vidu ankaŭ la klarigojn
gratul·/·i

gratul·i

   (tr)

          {Esprim·i} al iu per ĝentil·aj vort·oj si·an kontent·ec·on pro sukces·o
           feliĉ·o okaz·int·a al li: mi sincer·e gratul·as vi·n pro vi·a
          elekt·o; mi gratul·is telegraf·e la jun·ajn ge·edz·ojn ; lev·iĝ·as ŝi·aj
          fil·oj kaj ŝi·n gratul·as ; sin⁸-gratul·ad·o ; li […] kun grand·a emoci³·o
          gratul·is li·n pri la venk·o ; mi pov·os mi·n gratul·i […], ke mi ne
          van·e kur·is kaj labor·is ; ven·is la mal·jun·a reĝ·o kun si·a tut·a
          kort·eg·an·ar·o, kaj tiam komenc·iĝ·is sen·fin·a gratul·ad·o . {bon~dezir·i}
          , {kompliment¹·i} , {laŭd·i}

gratul·o

          Vort·oj por gratul·i: prezent·i al iu si·ajn gratul·ojn; vort·oj de
          kor·a gratul·o ; dir·int·e al ili gratul·on, [ŝi] tir·is si·an edz·on
          flank·en ; la gratul·oj aparten·as kompren·ebl·e ne al mi person·e .

          Rim.: Plural⁴·a uz·o est·as ne·mal·oft·a, sed neniel dev·ig·a.

gratul·a

          Esprim·ant·a gratul·on: gratul·aj parol·oj, gratul·a leter·o; mi
          ricev·is en tiu tag·o mult·ajn gratul·ajn telegram¹·ojn ; Gratul·aj
          Not·oj de l' Konstant·a Kritik·o .

gratul·ind·a

          Kiu ind·as gratul·on; kiu·n oni dezir·as ial kompliment¹·i: la libr·o
          est·as gratul·ind·a ; li gratul·ind·e bril·e sukces·is ; mi ne sci·as ĉu
          tio est·as gratul·ind·a  kondolenc·ind·a . {salut-ind·a}

mal·gratul·i

   (tr)

          Esprim·i al iu bedaŭr·on, mild²·an riproĉ·on, ne don·i atend·it·an
          gratul·on: mi mal·gratul·as [la estr·ar·on] pro la vort·um·a mis·paŝ·o ;
          mi mal·gratul·as  kaj la Demokrat²·ojnnur ili·a
          potenc-avid·o ebl·ig·is al kapric·ul·o kiel  la venk·on .
          {mal·laŭd·i} , {kulp·ig·i}

   [artikol-versi⁹·o: 1.28 2023/11/11 11:36:36 ]
     __________________________________________________________________