hered⭑·/·i

hered⭑·i

   (tr)

   1.
          Laŭ·leĝ⭑·e {ricev⭑·i} io·n de⭑ mort⭑·int·o: li hered⭑·is la⭑ tut⭑·an posed⭑·aĵ·on
          de⭑ la⭑ patr⭑·o ; vi ne⭑ hered⭑·os en⭑ la⭑ dom⭑·o de⭑ ni⭑·a patr⭑·o; ĉar⭑ vi
          est⭑·as fil⭑·o de⭑ ali⭑·a patr⭑·in·o ; la⭑ rest⭑·int·oj el⭑ la⭑ Benjamen⁽⁺⁾·id·oj
          bezon⭑·as ja⭑ hered⭑·ont·ojn (fil⭑·ojn), por⭑ ke⭑ ne⭑ mal·aper⭑·u trib⁹·o el⭑
           ;  kaj⭑  , kun·hered⭑·ant·oj de⭑ la⭑ sam⭑·a
          promes⭑·o ; feliĉ⭑·on oni ne⭑ hered⭑·as nek⭑ ced⭑·as .

   2.
          Hav⭑·i post⭑ si⭑·aj parenc⭑·oj aŭ⭑ antaŭ·ul⭑·oj, ĝu⭑·i post⭑ ili aŭ⭑ sam⭑·e kiel⭑
          ili: hered⭑·i la⭑ glor⭑·on de⭑ si⭑·aj pra·av⭑·oj; hered⭑·it·a kutim⭑·o; ŝi
          hered⭑·is de⭑ la⭑ patr⭑·in·o la⭑ am⭑·on al⭑ la⭑ ord⭑·o ; la⭑ lingv⭑·o-kapabl⭑·oj,
          kiu·jn li hered⭑·is de⭑ si⭑·a poliglot²·a patr⭑·o, konduk⭑·is li⭑·an inspir⭑·on
          al⭑ la⭑ ide⭑·o mond⭑·--lingv⭑·a ; mi⭑·a ador⭑·at·a edz⭑·in·o kaj⭑ famili⭑·o hered⭑·os
          nom⭑·on de⭑ hero⭑·o, kiu […] gravur⭑·it·e en⭑ ŝton⭑·o montr⭑·os al⭑ la⭑ fremd⭑·aj
          ŝtat⭑·an·oj la⭑ lok⭑·on, kie·n ili dev⭑·as met⭑·i la⭑ flor⭑-kron⭑·on ; honor⭑·on
          hered⭑·as saĝ⭑·ul·oj .

   3.
          Hav⭑·i post⭑ si⭑·aj parenc⭑·oj pro⭑ trans·ig⭑·o de⭑ gen⁹·oj: hered⭑·i de⭑ si⭑·a
          patr⭑·o tuberkuloz³·on, la⭑ infan⭑·oj hodiaŭ⭑ hered⭑·as la⭑ parol⭑-kapabl⭑·on,
          nom⭑·e la⭑ fiziologi¹·an instrument¹·on por⭑ el·ig⭑·i artik⭑·ig·it·ajn son⭑·ojn,
          de⭑ si⭑·aj ge·patr⭑·oj ; inklin⭑·on al⭑ matematik¹·o.

hered⭑·a

   1.
          Trans·don⭑·ebl·a de⭑ la⭑ ge·patr⭑·oj al⭑ la⭑ ge·fil⭑·oj; rilat⭑·a al⭑ hered⭑·aĵ·o:
          hered⭑·a bien⭑·o, propr⭑·aĵ·o; ne⭑ trans·ir⭑·u hered⭑·a posed⭑·aĵ·o de⭑ la⭑
          Izrael⭑-id⭑·oj el⭑ unu⭑ trib⁹·o en⭑ ali⭑·an trib⁹·on ; oni li·n en⭑ li⭑·a
          mal·vast⭑·a ĉerk⭑·o for·vetur⭑·ig·is en⭑ la⭑ kamp⭑·ar·on, por⭑ ripoz⭑·ig·i li·n tie
          en⭑ li⭑·a hered⭑·a (famili⭑·a) tomb⭑·o ; iom⭑ post⭑ iom⭑ form⭑·iĝ·is la⭑ hered⭑·a
          aristokrat¹·ar·o ; hered⭑·aj impost¹·oj (pag⭑·at·aj sur·baz¹·e de⭑ la⭑
          hered⭑·it·aj bien⭑·oj) ; nur⭑ al⭑ la⭑ trib⁹·o de⭑ Lev⭑·i li ne⭑ don⭑·is hered⭑·an
          part⭑·on ; mi ne⭑ dev⭑·as hered⭑·e nutr⭑·i per⭑ sen·fin⭑·aj generaci⭑·oj
          inter·gent⭑·an dis·ec⭑·on .

   2.
          Biologi¹·e trans·don⭑·at·a tra⭑ la⭑ generaci⭑·oj: hered⭑·a mal·san⭑·o (hav⭑·ant·a
          genetik⁽⁺⁾·ajn kaŭz⭑·ojn).

hered⭑·aĵ·o, hered⭑·o

   1.
          Tio, kio·n oni hered⭑·as: riĉ⭑·a hered⭑·aĵ·o; divid⭑·i hered⭑·on kun⭑ si⭑·aj
          frat⭑·oj; la⭑ graf⭑·o trov⭑·is nur⭑ ŝuld⭑·ojn en⭑ la⭑ patr⭑·a hered⭑·o ; al⭑ vi
          aparten⭑·as la⭑ rajt⭑·o de⭑ hered⭑·o kaj⭑ la⭑ rajt⭑·o de⭑ el·aĉet⭑·o ; hered⭑·aĵ·o
          el⭑ glor⭑·o, virt⭑·o, memor⭑·ind·aĵ·oj; lot⭑·o agrabl⭑·a traf⭑·is mi·n, ĉarm⭑·a
          est⭑·as mi⭑·a hered⭑·o .

   2.
          Publik⭑·a aŭ⭑ kolektiv³·a valor⭑·aĵ·o post·las⭑·it·a de⭑ antaŭ⭑·aj generaci⭑·oj:
          tiu leĝ⭑·o est⭑·as nur⭑ hered⭑·aĵ·o de⭑ la⭑ antaŭ⭑·aj reg⭑·ist·ar·oj; la⭑
          protekt¹·o de⭑ kultur¹·a hered⭑·aĵ·o ne⭑ pov⭑·as est⭑·i apart⭑·ig·it·a de⭑ la⭑
          protekt¹·ad·o de⭑ hom⭑·aj viv⭑·oj .

   {post·las⭑·aĵ·o} , {rest⭑·aĵ·o} .
   Rim.: La⭑ form⭑·o „hered⭑·o“ est⭑·as tre⭑ oft⭑·a en⭑ la⭑ Bibli¹·o, kun⭑ la⭑ indik³·it·a
   senc⭑·o, sed⭑ foj⭑·e ankaŭ⭑ kun⭑ senc⭑·o de⭑ ag⭑·o kiel⭑ en⭑ „rajt⭑·o de⭑ hered⭑·o“.

hered⭑·ant·o

          Tiu, kiu hered⭑·as: ĉu⭑ li ne⭑ hav⭑·as hered⭑·ant·on ? li⭑·a sol⭑·a fil⭑·o
          [est⭑·as] hered⭑·ant·o de⭑ li⭑·a tut⭑·a grand⭑·eg·a riĉ⭑·ec·o ; li mi·n
          ^ˣmalheredis^ˣ (sen·hered⭑·ig·is) ĝis⭑ la⭑ plej⭑ et⭑·a mon⭑·er·o, kaj⭑
          Petr⭑·on, tiu·n kanajl⭑·on, li elekt⭑·is kiel⭑ universal⭑·an hered⭑·ant·on !
          avar⭑·ul·o avar⭑·as, hered⭑·ant·oj mal·ŝpar⭑·as ; ŝuld⭑·o est⭑·as unu⭑·a
          hered⭑·ant·o .

hered⭑·ec·o

   1.
          Laŭ·generaci⭑·a trans·don⭑·ad·o de⭑ hav⭑·aĵ·oj, ofic⭑·oj, rajt⭑·oj al⭑
          hered⭑·ant·oj: sen⭑ infan⭑·o la⭑ hered⭑·ec·o ne⭑ est⭑·as cert⭑·ig·it·a .

   2.
          Gen⁹·a trans·don⭑·o de⭑ biologi¹·aj ec⭑·oj de⭑ ge·patr⭑·oj al⭑ id⭑·oj: la⭑ aŭstr⁽⁺⁾·a
          monaĥ⭑·o  unu⭑·a+foj⭑·e formul¹·is leĝ⭑·ojn de⭑ la⭑ biologi¹·a
          hered⭑·ec·o . {atavism²·o}

hered⭑·ig·i

   (tr)

          Far⭑·i, ke⭑ iu hered⭑·u io·n: hered⭑·ig·i io·n al⭑ iu; hered⭑·ig·i iu·n pri⭑ io;
          posed⭑·u ĉi⭑ tiu·n bon⭑·an land⭑·on kaj⭑ hered⭑·ig·u ĝi·n al⭑ vi⭑·aj infan⭑·oj
          post⭑ vi ; bon⭑·ul·o hered⭑·ig·as la⭑ nep⭑·ojn ; mi al⭑ ili hered⭑·ig·is la⭑
          hont⭑·on sam⭑+temp⭑·e kun⭑ la⭑ mon⭑·o .

pri·hered⭑·a

          Rilat⭑·a al⭑ hered⭑·ec·o: pri·hered⭑·a leĝ⭑·o; pri·hered⭑·a rajt⭑·o.

sen·hered⭑·ig·i

   (tr)

          Sen·ig⭑·i iu·n je⭑ la⭑ atend⭑·it·a hered⭑·aĵ·o: mi li·n pet⭑·eg·os, ke⭑ la⭑
          el·dir⭑·it·an mal·ben⭑·on li ŝarĝ⭑·u sur⭑ mi·n, ke⭑ li mi·n sen·hered⭑·ig·u .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.38 2023/11/15 16:45:18 ]
     __________________________________________________________________