harmon⁽⁺⁾·/·o

harmon⁽⁺⁾·o

          En⭑ akustik⁽⁺⁾·o, ĉiu el⭑ la⭑ flank⭑·aj son⭑·oj produkt⭑·at·aj de⭑ vibr¹·ant·a
          kord⭑·o, kun⭑·e kun⭑ la⭑ ĉef·son⭑·o.

harmon⁽⁺⁾·a

   1.
          Rilat⭑·a al⭑ harmon⁽⁺⁾·oj.

   2.

        a)
                (p.p. {funkci¹·o} aŭ⭑ {kamp⭑·o} ) Tia, ke⭑ aplik³·it·e al⭑ ĝi la⭑
                {laplac⁽⁺⁾·a operator⁽⁺⁾·o} al·pren⭑·as nul⭑·an valor⭑·on: en⭑ region⭑·o sen⭑
                elektr¹·aj ŝarg⭑·oj la⭑ {potencial⁽⁺⁾·o} est⭑·as harmon⁽⁺⁾·a.

                Rim.: Ial⭑ por⭑ ĉi⭑ tiu senc⭑·o trov⭑·iĝ·as „harmoni¹·a“ en⭑ (sed⭑
                „harmon⁽⁺⁾·a mez⭑-nombr⭑·o“ kaj⭑ „harmon⁽⁺⁾·a vic⭑·o“ rest⭑·as). Ni dub⭑·as,
                ĉu⭑ est⭑·as prefer⭑·ind·e dir⭑·i, ke⭑ tia·j funkci¹·oj est⭑·as harmoni¹·aj
                (t.e. agrabl⭑·aj por⭑ la⭑ orel⭑·oj aŭ⭑ la⭑ okul⭑·oj), ol⭑ dir⭑·i, ke⭑
                ili est⭑·as harmon⁽⁺⁾·aj (t.e. iel⭑ ajn⭑ rilat⭑·aj al⭑ oscil⁽⁺⁾·oj kun⭑
                frekvenc⁽⁺⁾·oj egal⭑·aj al⭑ entjer⁽⁺⁾·aj obl⭑·oj de⭑ iu valor⭑·o), ja⭑
                ambaŭ⭑ kvalifik⁽⁺⁾·oj est⭑·as egal⭑·e absurd¹·aj. Tem⭑·as evident¹·e pri⭑
                tradici¹·aj konvenci²·aj scienc⭑·aj termin⭑·oj, kiu·j uz⭑·as
                special⭑·an scienc⭑·an form⭑·on, en·konduk⭑·it·an jam⭑ en⭑ pro⭑ tro⭑
                pedant¹·a dezir⭑·o evit⭑·i la⭑ komun⭑+uz⭑·an radik⭑·on „harmon⁽⁺⁾·i“. Oni
                do⭑ kompren⭑·u, ke⭑ la⭑ vort⭑·o „harmon⁽⁺⁾·o“ kun⭑ si⭑·a akustik⁽⁺⁾·a kaj⭑
                fizik⭑·a senc⭑·o est⭑·as post⭑·a kre⭑·aĵ·o, ke⭑ „harmon⁽⁺⁾·a“ rajt⭑·as ne⭑
                sub·met⭑·iĝ·i al⭑ tiu senc⭑·o, kaj⭑ ke⭑ ne⭑ valor⭑·as romp⭑·i la⭑
                tradici¹·on.

        b)
                {mez⭑-nombr⭑·o} , {harmon⁽⁺⁾·a progresi⁽⁺⁾·o} , {seri⭑·o} .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2023/11/15 16:45:17 ]
     __________________________________________________________________