gurd⭑·/·o

gurd⭑·o

          Aŭtomat¹·a {blov⭑-instrument¹·o} , port⭑·ebl·a orgen⭑·et·o, kiu·n son⭑·ig·as
          tru⭑-kart⭑·oj mov⭑·at·aj per⭑ man⭑-turn⭑·at·a cilindr¹·o: ĝi lud⭑·is „Av⭑·e Mari⭑·a“
          de⭑ Gounod, kiu·n lud⭑·is ĉiu·j gurd⭑·oj antaŭ⭑ tri⭑×dek⭑ jar⭑·oj .

gurd⭑·i

   (tr)

   1.
          Son⭑·ig·i gurd⭑·on: la⭑ mizer⭑·ul·o gurd⭑·is melankoli³·an ari¹·on.

   2.
          Ag⭑·i, precip⭑·e parol⭑·i aŭtomat¹·e, ripet⭑·e, kvazaŭ⭑ turn⭑·ant·e sen·pens⭑·e
          la⭑ turn⭑·il·on de⭑ gurd⭑·o: gurd⭑·it·aj (banal²·aj, mal·mult⭑·e signif⭑·aj, ted⭑·e
          ripet⭑·it·aj) fraz¹·oj.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2023/10/15 18:38:19 ]
     __________________________________________________________________