vidu ankaŭ la klarigojn
grat·/·i

grat·i

   (tr)

          Frot·i mal·fort·e kaj supr·aĵ·e per akr·a  rasp·a objekt·o: per si·a
          bek·o ĝi grat·is sur la foli·o ; du mal·jun·aj paser·oj […] dir·is pep
          kaj ter-grat·is per la mal·dekstr·a pied·o ; [ili] per la tut·a korp·o
          ek·trem·as, se oni grat·as per karb·o sur vitr·o ; la mal·liber·ul·o
          grat·is sur la mur·o vers·ojn kaj bild¹·ojn ; ŝi grat·is al si mem la
          brust·on kaj en·gut·ig·is en la kaldron·on si·an nigr·an sang·on ; la
          respekt·ind·a Asarhadon komenc·is si·n grat·i inter la skapol·oj ; la
          knab·in·o intenc·e pik·is si·ajn fingr·ojn kaj dis·grat·is la man·on per
          dorn·o por makul·i la boben·on ; la kat·o […] salt·is sur li·an
          vizaĝ·on, kraĉ·is kaj grat·is ; pen·e sub la ter·o min·ist·oj sal·on
          grat·as ; per ĉiu·j diabl·oj! mi el·grat·os al li per la ung·oj la
          okul·ojn ; kie {juk·as} , tie ni grat·as . {frot·i} , {grat-vund·i} ,
          {skrap·i}

grat·o

          Ag·o grat·i; rezult²·o de tiu ag·o, grat·a difekt·o: [ŝi] ricev·is
          kelk·ajn fort·ajn grat·ojn ; tri ter-grat·oj per la mal·dekstr·a pied·o
          ; post reciprok·a grat·o de ni·aj post·aĵ·oj, est·iĝ·is inter ni tre
          amik·a humor·o ; tri tren-ŝip·oj ven·is kaj lev·is [la ŝip·on] de la
          rif·oj en la alt·a tajd⁽⁺⁾·o, tut·e elegant¹·e,  grat·o ne post·rest·is ;
          en unu sak·o du kat·oj, ĉiam mord·oj kaj grat·oj. {fold⁽⁺⁾·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.24 2024/01/26 09:24:28 ]
     __________________________________________________________________