hurl⁽⁺⁾·/·i

hurl⁽⁺⁾·i

   (ntr)

   1.
          (p.p. best⭑·oj, plej⭑~oft⭑·e hunded⁽⁺⁾·oj) Aŭd⭑·ig·i blek⭑·on simil⭑·an al⭑ tiu de⭑
          lup⭑·o: kat⭑·o mir⭑·is / pri⭑ la⭑ hund⭑·o foj⭑·e, / ke⭑ li kontraŭ⭑ lun⭑·o /
          hurl⁽⁺⁾·as boj⭑·e ; kok⭑·oj kokerik⁽⁺⁾·is, pork⭑·oj ŝir⭑-kri⭑·is, hund⭑·o hurl⁽⁺⁾·is al⭑
          maten⭑·a sun⭑·o . {hojl⁽⁺⁾·i} , {tir⭑-boj⭑·i} , {ulul⁽⁺⁾·i} .

   2.
          Long⭑·e, orel- kaj⭑ kor⭑+ŝir⭑·e kri⭑·i pro⭑ dolor⭑·o, emoci³·o, terur⭑·iĝ·o ks.
          nenio est⭑·as vi, nenio, / se⭑, pri⭑ la⭑ senc⭑·o sen⭑ konsci⭑·o, / vi
          hurl⁽⁺⁾·as pri⭑ la⭑ „nov⭑·a sent⭑·o“! ; „Person⭑·e“ ne⭑ est⭑·as tip¹·a hurl⁽⁺⁾·ant·a,
          gitar⭑-frap⭑·ant·a rok³-band⭑·o .

   3.
          (p.p. mal·viv⭑·aĵ·oj) Est⭑·ig·i long⭑·an bru⭑·on simil⭑·an al⭑ hurl⁽⁺⁾·ad·o: Vent⭑·o,
          ŝtorm⁹·o, alarm¹·il·o hurl⁽⁺⁾·as. Nenie tromb⭑·oj hurl⁽⁺⁾·as; nenie flagr³·oj
          ŝveb³·as: / nek⭑ akv⭑·ot-urn⭑·o glaŭk⁽⁺⁾·a, nek⭑ kav⭑·a tru⭑·' en·glut⭑·a .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.24 2023/11/15 17:08:02 ]
     __________________________________________________________________