vidu ankaŭ la klarigojn
gut⭑·/·i
gut⭑·i
(ntr)
De·flu⭑·i, fal⭑·i pogute: de⭑ la⭑ roz⭑-foli⭑·oj ankoraŭ⭑ gut⭑·as ros⭑·o; larm⭑·oj
gut⭑·is de⭑ ŝi⭑·aj vang⭑·oj; ne⭑ gut⭑·as miel⭑·o el⭑ la⭑ ĉiel⭑·o (neniu akir⭑·o
sen⭑ labor⭑·o); subit⭑·e ek·gut⭑·is pluv⭑·o; mal·pac⭑·em·a vir⭑·in·o est⭑·as kiel⭑
konstant⭑·a gut⭑·ad·o {ŝvit⭑·i} .
gut⭑·o
1.
Glob⭑·et·o, mal·grand⭑·a er⭑·o, kiu de·flu⭑·as el⭑ flu⭑·aĵ·o: gut⭑·o de⭑ pluv⭑·o, de⭑
sang⭑·o, de⭑ ŝvit⭑·o; eĉ⭑ gut⭑·o mal·grand⭑·a, konstant⭑·e frap⭑·ant·e, tra·bor⭑·as
la⭑ mont⭑·on granit⭑·an; ŝvit⭑·i per⭑ dik⭑·aj gut⭑·oj; verŝ⭑·i gut⭑·on post⭑
gut⭑·o.
2.
Mal·grand⭑·a kvant⭑·o da⭑ flu⭑·aĵ·o: gut⭑·o da⭑ vin⭑·o, da⭑ akv⭑·o, da⭑ venen⭑·o;
rest⭑·as ankoraŭ⭑ kelk⭑·aj gut⭑·oj en⭑ la⭑ fund⭑·o de⭑ la⭑ glas⭑·o; sen⭑ gut⭑·oj
mal·grand⭑·aj mar⭑·o ne⭑ ekzist⭑·us; mar⭑·o est⭑·as nur⭑ gut⭑·ar·o.
3.
Iom⭑·et·o da⭑ io abstrakt¹·a: la⭑ publik⭑·o ne⭑ far⭑·as al⭑ si la⭑ demand⭑·on ĉu⭑
ekzist⭑·as eĉ⭑ gut⭑·o da⭑ senc⭑·o kaj⭑ logik¹·o en⭑ ĉiu·j tiu·j ĉi⭑ sprit⭑·aj
mok⭑·oj ; pli⭑ help⭑·as gut⭑·o da⭑ feliĉ⭑·o ol⭑ barel⭑·o da⭑ saĝ⭑·o.
gut⭑
(son⭑-imit⭑·o)
{Son⭑·o} de⭑ fal⭑·a gut⭑·o traf⭑·ant·a io·n: Gut⭑... gut⭑... gut⭑... gut⭑...!
Plu·ver⭑·oj, kiu·j sink⁽⁺⁾·as... .
gut⭑·ig·i
(tr)
Fal⭑·ig·i gut⭑·ojn, verŝ⭑·i pogute: la⭑ foli⭑·oj post⭑ la⭑ pluv⭑·o gut⭑·ig·as la⭑
akv⭑·on per⭑ mil⭑+kolor⭑·aj perl⭑·oj.
gut⭑·e, pogute
Gut⭑·o post⭑ gut⭑·o, iom⭑ post⭑ iom⭑ mal·rapid⭑·e: verŝ⭑·i pogute; feliĉ⭑·o
ven⭑·as gut⭑·e, mal·feliĉ⭑·o ven⭑·as flu⭑·e.
de·gut⭑·i
(ntr)
Fal⭑·i gut⭑·ant·e: unu⭑ sang⭑·o-gut⭑·o, ver⭑·e nur⭑ unu⭑ sol⭑·a, de·gut⭑·is de⭑ la⭑
blank⭑·a ĉef·plum⭑·o [de⭑ la⭑ anĝel⭑·a flug⭑·il·o] ; li per⭑ unu⭑ man⭑·o kapt⭑·is
la⭑ ole⭑·on de·gut⭑·ant·an de⭑ la⭑ pan⭑·o ; kiam⭑ li respond⭑·is, mal·ŝat⭑·o kaj⭑
mal·aprob⭑·o kvazaŭ⭑ de·gut⭑·is el⭑ li⭑·aj vort⭑·oj .
tra·gut⭑·i
(x)
Tra·flu⭑·i tra⭑ iu material⭑·o kaj⭑ trans⭑·e gut⭑·i: pluv⭑·o tra·gut⭑·as tra⭑ la⭑
tegment⭑·o. {lik⁽⁺⁾·i}
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.40 2024/01/16 09:24:31 ]
__________________________________________________________________