halucin⁽⁺⁾·/·o

halucin⁽⁺⁾·o

          {Sent⭑·um·aĵ·o} percept¹·at·a malgraŭ⭑ neniu ekster⭑·a objekt⭑·o kaŭz⭑·as ĝi·n:
          mi […] pov⭑·is far⭑·i klar⭑·an diferenc⭑·on inter⭑ mi⭑·a re·vom⭑-ond⭑·o kaj⭑ la⭑
          real¹·a […] kaj⭑ la⭑ rev⭑·oj neniam⭑ rivel⁸·iĝ·is en⭑ la⭑ form⭑·o de⭑ halucin⁽⁺⁾·o
          aŭ⭑ vizi⁶·oj ; pov⭑·as est⭑·i akcident²·o, ebl⭑·e kaŭz⭑·it·a de⭑ halucin⁽⁺⁾·o ; ĉu⭑
          est⭑·is ebl⭑·e? bird⭑·o kant⭑·is en⭑ la⭑ proksim⭑·o […] preskaŭ⭑ kiel⭑ alaŭd⭑·o
          […], sed⭑ nun⭑ est⭑·is vintr⭑·o, sever⭑·a [do⭑] cert⭑·e halucin⁽⁺⁾·o ; iu
          en·ŝov⭑·as en⭑ mi⭑·an buŝ⭑·on mal·varm⭑·an rand⭑·on de⭑ glas⭑·o, mi trink⭑·as […]
          jen⭑ mi star⭑·as sur⭑ la⭑ bord⭑·o […] ĉu⭑ tio est⭑·as sonĝ⭑·o? aŭ⭑
          halucin⁽⁺⁾·o?... aŭ⭑ mal·san⭑·a delir⭑·o ? {delir⭑·aĵ·o} , {fantazi¹·aĵ·o} ,
          {fikci⁴·o} , {iluzi¹·o^1.a} , {rev⭑·o} , {sens⁸·er·ar·o} , {sonĝ⭑·o} ,
          {vizi⁶·o^1}

halucin⁽⁺⁾·a

          Kaŭz⭑·it·a de⭑ halucin⁽⁺⁾·o; simil⭑·a al⭑ halucin⁽⁺⁾·o: kred⭑·ebl·e vi ne⭑ forges⭑·is
          tiu·jn halucin⁽⁺⁾·ajn kriz⭑·ojn, kiu·j mi·n ĉiu+nokt⭑·e turment⭑·is, kaj⭑ kiu·j
          mi·n iom⭑ post⭑ iom⭑ konsum⭑·is ; li rakont⭑·is […] tiu·n spec⭑·on de⭑
          strang⭑·a prem⭑·a scen⭑·ar·o halucin⁽⁺⁾·a, kiu·n kelk⭑+foj⭑·e febr⭑·a atak⭑·o port⭑·as
          kun⭑ si ; neces⭑·as kred⭑·i, – respond⭑·is la⭑ ven⭑·int·o, – kvankam⭑,
          evident¹·e, mult⭑·e pli⭑ trankvil⭑·ig·a est⭑·us rigard⭑·i vi·n halucin⁽⁺⁾·aĵ·o ;
          sub⭑ la⭑ influ⭑·o de⭑ iu drog⭑·o kiel⭑ LSD, li ebl⭑·e halucin⁽⁺⁾·e vid⭑·is
          pont⭑·on ne·ekzist⭑·ant·an […] vol⭑·ant·e kur⭑·i sur⭑ ĝi .

halucin⁽⁺⁾·ul·o

          Mal·san⭑·ul·o, kiu spert⭑·as halucin⁽⁺⁾·ojn: dum⭑ la⭑ mal·feliĉ⭑·a halucin⁽⁺⁾·ul·o
          parol⭑·is, li met⭑·is si⭑·ajn ambaŭ⭑ man⭑·ojn sur⭑ si⭑·ajn okul⭑·ojn, kvazaŭ⭑
          li vol⭑·us for·ig⭑·i for⭑ de⭑ li terur⭑·ant·an vid⭑·at·aĵ·on ;

halucin⁽⁺⁾·i

   1.
          (ntr)
          Tra·spert⭑·i halucin⁽⁺⁾·on: nokt⭑·e mi halucin⁽⁺⁾·is: la⭑ ŝak⭑·aj figur⭑·oj
          plend⭑·is al⭑ mi; la⭑ blank⭑·aj pri⭑ la⭑ intrig⭑·oj kaj⭑ perfid⭑·em·o de⭑ la⭑
          nigr⭑·aj ; en⭑ la⭑ miliard¹·o da⭑ monoteist⁽⁺⁾·oj li vid⭑·as „dev⭑·ot·ul·ojn
          hipokrit⭑·ajn, halucin⁽⁺⁾·ant·ajn, mirakl¹·o-avid⭑·ajn“ ; en⭑ profund⭑·a
          hipno[t]dorm⭑·o pov⭑·as person⭑·o halucin⁽⁺⁾·i pro⭑ sugesti³·at·aj scen⭑·oj kun⭑
          mal·ferm⭑·it·aj okul⭑·oj .

   2.
          (tr)
          {Hant⁽⁺⁾·i} per⭑ halucin⁽⁺⁾·o: tia·j kri⭑·oj (ne⭑ nur⭑ pri⭑ lup⭑·oj) jam⭑ unu⭑ aŭ⭑
          du⭑ foj⭑·ojn halucin⁽⁺⁾·is mi·n ; ver⭑+ŝajn⭑·e li vid⭑·is iu·n, kiu fort⭑·e
          impres⭑·is li⭑·an konfuz⭑·it·an mens³·on, aŭ⭑ li halucin⁽⁺⁾·iĝ·is .

          Rim.: Tia transitiv²·a uz⭑·o objekt⭑·ig·ant·a la⭑ hom⭑·on, kiu sufer⭑·as
          halucin⁽⁺⁾·on, kontraŭ⭑·as la⭑ substantiv⭑·an karakter⭑·on de⭑ la⭑ radik⭑·o kaj⭑
          don⭑·us al⭑ ĝi transitiv²·e verb⭑·an anstataŭ⭑·e. (kp {delir⭑·i} ,
          {fantazi¹·i} , {iluzi¹·i} , {vizi⁶·i} ks)

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.31 2023/11/15 16:45:17 ]
     __________________________________________________________________