hipo-

hipo-

   (ne·oficial⭑·a prefiks⭑·o)

          Mal·tro⭑ funkci¹·ant·a, mal·tro⭑ intens⁴·a: tensi⁽⁺⁾·o est⭑·as streĉ⭑·o-rezist⁴·o de⭑
          organ¹·a pariet⁽⁺⁾·o al⭑ ĝi⭑·a en·hav⭑·o, ekz. arteri²·a tensi⁽⁺⁾·o, vid⭑·u ankaŭ⭑:
          hipotensio, hipertensio . {mal·tro⭑-} {hiper-} , {tro⭑-}

          Rim.: Fakt¹·e ne⭑ tem⭑·as pri⭑ esperant⭑·a, sed⭑ scienc⭑·a prefiks⭑·o, kiu
          est⭑·as uz⭑·at·a ekster⭑ Esperant⭑·o: „ {hipotez¹·o} “, „ {hipokrit⭑·a} “.
          Ĝen⭑·as ankaŭ⭑ ke⭑ en⭑ la⭑ grek⁸·a ĝi signif⭑·as „ĉeval⭑·o“: „ {hipokaŝtan⁽⁺⁾·o}
          “. La⭑ vort⭑·on „hipotensio“ oni ne⭑ facil⭑·e percept¹·as kiel⭑ for·mit¹·an
          per⭑ esperant⭑·a vort⭑-far⭑·ad·o, sed⭑ adopt¹·it·an el⭑ naci⭑-lingv⭑·oj. Sinonim¹·o
          for·mit¹·a el⭑ baz¹·aj vort⭑-element¹·oj est⭑·us „mal·tro⭑~streĉ⭑·o“ aŭ⭑
          „sub·streĉ⭑·o“.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.7 2022/11/28 19:24:09 ]
     __________________________________________________________________