huŝ⁽⁺⁾·/·i

huŝ⁽⁺⁾·i

          {For·tim⭑·ig·i} dir⭑·ant·e „huŝ⁽⁺⁾“: Le⁽⁺⁾·o est⭑·as ŝi⭑·a frat⭑·', / fajf⭑·as
          melodi¹·on, / kri⭑·as, huŝ⁽⁺⁾·as al⭑ la⭑ kat⭑·' .

huŝ⁽⁺⁾

   (ek·kri⭑·o)

   1.
          Kri⭑·o hŝ-sona, for·tim⭑·ig·a: kiam⭑ la⭑ flav⭑·a kok⭑·in·o vol⭑·is en·paŝ⭑·i, la⭑
          mal·alt⭑·a serv⭑·ist·in·o kri⭑·is „Huŝ⁽⁺⁾!“ kaj⭑ sku⭑·is si⭑·an antaŭ·vest⭑·on .

   2.
          Son⭑-imit⭑·o de⭑ bru⭑·o kaŭz⭑·it·a de⭑ rapid⭑·a mov⭑·o tra⭑ aer⭑·o: oni ja⭑ flug⭑·as
          kutim⭑·e! Kaj⭑ huŝ⁽⁺⁾! For⭑ li est⭑·is .

   {for⭑ ^1}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.8 2023/11/15 17:08:02 ]
     __________________________________________________________________