haŭt⭑·/·o

haŭt⭑·o

   1.
          Ekster⭑·a {membran⭑·o} , kiu teg⭑·as tut⭑·e la⭑ korp⭑·on de⭑ hom⭑·o kaj⭑ de⭑
          mult⭑·aj best⭑·oj: ŝi⭑·a haŭt⭑·o est⭑·is delikat⭑·a kaj⭑ tra·vid⭑·ebl·a ; sur⭑ la⭑
          haŭt⭑·o de⭑ li⭑·a korp⭑·o aper⭑·os ŝvel⭑·aĵ·o ; la⭑ lepr⭑·o dis·flor⭑·os sur⭑ la⭑
          haŭt⭑·o ;  […] ek·vid⭑·is Mose⁽⁺⁾·on, kaj⭑ jen⭑ la⭑ haŭt⭑·o de⭑ li⭑·a
          vizaĝ⭑·o lum⭑-radi⭑·as ; la⭑ lup⭑·o […] manĝ⭑·os vi·n kun⭑ haŭt⭑·o kaj⭑ har⭑·oj ;
          [ŝi] ne⭑ sent⭑·as si·n tre⭑ bon⭑·e en⭑ si⭑·a haŭt⭑·o (sent⭑·is si·n ne·sekur⁴·a,
          nerv¹·a) ; frost⭑·o ek·kur⭑·is sub⭑ ni⭑·aj haŭt⭑·oj (pro⭑ tim⭑·o) ; varm⭑·eg·e
          far⭑·iĝ·is al⭑ mi sub⭑ la⭑ haŭt⭑·o, kiam⭑ mi ek·aŭd⭑·is la⭑ terur⭑·an kri⭑·ad·on ;
          li⭑·aj akv⭑·o-plen⭑·aj vest⭑·aĵ·oj al·glu⭑·iĝ·as al⭑ li⭑·a haŭt⭑·o ; la⭑ salamandr⭑·o
          […] baldaŭ⭑ de·met⭑·os si⭑·an mal·nov⭑·an haŭt⭑·on ; ĉirkaŭ⭑ la⭑ koks⭑·o ili
          hav⭑·is leopard⭑·an haŭt⭑·on ; manier⭑·o ver⭑·e super⭑·a, per⭑ kiu ni⭑·a amik⭑·o
          sci⭑·is en·ir⭑·i en⭑ la⭑ haŭt⭑·on de⭑ si⭑·a nov⭑·a person⭑·ec·o (al·pren⭑·i nov⭑·an
          rol¹·on, kondut⭑·on) ; li, vant⭑·a kaj⭑ pomp²·a, krev⭑·is el⭑ si⭑·a haŭt⭑·o pro⭑
          kontent⭑·o (perd⭑·is la⭑ konven⭑·an modest⭑·ec·on) ; tan⭑·i (bat⭑·ad·i) al⭑ iu
          la⭑ haŭt⭑·on ; vent⭑·o al⭑ li ek·flug⭑·is sub⭑ la⭑ haŭt⭑·o (pro⭑ tim⭑·o) ;
          streĉ⭑·iĝ·i el⭑ la⭑ haŭt⭑·o (kun·ig⭑·i ĉiu·jn si⭑·ajn fort⭑·ojn) . {fel⭑·o} ,
          {led⭑·o}

   2.
          Mal·dik⭑·a kovr⭑·aĵ·o simil⭑·ant·a haŭt⭑·on: haŭt⭑·et·o sur⭑ la⭑ supr⭑·aĵ·o de⭑
          lakt⭑·o; haŭt⭑·et·o de⭑ persik⭑·o, de⭑ prun⭑·o. {film⁸·o^3} , {membran⭑·o} ,
          {tavol⭑·et·o} , {ŝel⭑·et·o}

haŭt⭑·er·o

          Skvam⭑·et·o, kiu el·fal⭑·as el⭑ la⭑ haŭt⭑·o, plej⭑ oft⭑·e el⭑ la⭑ kap⭑-haŭt⭑·o:
          vest⭑·on oni konstant⭑·e mal·pur⭑·ig·as kaj⭑ kaduk⭑·ig·as […] per⭑ fal⭑·int·aj
          haŭt⭑·er·oj, per⭑ ŝvit⭑·o, per⭑ frot⭑·ad·o .

sen·haŭt⭑·ig·i

   (tr)

          Sen·ig⭑·i je⭑ la⭑ haŭt⭑·o: se⭑ vi mi·n denunc⭑·us, mi las⭑·us sen·haŭt⭑·ig·i mi·n
          viv⭑·a ; se⭑ ŝi ven⭑·os al⭑ Alma-Ato, mi ung⭑·e sen·haŭt⭑·ig·os vi⭑·an
          vizaĝ⭑·on, mi mord⭑·os vi⭑·an ŝultr⭑·on ĝis·sang⭑·e ; [ni] ne⭑ est⭑·as
          entrepren⭑·o por⭑ sen·haŭt⭑·ig·i best⭑·ojn ; sen·lan⭑·ig·u, sed⭑ ne⭑ sen·haŭt⭑·ig·u
          (uz⭑·u, sed⭑ ne⭑ tro⭑ uz⭑·u) .

anser⭑-haŭt⭑·o

          Hirt³·iĝ·o de⭑ la⭑ sur·haŭt⭑·aj har⭑·et·oj, kiu vid⭑·ig·as veruk⭑·et·ojn simil⭑·ajn
          al⭑ tiu·j de⭑ sen·plum⭑·ig·it·a bird⭑·o: li ek·sent⭑·is naŭz⭑·on tia·n, ke⭑ li
          ek·hav⭑·is anser⭑-haŭt⭑·on .

haŭt⭑-mal·san⭑·o

          Komun⭑·a nom⭑·o de⭑ ĉia·j mal·san⭑·oj de⭑ haŭt⭑·o, ung⭑·oj kaj⭑ har⭑·oj: Mi
          konstat⭑·is, ke⭑ mult⭑·aj infan⭑·oj hav⭑·as haŭt⭑-mal·san⭑·on sur⭑ la⭑ kap⭑·o,
          blank⭑·ajn makul⭑·ojn, kaŭz⭑·it·ajn de⭑ iu·j ne·vid⭑·ebl·aj verm⭑·et·oj, kiu·j
          nutr⭑·as si·n per⭑ la⭑ har⭑-radik⭑·oj ; urtik⭑-ari¹·/·o ⚕ Vari³·o de⭑
          haŭt⭑-mal·san⭑·o, karakteriz¹·at·a de⭑ erupci³·o iom⭑ simil⭑·a al⭑ tiu
          produkt⭑·at·a de⭑ urtik⭑-tuŝ⭑·o.

   {dermatoz⁽⁺⁾·o}

haŭt⭑+kurac⭑·ist·o

          Kurac⭑·ist·o kies⭑ fak⭑·o est⭑·as haŭt⭑-mal·san⭑·oj: Preleg⁸·os ankaŭ⭑  , emerit⁸·a haŭt⭑+kurac⭑·ist·o .

   {dermatolog⁽⁺⁾·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.110 2023/12/12 19:24:43 ]
     __________________________________________________________________