ĝoj⭑·/·i

ĝoj⭑·i

   (ntr)

          {Sent⭑·i} viv⭑·an plezur⭑·on en⭑ la⭑ anim⭑·o: mi ĝoj⭑·as vi·n vid⭑·i; [ŝi] kor⭑·e
          ĝoj⭑·is vid⭑·ant·e li·n kaj⭑ aŭd⭑·ant·e la⭑ rakont⭑·on pri⭑ li⭑·a sukces⭑·o ; mi
          ĝoj⭑·as, ke⭑ en⭑ ĉio mi pov⭑·as fid⭑·i al⭑ vi ; ĝoj⭑·i pri⭑ la⭑ bon⭑·aĵ·o, kiu·n
          al·port⭑·is la⭑ jun⭑·ec·o ; mi ĝoj⭑·as pro⭑ vi⭑·a help⭑·o ; mi⭑·a kor⭑·o ĝoj⭑·as pro⭑
          vi⭑·a sav⭑·o ; nask⭑·int·o de⭑ saĝ⭑·ul·o ĝoj⭑·os pro⭑ li ; mi ĝoj⭑·as kaj⭑
          kun·ĝoj⭑·as kun⭑ vi . {ĝu⭑·i} .

ĝoj⭑·a

          Sent⭑·ant·a aŭ⭑ montr⭑·ant·a ĝoj⭑·on: Ĝoj⭑·an fest⭑·on! (mi dezir⭑·as al⭑ vi) ―
          kia ĝoj⭑·a fest⭑·o! (est⭑·as hodiaŭ⭑) ; ĝoj⭑·a patr⭑·in·o de⭑ infan⭑·oj ; en⭑
          gaj⭑·ec·o kaj⭑ kun⭑ ĝoj⭑·a kor⭑·o, kiam⭑ vi ĉio·n hav⭑·is abund³·e ; ĝoj⭑·a kor⭑·o
          far⭑·as la⭑ vizaĝ⭑·on ĝoj⭑·a ; est⭑·u kor⭑·e unu⭑·ig·it·aj […] en⭑ esper⭑·o ĝoj⭑·aj,
          en⭑ aflikt³·o pacienc⭑·aj, en⭑ preĝ⭑·ad·o persist⭑·aj ; dum⭑ la⭑ rendevu¹·oj
          ili hav⭑·is ĝoj⭑·an temp⭑·on ; vari³·a elekt⭑·o de⭑ amuz⭑·aj, trist⁽⁺⁾·aj, ĝoj⭑·aj
          […] kant⭑·oj . {gaj⭑·a} , {kontent⭑·a} .

ĝoj⭑·o

   1.
          Viv⭑·a {plezur⭑·o} de⭑ la⭑ anim⭑·o: la⭑ jun⭑·a vir⭑·in·o li·n ek·vid⭑·is kaj⭑
          akcept⭑·is li·n kun⭑ ĝoj⭑·o ; [ili] far⭑·is la⭑ fest⭑·on de⭑ mac⭑·oj dum⭑ sep⭑
          tag⭑·oj en⭑ grand⭑·a ĝoj⭑·o ; ni vid⭑·as eĉ⭑ iu·n kaŝ⭑·an ĝoj⭑·on pri⭑ tio ; la⭑
          ĝoj⭑·oj de⭑ l'⭑ iam⭑·o ; pro⭑ ĝoj⭑·o salt⭑·is mi⭑·a kor⭑·o ; obsed⁽⁺⁾·is ŝi·n
          jubil⁽⁺⁾·o, ĝoj⭑·o kaj⭑ ebri¹·o ; amik⭑·o en⭑ ĝoj⭑·o kaj⭑ plor⭑·o; viv⭑·i en⭑ silk⭑·o
          kaj⭑ velur⭑·o, en⭑ ĝoj⭑·o kaj⭑ plezur⭑·o (kp {gaj⭑~viv⭑·i} ) .

   2.
          La⭑ kaŭz⭑·o de⭑ tiu plezur⭑·o: saĝ⭑·a fil⭑·o est⭑·as ĝoj⭑·o (ĝoj⭑·ig·aĵ·o) por⭑ si⭑·a
          patr⭑·o ; por⭑ mal·saĝ⭑·ul·o est⭑·as ĝoj⭑·o far⭑·i mal·bon⭑·on .

ĝoj⭑·ig·i

          Ig⭑·i ĝoj⭑·a: labor⭑·o lac⭑·ig·as, sed⭑ akir⭑·o ĝoj⭑·ig·as; saĝ⭑·a fil⭑·o ĝoj⭑·ig·as
          la⭑ patr⭑·on ; amik⭑·a vort⭑·o […] ĝoj⭑·ig·as ; la⭑ kor⭑+ĝoj⭑·ig·a vid⭑·o kaj⭑
          bon⭑~odor⭑·o de⭑ ŝarĝ⭑·it·a frukt⭑-arb⭑·o ; la⭑ opini⭑·o de⭑ la⭑ gast⭑·o flat⭑·is kaj⭑
          ĝoj⭑·ig·is li·n ; la⭑ di⭑·oj don⭑·is la⭑ ĝoj⭑·ig·an sort⭑·on . {delekt⁽⁺⁾·i} ,
          {plezur⭑·ig·i} , {plaĉ⭑·i} , {rav⭑·i}

mal·ĝoj⭑·i

   (ntr)

          Sent⭑·i viv⭑·an mal·plezur⭑·on en⭑ la⭑ anim⭑·o, aflikt³·iĝ·i: kiel⭑ hom⭑·o, kiu
          funebr⭑·as pri⭑ si⭑·a patr⭑·in·o, mi profund⭑·e mal·ĝoj⭑·is ; ŝi plor⭑·is kaj⭑
          mal·ĝoj⭑·is ; ŝi cert⭑·e sopir⭑·as pri⭑ mi, mal·ĝoj⭑·as pri⭑ mi ; la⭑
          frat⭑·in·oj mal·ĝoj⭑·is, kiel⭑ mal·ĝoj⭑·as jun⭑·aj kor⭑·oj, tuŝ⭑·it·aj precip⭑·e de⭑
          la⭑ dolor⭑·o de⭑ la⭑ ge·patr⭑·oj: la⭑ patr⭑·o est⭑·is mal·gaj⭑·a, sed⭑ plej⭑
          profund⭑·e prem⭑·it·a est⭑·is la⭑ kor⭑·o de⭑ la⭑ patr⭑·in·o ; post⭑ sep⭑ tag⭑·oj li
          vid⭑·is, ke⭑ la⭑ rezultat⭑·o est⭑·as nul⭑·a; li mal·ĝoj⭑·is kaj⭑ mal·esper⭑·is ;
          la⭑ reĝ⭑·o ek·mal·ĝoj⭑·is, ke⭑ li est⭑·as perd⭑·ont·a ĉiu·jn si⭑·ajn fidel⭑·ajn
          serv⭑·ist·ojn pro⭑ unu⭑ . {funebr⭑·i} , {mal·esper⭑·i} , {mal·lum⭑·a} ,
          {nub⭑·a} .

mal·ĝoj⭑·a

   1.
          Sent⭑·ant·a aŭ⭑ esprim⭑·ant·a fort⭑·an mal·plezur⭑·on, kiel⭑ post⭑ perd⭑·o,
          adiaŭ⭑·o de⭑ proksim⭑·ul·o: ŝi est⭑·is tre⭑ mal·ĝoj⭑·a […] kaj⭑ fort⭑·e plor⭑·is
          ; la⭑ reĝ⭑·o de⭑  ir⭑·is hejm⭑·en mal·ĝoj⭑·a kaj⭑ aflikt³·it·a ; li
          vok⭑·is per⭑ mal·ĝoj⭑·a voĉ⭑·o ; kun⭑ mal·ĝoj⭑·a mien⭑·o .

   2.
          Kaŭz⭑·ant·a tia·n fort⭑·an mal·plezur⭑·on: ĉiu pun⭑·o por·temp⭑·e ŝajn⭑·as est⭑·i
          […] mal·ĝoj⭑·a ; est⭑·as mal·ĝoj⭑·a afer⭑·o, kiam⭑ oni dev⭑·as viv⭑·i kiel⭑
          fremd⭑·ul·o en⭑ fremd⭑·a land⭑·o, kie oni neniu·n interes⭑·as ; ĉe⭑ la⭑
          mal·ĝoj⭑·a re·memor⭑·o ek·flu⭑·is ŝi⭑·aj larm⭑·oj .

mal·ĝoj⭑·o

          {Sent⭑·o} mal·plezur⭑·a, kiel⭑ post⭑ perd⭑·o, adiaŭ⭑·o de⭑ proksim⭑·ul·o k.s.:
          amik⭑·o en⭑ ĝoj⭑·o kaj⭑ mal·ĝoj⭑·o ; kiu·n mal·ĝoj⭑·o ne⭑ turment⭑·is, tiu ĝoj⭑·on
          ne⭑ sent⭑·as ; oni ĵet⭑·is la⭑ ter⭑-bul⭑·ojn sur⭑ la⭑ ĉerk⭑·on […] kaj⭑ li
          hav⭑·is la⭑ sent⭑·on, kvazaŭ⭑ pro⭑ mal·ĝoj⭑·o tuj⭑ krev⭑·os al⭑ li la⭑ kor⭑·o ;
          mal·san⭑·o kaj⭑ mal·ĝoj⭑·o li·n prem⭑·is ĉe⭑ kor⭑·o ; mi tiam⭑ pens⭑·is kun⭑
          mal·ĝoj⭑·o: mi vid⭑·as vi·n je⭑ l'⭑ last⭑·a foj⭑·o !

viv⭑-ĝoj⭑·o, viv⭑·o-ĝoj⭑·o

          Ĝoj⭑·o karakteriz¹·it·a de⭑ optimism²·o kaj⭑ aktiv⭑·a viv⭑·o: ind⭑·as menci³·i
          tio·n, kio flandr¹⁰·ojn kaj⭑ valon⁽⁺⁾·ojn kun·lig⭑·as: bon⭑·aj bier⭑·oj, frit¹·oj,
          bon⭑·a kuir⭑-art⭑·o, simpl⭑·e iu cert⭑·a burgund⁽⁺⁾·a viv⭑·o-ĝoj⭑·o, mal·facil⭑·e
          difin⭑·ebl·a, sed⭑ ver⭑·e komun⭑·a ; re·gajn⭑·i per⭑ simpl⭑·a operaci¹·o la⭑
          propr⭑·an viv⭑·o-ĝoj⭑·on kaj⭑ de·nov⭑·e sent⭑·i si·n aktiv⭑·a hom⭑·o . {optimism²·o}
          .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.124 2023/11/11 11:36:38 ]
     __________________________________________________________________