vidu ankaŭ la klarigojn
gudr·/·o

gudr·o

          Nigr·a glu·a substanc²·o, rest·aĵ·o el distil·ad·o de {ken·o}  {karb·o}
          : li ŝmir·is la fund·on de la mezur·il·o per gudr·o, por ke el tio,
          kio est·os mezur·at·a, io rest·u al·glu·it·a ; oni pov·as ĝi·n prezent·i
          kiel kun cir·o, tiel ankaŭ kun gudr·o, mi miks·as ambaŭ en egal·aj
          kvant·oj ; la rad·ojn protekt¹·as gudr·o-tol·o, en·volv·it·a en la
          aer-tub·oj ; [la] strat·oj pavim·it·aj per beton⁹·o […] en·hav·as kelk·e
          da inter·spac·oj plen·ig·it·aj per gudr·o . {asfalt¹·o} , {bitum¹·o} ,
          {makadam²·o} , {ter-peĉ·o} .

gudr·i

   (tr)

          Ŝmir·i per gudr·o: la dom·o est·is gudr·it·a, la flank·aj konstru·aĵ·oj
          anstataŭ tegment·o hav·is sur si renvers·it·an boat·on ; mi ricev·is
          […] rezin·e odor·et·ant·an vin·on, kiu·n oni en·verŝ·is el gudr·it·a
          fel-sak·o ; [li] pend·ig·is kiel insign·on super si·a tend·o sonor·il·on,
          kiu, ŝirm·e kontraŭ la pluv·o, est·is gudr·it·a kaj ne hav·is frap·il·on
          ; tradici¹·aj boat·oj […] far·it·aj el lign·a fram⁹·o kun gudr·it·a
          kanvas·a teg·aĵ·o (vd {korakl⁽⁺⁾·o} ) .

   [artikol-versi⁹·o: 1.25 2023/11/11 11:36:37 ]
     __________________________________________________________________