hak⭑·/·i

hak⭑·i

   (tr)

   1.
          {Frap⭑·i} per⭑ akr⭑·a il⭑·o por⭑ tranĉ⭑·e dis·part⭑·ig·i: per⭑ hak⭑·il·o ni hak⭑·as
          ; hak⭑·i lign⭑·on ; oni sen·fel⭑·ig·u la⭑ brul⭑-ofer⭑·on kaj⭑ dis·hak⭑·u ĝi·n en⭑
          pec⭑·ojn ; la⭑ amas⭑·o mort⭑·ig·u ili·n per⭑ ŝton⭑·oj kaj⭑ hak⭑·u ili·n per⭑ si⭑·aj
          glav⭑·oj ; mi hak⭑·us ili·n per⭑ mi⭑·a bek⭑·o, se⭑ ili ne⭑ est⭑·us tiel⭑
          grand⭑·aj ! oni hak⭑·is, oni seg⭑·is, ― oni konstru⭑·is tri⭑+ferdek⭑·ul·on ;
          mi hak⭑·os al⭑ vi la⭑ akr⭑·ajn spron⭑·ojn en⭑ la⭑ karn¹·on ; oni fend⭑·is la⭑
          ŝton⭑·eg·ojn per⭑ kojn⭑·oj […] kaj⭑ hak⭑·is obelisk²·ojn ; mal·grand⭑·a
          kavern⭑·et·o hak⭑·it·a en⭑ rok³·o ; hak⭑·it·a brasik⭑·o ; mi sid⭑·as hejm⭑·e kaj⭑
          hak⭑·as fingr⭑·e al⭑ la⭑ klav⭑·ar·o de⭑ mi⭑·a komput⁹·il·o .

   2.
          Mal·delikat⭑·e dis·er⭑·ig·i: glaci⭑·e mal·varm⭑·a, akr⭑·e hak⭑·at·a ton⭑·o ; ŝi⭑·a
          plu⭑·a rakont⭑·o est⭑·is hak⭑·at·a de⭑ singult⭑·oj kaj⭑ snuf⁽⁺⁾·oj .

hak⭑·o

          Hak⭑·a bat⭑·o: lev⭑·ant·e spontonon hak⭑·o-pret⭑·e ; ci for·ir⭑·os el⭑ la⭑
          mond⭑·o, mal·grand⭑·ul·o, antaŭ⭑ ol⭑ ci […] gust⭑·is ĉiu·jn la⭑ puŝ⭑·ojn kaj⭑
          hak⭑·ojn, atend⭑·ant·aj ci·n de⭑ ĉiu·j, kiu·j est⭑·as pli⭑ supr⭑·aj ; unu⭑ hak⭑·o
          kverk⭑·on ne⭑ fal⭑·ig·as ; hak⭑·o post⭑ hak⭑·o est⭑·as la⭑ plej⭑ efik⭑·a atak⭑·o
          (ating⭑·i cel⭑·on per⭑ ripet⭑·it·aj pen⭑·oj kaj⭑ prov⭑·oj) .

hak⭑·ad·o

          Ag⭑·o hak⭑·i: [li] viv⭑-ten⭑·as si·n […] per⭑ hak⭑·ad·o, karb⭑·ig·ad·o ktp ;
          hak⭑·ad·o de⭑ lign⭑·o don⭑·as lign⭑·er·ojn (iu·j afer⭑·oj nepr⭑·ig·as perd⭑·ojn) .

hak⭑·il·o

   1.
          Instrument¹·o por⭑ hak⭑·i, konsist⭑·ant·a el⭑ larĝ⭑·a, dik⭑·a, pez⭑·a {kling²·o}
          padel⁽⁺⁾+form⭑·a kaj⭑ pli⭑-mal·pli⭑ long⭑·a ten⭑·il·o: per⭑ hak⭑·il·o ni hak⭑·as, per⭑
          seg⭑·il·o ni seg⭑·as ; ek·sving⭑·iĝ·os li⭑·a man⭑·o kun⭑ la⭑ hak⭑·il·o por⭑ hak⭑·i la⭑
          arb⭑·on ; por⭑ fabrik⭑·i la⭑ bret⭑·ar·ojn mi de·hak⭑·is arb⭑·on, kaj⭑ el·labor⭑·is
          ĝi·n per⭑ seg⭑·il·o, hak⭑·il·o, rabot⭑·il·o ; [li] bat⭑·is mal·rapid⭑·e, sed⭑
          mal·mol⭑·e per⭑ la⭑ angul⭑·o de⭑ la⭑ hak⭑·il·o sur⭑ la⭑ lign⭑·o-kojn⭑·on, kaj⭑ ĝi
          penetr⭑·is pli⭑ kaj⭑ pli⭑ en⭑ la⭑ trunk⭑-pec⭑·on, fend⭑·ot·an en⭑ du⭑ du⭑·on·ojn ;
          hak⭑·il·et·o de⭑ hejt⭑·ist·o, de⭑ lign⭑·o-ŝu⭑-far⭑·ist·o; antaŭ·kur⭑·is liktor⁽⁺⁾·oj,
          port⭑·ant·aj hak⭑·il·ojn mez⭑·e de⭑ verg⭑·o-fask⭑·oj ; hak⭑·il·o est⭑·as tranĉ⭑·a,
          sed⭑ ne⭑ ced⭑·as la⭑ branĉ⭑·o (malgraŭ⭑ li⭑·aj pen⭑·oj li ne⭑ sukces⭑·as venk⭑·i
          la⭑ bar⭑·on) . {adz⁽⁺⁾·o} , {topor⁽⁺⁾·o}

   2.
          Divers⭑+form⭑·a frap⭑+tranĉ⭑·a instrument¹·o por⭑ dis·tranĉ⭑·i en⭑ pec⭑·et·ojn:
          hak⭑·il·o por⭑ pajl⭑·o, viand⭑·o.

ĉirkaŭ·hak⭑·i

   (tr)

          Hak⭑·i ĉe⭑ la⭑ ĉirkaŭ⭑·o, por⭑ don⭑·i ĝust⭑·an form⭑·on: li star⭑·ig·is
          ŝton⭑+hak⭑·ist·ojn, por⭑ ĉirkaŭ·hak⭑·i ŝton⭑·ojn por⭑ la⭑ konstru⭑·ad·o de⭑ la⭑
          dom⭑·o de⭑ Di⭑·o ; la⭑ vir⭑·oj, kiu·j re·ven⭑·is el⭑ la⭑ milit⭑-ir⭑·o, rakont⭑·is
          pri⭑ la⭑ bel⭑·eg·aj templ¹·oj el⭑ ĉirkaŭ·hak⭑·it·aj mult⭑·e~kost⭑·aj ŝton⭑·oj .

de·hak⭑·i

   (tr)

          For·ig⭑·i per⭑ hak⭑·il·o, pren⭑·i hak⭑·ant·e, fal⭑·ig·i hak⭑·ant·e: 
          pren⭑·is hak⭑·il·on en⭑ si⭑·an man⭑·on kaj⭑ de·hak⭑·is branĉ⭑·on de⭑ arb⭑·o ; en⭑ la⭑
          temp⭑·o de⭑ Krist⭑-nask⭑·o oni de·hak⭑·is tre⭑ jun⭑·ajn arb⭑·ojn .

batal⭑-hak⭑·il·o

          Hak⭑·il+form⭑·a {arm⭑·il·o} : ĉirkaŭ⭑ 3,5 jar⭑-mil⭑·oj antaŭ⭑ nun⭑ la⭑ step⭑·an·oj
          akir⭑·is modern¹·ajn batal⭑-hak⭑·il·ojn, kaj⭑ kombin⭑·int·e ili·n kun⭑ la⭑
          avantaĝ⁸·oj de⭑ la⭑ ĉeval⭑·o rapid⭑·e konker⁴·is vast⭑·ajn teritori²·ojn en⭑
          Tur⭑·an·o, Iran⁸·o kaj⭑ Hindi⁽⁺⁾·o orient⭑·e, Anatoli⁽⁺⁾·o kaj⭑ Balkani⁽⁺⁾·o sud⭑·e, la⭑
          tut⭑·a Eŭrop⭑·o ĝis⭑ Irland⁸·o okcident⭑·e ; sed⭑ erar⭑·as la⭑ fripon⭑·oj, ĉar⭑
          la⭑ batal⭑-hak⭑·il·o hak⭑·os re⭑·en, al⭑ ili⭑·a propr⭑·a kap⭑·o . {halebard²·o}

brik⭑-hak⭑·il·o

          Il⭑·o per⭑ kiu oni dis·hak⭑·as brik⭑·ojn, eventual¹·e beton⁹·on aŭ⭑ ali⭑·an
          solid²·aĵ·on...:  ir⭑·is al⭑ la⭑ hejm⭑·o de⭑ 
          kun·port⭑·ant·e si⭑·ajn brik⭑-hak⭑·il·on kaj⭑ trul⭑·on . {ĉiz⭑·il·o}

lign⭑·o-hak⭑·ist·o, arb⭑·o-hak⭑·ist·o

          {Meti⭑·ist·o} , kiu fal⭑·ig·as kaj⭑ sen·branĉ⭑·ig·as arb⭑·ojn en⭑ la⭑ arb⭑·ar·o:
          ili far⭑·iĝ·is lign⭑·o-hak⭑·ist·oj kaj⭑ akv⭑·o-port⭑·ist·oj por⭑ la⭑ tut⭑·a komun⭑·um·o
          ; jen⭑ por⭑ la⭑ ĉarpent⭑·ist·oj, por⭑ la⭑ lign⭑·o-hak⭑·ist·oj, vi⭑·aj serv⭑·ant·oj,
          mi destin¹·is du⭑×dek⭑ mil⭑ kor'ojn da⭑ draŝ⭑·it·a tritik⭑·o ; apud⭑ grand⭑·a
          arb⭑·ar·o viv⭑·is mal·riĉ⭑·a lign⭑·o-hak⭑·ist·o kun⭑ si⭑·aj edz⭑·in·o kaj⭑ du⭑ infan⭑·oj
          ; en⭑ aŭtun⭑·o regul⭑·e ven⭑·ad·is arb⭑·o-hak⭑·ist·oj kaj⭑ de·hak⭑·ad·is kelk⭑·e da⭑
          plej⭑ grand⭑·aj arb⭑·oj ; jen⭑ ven⭑·is arb⭑·o-hak⭑·ist·oj, kaj⭑ tiam⭑ far⭑·iĝ·is
          grand⭑·a revoluci¹·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.49 2024/01/25 09:24:52 ]
     __________________________________________________________________