vidu ankaŭ la klarigojn
hm⁽⁺⁾
hm⁽⁺⁾
(ek·kri⭑·o)
Voĉ⭑·ad·o kun⭑ ferm⭑·it·a buŝ⭑·o, mark⭑·ant·a ĉe·est⭑·on, kompren⭑·on, kaj⭑ - ton⭑·e
- divers⭑·ajn sent⭑·ojn: – Juĝ⭑·ant·o: Sekv⭑·e vi est⭑·as pret⭑·a ankaŭ⭑ ĵur⭑·i
pri⭑ ili? – Juĝ⭑·at·o: Hm⁽⁺⁾... ne⭑ tre⭑ volont⭑·e, sinjor⭑·o . ŝi ek·tus⭑·is
„hm⁽⁺⁾, hm⁽⁺⁾, hm⁽⁺⁾“, tamen⭑ malgraŭ⭑ tio neniu ven⭑·is ; – Kompat⭑·em·on?..
Hm⁽⁺⁾!.. Kio est⭑·as la⭑ kompat⭑·em·o ? hm⁽⁺⁾! Li est⭑·is interes⭑·a hom⭑·o .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.4 2009/09/15 16:31:11 ]
__________________________________________________________________