ĝu⭑·/·i

ĝu⭑·i

   (tr)

   1.
          {Sent⭑·i} {plezur} eg⭑·on, precip⭑·e sent⭑·um·an: la⭑ polic⭑·ist·o sid⭑·iĝ·is al⭑
          tabl⭑·o kaj⭑ ĝu⭑·is kun⭑ grand⭑·a apetit¹·o manĝ⭑·ojn kaj⭑ trink⭑·ojn ; mi⭑·aj
          unu⭑·aj vort⭑·oj est⭑·as sincer⭑·a dank⭑·o por⭑ la⭑ gast⭑+am⭑·ec·o, kiu·n ni ĝu⭑·is
          ; mi melk⭑·os la⭑ bov⭑·in·on kaj⭑ ĝu⭑·os la⭑ freŝ⭑·an lakt⭑·on ; kiam⭑ arb⭑·oj
          plant⭑·it·aj de⭑ mi ek·hav⭑·os frukt⭑·ojn […] mi komenc⭑·os ĝu⭑·i la⭑ viv⭑·on ;
          ven⭑·u, ni ĝu⭑·u sufiĉ⭑·e volupt⭑·on ĝis⭑ la⭑ maten⭑·o, ni plezur⭑·iĝ·u per⭑ la⭑
          am⭑·o ; ĝu⭑·i mal·permes⭑·it·ajn plezur⭑·eg·ojn en⭑ sen·brid⭑·a liber⭑·ec·o ; mi
          intenc⭑·as nun⭑ ĝu⭑·i la⭑ vesper⭑·on, sinjor⭑·o ; nun⭑ est⭑·as la⭑ hor⭑·o, en⭑
          kiu mi ĝu⭑·as freŝ⭑·an aer⭑·on ; mi ĝu⭑·is la⭑ societ⭑·on de⭑ bon⭑·aj,
          graci⭑+anim⭑·aj kaj⭑ alt⭑·e kler⭑·aj hom⭑·oj . {frand⭑·i} , {ĝoj⭑·i}

   2.
          {Posed⭑·i} afer⭑·on, de⭑ kiu oni hav⭑·as util⭑·on aŭ⭑ plezur⭑·on: la⭑
          veget⭑·ar·an·o ĝu⭑·as pli⭑ bon⭑·an san⭑·on ; la⭑ firm⭑·o N. […] ĝu⭑·as tie ĉi⭑ la⭑
          plej⭑ bon⭑·an reputaci¹·on ; [li] tuj⭑ ir⭑·us inter⭑ la⭑ di⭑·ojn ĝu⭑·i la⭑
          etern⭑·an viv⭑·on ; la⭑ riĉ⭑·ec·o, kiu·n ni ĝu⭑·as, est⭑·as riĉ⭑·ec·o ŝtel⭑·it·a ;
          li ĝu⭑·is la⭑ riĉ⭑·ec·on kaj⭑ pov⭑·on […] li ne⭑ for·puŝ⭑·is honor⭑·ojn, se⭑ li
          renkont⭑·is ili·n ; li ne⭑ ĝu⭑·is ( {hav⭑·i} s) eĉ⭑ unu⭑ trankvil⭑·an tag⭑·on
          ; kiu ven⭑·as plej⭑ fru⭑·e, sid⭑·as plej⭑ ĝu⭑·e (komfort⭑·e). {profit⭑·i} ,
          {spert⭑·i} , {uz⭑·i}

ĝu⭑·o, ĝu⭑·ad·o

   1.
          Grand⭑·a sent⭑·a {plezur⭑·o} pro⭑ io: tro⭑·a ĝu⭑·ad·o de⭑ alkohol¹·aj trink⭑·aĵ·oj
          ; la⭑ dom⭑·o est⭑·is ĝu⭑·o por⭑ la⭑ okul⭑·oj ; la⭑ natur⭑·o si·n montr⭑·as ĉi⭑ tie
          en⭑ si⭑·a tut⭑·a grand⭑·ec·o, […] la⭑ okul⭑·oj kaj⭑ pens⭑·oj hav⭑·as ĝu⭑·on ; la⭑
          najtingal⭑·o […] ek·kant⭑·is tiel⭑, ke⭑ est⭑·is plej⭑ agrabl⭑·a ĝu⭑·o ĝi·n aŭd⭑·i
          ; [li] respond⭑·is […] en⭑ plen⭑·a ĝu⭑·ad·o de⭑ la⭑ pip⭑·o, en⭑ la⭑ stat⭑·o kiam⭑
          la⭑ fum⭑·ant·o pov⭑·as mal·ferm⭑·i la⭑ buŝ⭑·on nur⭑ tre⭑ mal·mult⭑·e por⭑ parol⭑·i ;
          odor⭑·o, ĝu⭑·o de⭑ moment⭑·o ; tim⭑·o miks⭑·it·a kun⭑ ĝu⭑·o ; flug⭑·is for⭑ la⭑
          ĝoj⭑·o de⭑ l'⭑ jun⭑·ec·o, la⭑ ĝu⭑·ad·o de⭑ la⭑ unu⭑·aj jar⭑·oj ; kiu am⭑·as ĝu⭑·on,
          am⭑·u ankaŭ⭑ enu⭑·on ; de⭑ super·flu⭑·o mal·bon⭑·iĝ·as la⭑ ĝu⭑·o . {ĉarm⭑·o} ,
          {rav⭑·iĝ·o} , {volupt⭑·o} .

   2.
          {Posed⭑·o} de⭑ io, de⭑ kio oni hav⭑·as util⭑·on aŭ⭑ plezur⭑·on: Franc⭑·uj·o,
          lac⭑·a pro⭑ la⭑ sang⭑·a tragedi⭑·o […], re·trov⭑·is rilat⭑·an kviet⭑·ec·on […]
          dank’ al⭑ ĝu⭑·ad·oj de⭑ luks⭑·o ; ŝi ek·kompren⭑·is, ke⭑ ekzist⭑·as iu mond⭑·o,
          kie eĉ⭑ en⭑ sufer⭑·o est⭑·as pli⭑ da⭑ feliĉ⭑·o, ol⭑ en⭑ ĉiu·j luks⭑·oj kaj⭑ ĝu⭑·oj
          de⭑ la⭑ cezar⁽⁺⁾·a dom⭑·o ; li viv⭑·as en⭑ ĝu⭑·o kaj⭑ bru⭑·o .

ĝu⭑·ind·a

          De⭑ kiu oni ricev⭑·as atend⭑·ebl·an kaj⭑ grand⭑·an plezur⭑·on: ĝu⭑·ind·aj
          ekskurs⭑·oj ; spektakl¹·o, ĝu⭑·ind·a sed⭑ ankaŭ⭑ rid⭑-ind⭑·a ; la⭑ melodi¹·oj
          kaj⭑ muzik⭑·a aranĝ⭑·o est⭑·as ver⭑·e ĝu⭑·ind·aj kaj⭑ la⭑ tekst⭑·oj bel⭑+son⭑·aj kaj⭑
          pens⭑·ig·aj ; est⭑·is ĝu⭑·ind·a tio, ke⭑ ŝi kapabl⭑·is pri⭑ subtil¹·e humur⁽⁺⁾·a
          sin⁸-esprim⭑·ad·o .

ĝu⭑·ig·i

   (tr)

          Proviz⭑·i ĝu⭑·on: ŝi⭑·aj kares⭑·oj ĝu⭑·ig·u vi·n en⭑ ĉiu temp⭑·o ; kio okaz⭑·os,
          se⭑ li ĝu⭑·ig·os al⭑ la⭑ cezar⁽⁺⁾·o sprit⭑·aĵ·on ; eĉ⭑ unu⭑ konstru⭑·aĵ·on mi ne⭑
          vid⭑·is, pri⭑ kiu mi pov⭑·us konsent⭑·i, ke⭑ ĝi art⭑·e ĝu⭑·ig·is mi⭑·ajn
          okul⭑·ojn ; ironi¹·e bon⭑+intenc⭑·a poet¹·o, kiu ĝu⭑·ig·e pik⭑·as per⭑
          leĝ⭑·er+ton⭑·aj vers⭑·oj. ; li sent⭑·is si⭑·an pov⭑·on super⭑ mi, kaj⭑ tio li·n
          ĝu⭑·ig·is . {plezur⭑·ig·i}

ĝu⭑·em·a, ĝu⭑+am⭑·a

          Inklin⭑·a al⭑ ĝu⭑·o: la⭑ ĝu⭑·em·a vir⭑·in·o vesper⭑·e vizit⭑·as la⭑ et⭑·an ĉin⁹·on,
          kaj⭑ efektiv⭑·e li montr⭑·as si·n en⭑ la⭑ lit⭑·o ver⭑·a ekspert⁽⁺⁾·o ; ĉiam⭑
          ĝu⭑·em·a, ĉu⭑ ne⭑? nu⭑, nu⭑! Est⭑·as mal·bon⭑·a prepar⭑·o al⭑ la⭑ viv⭑·o hav⭑·ig·i al⭑
          jun⭑·ul·o sen·pag⭑·an festen⭑·on .

ĝu⭑·em·ul·o

          Iu kiu inklin⭑·as al⭑ ĝu⭑·o: vi, ĝu⭑·em·ul·oj, mi⭑·aj frat⭑·oj, kiu·j est⭑·as
          em⭑·aj al⭑ ĉio em⭑~ind⭑·a, vin⭑·o ruĝ⭑·a kaj⭑ blank⭑·a, vir⭑·in·oj blond⭑·aj kaj⭑
          brun⭑·aj, freŝ⭑·a bier⭑·o, spic⭑·it·aj manĝ⭑·oj kaj⭑ sprit⭑·aĵ·oj, arom¹·o de⭑
          brand⭑·o kaj⭑ de⭑ printemp⭑·a vesper⭑·o, admir⭑·o al⭑ lev⭑·iĝ·o de⭑ la⭑ sun⭑·o kaj⭑
          de⭑ jup⭑·oj . {bon⭑~viv⭑·ant·o} , {epikur⁽⁺⁾·an·o^2} , {hedonist⁽⁺⁾·o} ,
          {sibarit⁽⁺⁾·o}

antaŭ·ĝu⭑·i

   (tr)

          Ĝu⭑·i anticip³·e, plezur⭑·e atend⭑·i: humil⭑·e, iom⭑ nervoz⁸·e, mi tamen⭑
          antaŭ·ĝu⭑·as sukces⭑·an kaj⭑ frukt⭑·o-don⭑·an kun·labor⭑·on ; do⭑ nun⭑,
          vid⭑-punkt⭑·um·int·e, mi antaŭ·ĝu⭑·as ricev⭑·i vi⭑·ajn raport⭑·ojn ; ni ambaŭ⭑
          antaŭ·ĝu⭑·is stud¹·i kun⭑  .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.44 2023/11/11 11:36:38 ]
     __________________________________________________________________