          Rim.: Oni ankaŭ trov·as la vort·ongraf·ouz·at·an tiu+senc·e, ekz-e
          en kaj . Ne·mult·e grav·as ĝi·a koincid⁴·o kun la nobel-titol·o, pli
          mal·bon·as, ke ĝi pov·as kolizi⁴·i kun la kvazaŭ·sufiks·o „-graf“. Ĉar
          ankoraŭ ne ekzist·as firm·a tradici¹·o en la kamp·o, kaj ĉargrafe⁽⁺⁾·ojam aper·is en plur⁴·aj verk·oj, ni favor·as tiu·n iom pli oportun·an
          termin·on.

          Rim.: Ekzist·as plur⁴·aj ekvivalent⁽⁺⁾·aj difin·oj, prov·ant·aj pli-mal·pli
          bon·e ampleks·i la divers·ajn tip¹·ojn de grafe⁽⁺⁾·oj: orient·it·aj  ne,
          unu·op+eĝ⁽⁺⁾·aj  pluropeĝaj ktp. Ni elekt·is difin·on, kiu favor·as la
          noci⁽⁺⁾·on de pluropeĝa orient·it·a grafe⁽⁺⁾·o. Not·u, ke en pluropeĝa
          grafe⁽⁺⁾·o oni nom·as eĝ⁽⁺⁾·o ne nur la du·op·on el vertic⁸·oj, sed foj·e
          ankaŭ tia·n du·op·on, konsider·at·an kun·e kun ĝi·a indic⁽⁺⁾·o en la vic·o
           . Tia·mani¹·er·e ebl·as prav·ig·i esprim·ojn de la tip¹·o paralel·aj
          eĝ⁽⁺⁾·oj (eĝ⁽⁺⁾·oj kun sam·aj rand·oj)  du eĝ⁽⁺⁾·oj lig·as vertic⁸·ojn 
          kaj  .

   2.
          (de {rilat·o ^4.b} ) Diagram⁽⁺⁾·o, foj·e uz·at·a por ĝi·n prezent·i,
          konsist·ant·a el sag·oj, kies rand·oj prezent·as tia·jn element¹·ojn 
          kaj  , ke  est·as element¹·o de la rilat·o: en la grafe⁽⁺⁾·o
          de {simetri¹·a} rilat·o, al ĉiu sag·o respond·as sag·o kun sam·aj
          rand·oj kaj kontraŭ·a direkt·o.

          Rim.: Mi neniam vid·is tia·n prezent·on de rilat·oj (krom ebl·e la
          genealogi²·ajn arb·ojn, kiu·j tamen prezent·as plur⁴·ajn rilat·ojn
          sam+temp·e); sed mi plur⁴+foj·e vid·is la uz·ojn de naci+lingv·agraphe
          d'une re~lati⁽⁺⁾·onkiam fakt¹·e tem·is pri {grafik⁹·aĵ·o} de rilat·o
          (ekz-e la ar·o de kartezi⁽⁺⁾·aj du·op·oj, obe·ant·aj la rilat·on  , {vd rimark·on} ). En la tekst·oj matematik¹·aj normal¹·e tem·as
          pri la ar+teori·ajgrafik⁹·aĵ·oj de rilat·o“, kaj tiu+senc·a mis·uz·o de
          grafe⁽⁺⁾·o est·as (laŭ mi) erar·o kiu·n kaŭz·as naci+lingv·a homonimi⁽⁺⁾·o.

n-grafeo

          {n-opeĝa} {grafe⁽⁺⁾·o} .

plur⁴~grafe⁽⁺⁾·o

          {n-Grafeo} kun  .

sub·grafe⁽⁺⁾·o

          (de {grafe⁽⁺⁾·o}  ) Tia grafe⁽⁺⁾·o  , ke  est·as sub·ar·o
          de  kaj  est·as sub·vic·o de  : la sub·grafe⁽⁺⁾·o nask·it·a de
          sub·ar·o de vertic⁸·oj (tia, ke  en·hav·as ĉiu·jn term⁽⁺⁾·ojn de  ,
          kies rand·oj aparten·as al la koncern·a sub·ar·o).

   Rim.: En naci·aj lingv·oj oni foj·e uz·as mal·sam·ajn termin·ojn por indik³·i,
   ĉu  , ĉu  est·as mal·vast·ig·it·a, nom·e termin·ojn de la tip¹·osub·grafe⁽⁺⁾·opart·a grafe⁽⁺⁾·o“. Ni prefer·is sekv·i la difin·on de ni·a nur·a
   font·o.

super·grafe⁽⁺⁾·o

          (de {grafe⁽⁺⁾·o}  ) Tia grafe⁽⁺⁾·o, ke  est·as {sub·grafe⁽⁺⁾·o}
          de ĝi.

graf·e~teori·o

          {grafeik⁽⁺⁾·o}

orient·it·a grafe⁽⁺⁾·o

          {grafe⁽⁺⁾·o.}

          Rim. 1: Kongru⁽⁺⁾·e kun la naci+lingv·a ĥaos·o ebl·us uz·i ankaŭ la
          adjektiv·ondirekt·it·aanstataŭorient·it·a“, kiel aper·as en , 
          di-graf·o“ (sam+lok·e).

          Rim. 2: Kvankam en mult·aj naci-lingv·oj oni konfuz·as orient·it·ajn
          grafe⁽⁺⁾·ojn kun la direkt·aj (kiel konstat·as la ĉi-supr·a rimark·o
          anonim¹·a), en la fleg·it·a uz·ad·o tiu·j termin·oj indik³·as mal·sam·ajn
          noci⁽⁺⁾·ojn. Ladirekt·a grafe⁽⁺⁾·otem·as pri eĝ⁽⁺⁾·oj dis·e, ke la eĝ⁽⁺⁾·oj
          hav·as direkt·on, sen atent·i pri ili·a kun·a koher⁹·o (kaj fuŝ·a est·as
          la uz·o de particip·o: ne la grafe⁽⁺⁾·on oni direkt·as sed la eĝ⁽⁺⁾·ojn).
          Laorient·it·a grafe⁽⁺⁾·otem·as pri ia koher⁹·o de la direkt·oj;
          inter·ali·e, orient·it·a grafe⁽⁺⁾·o est·as normal¹·e unu-grafe⁽⁺⁾·o; kaj la eĝ⁽⁺⁾·oj
          form·as voj·ojnekz-e oni disting·asal·radik·e orient·it·an arb·on“
          (la id·oj al·montr·as si·an patr·on) kajel·radik·e orient·it·an arb·on“
          (la patr·oj al·montr·as si·ajn id·ojn). Tio harmoni¹·as kun la
          geometri¹·a uz·o de {orient·iĝ·o^2} , kiu simil·e tem·as pri la aranĝ·o
          de la tut·a struktur¹·o (spac·o, baz¹·o).

ne·orient·it·a grafe⁽⁺⁾·o, sen·direkt·a grafe⁽⁺⁾·o

          {Grafe⁽⁺⁾·o} , por kiu oni konvenci²·e ident¹·ig·as la invers⁴·ajn eĝ⁽⁺⁾·ojn
           kaj  ; ali+dir·e: la eĝ⁽⁺⁾·oj de ne·orient·it·a grafe⁽⁺⁾·o ne
          est·as du·op·oj, sed du-  unu-element¹·aj sub·ar·oj de la ar·o de
          vertic⁸·oj.

          Rim.: Al ne·orient·it·a grafe⁽⁺⁾·o ĉiam ebl·as asoci¹·i orient·it·an.
          Sufiĉ·as konsider·i, ke la eĝ⁽⁺⁾·o  respond·as al la du eĝ⁽⁺⁾·oj
           kaj  , kaj ke la bukl·o  respond·as al 
          . Dank·e al tiu konvenci²·o, ĉio, kio valid⁴·as por orient·it·a grafe⁽⁺⁾·o
          ricev·as signif·on ankaŭ por ne·orient·it·a.

simpl·a grafe⁽⁺⁾·o

          {Ne·orient·it·a grafe⁽⁺⁾·o} , kiu est·as {unu·op+eĝ⁽⁺⁾·a} kaj {sen·bukl·a} .

   [artikol-versi⁹·o: 1.36 2023/11/11 11:36:36 ]
     __________________________________________________________________