ia⭑

ia⭑

          Ne·difin⭑·a adjektiv⭑·o, signif⭑·ant·a: „de⭑ ne⭑ preciz⭑·e difin⭑·it·a spec⭑·o;
          de⭑ mi ne⭑ sci⭑·as kia kvalit¹·o“: vi⭑·a vin⭑·o est⭑·as nur⭑ ia⭑ abomen⭑·a
          acid⭑·aĵ·o ; vi dev⭑·is elekt⭑·i ne⭑ verk⭑·on klasik¹·an kaj⭑ serioz⭑·an, sed⭑
          ia·n verk⭑·on pli⭑ simpl⭑·an ; mi re·akir⭑·is la⭑ vol⭑·on kaj⭑ ia·n grand⭑·eg·an
          fort⭑·on ; tie ĉi⭑ est⭑·as ia⭑ kaŝ⭑·it·a afer⭑·o ; li ne⭑ for·ir⭑·is de⭑ ni kun⭑
          mien⭑·o de⭑ person⭑·o, kiu intenc⭑·as ia·n fripon⭑·aĵ·on ; ĝi est⭑·as ia⭑
          spec⭑·o de⭑ mal·bon⭑·a antaŭ·sent⭑·o ; ni mal·grand⭑·a kolekt⭑·o da⭑ hom⭑·oj ne⭑
          pov⭑·as far⭑·i ia·n decid⭑·on por⭑ ĉiam⭑ ; kolekt⭑·o da⭑ hom⭑·oj prezent⭑·ant·a
          ia·n unu⭑·on ; per⭑ ĉiu·j di⭑·oj, se⭑ ia·j ekzist⭑·as, mi ĵur⭑·as, ke⭑... ; ni
          ne⭑ est⭑·as ia·j teori⭑·aj fantazi¹·ul·oj ; ili ĉiu·j far⭑·is tio·n ĉi⭑ pro⭑ ia⭑
          praktik⭑·a util⭑·ec·o ; tim⭑·ig·it·a de⭑ ia⭑ ŝajn⭑·aĵ·o ; la⭑ dram¹·o prezent⭑·as
          unu⭑ mort⭑·ig·on, kiu hav⭑·is lok⭑·on en⭑ ia⭑ urb⭑·et·o de⭑ Ital⁸·uj·o ; al⭑ la⭑
          patr⭑·in·o […] est⭑·as neces⭑·e hav⭑·ig·i ia·n ne·grand⭑·an komfort⭑·on ; neniu
          pov⭑·os dir⭑·i, ke⭑ mi hav⭑·as ia·n rilat⭑·on al⭑ la⭑ afer⭑·o ; ili⭑·a
          literatur⭑·o ne⭑ predik⭑·as ia·jn terur⭑·ajn krim⭑·ojn, sed⭑ hav⭑·as tiu·n
          sam⭑·an etik¹·on […] kiel⭑ ni⭑·a .

          Rim.: _ia⭑_ montr⭑·as nur⭑ la⭑ kvalit¹·on, la⭑ natur⭑·on, la⭑ spec⭑·on, la⭑
          ec⭑·on, sed⭑ neniel⭑ la⭑ individu¹·ec·on. Tamen⭑ ĉi⭑ tiu diferenc⭑·ig·o est⭑·as
          oft⭑·e indiferent⭑·a; tial⭑ Zamenhof rimark⭑·ig·as, ke⭑ „oft⭑·e oni pov⭑·as
          sen⭑ erar⭑·o dir⭑·i _ia⭑, kia, nenia_ anstataŭ⭑ _iu, kiu, neniu_“.

sen⭑ ia⭑

          sen⭑ ia⭑ kaŭz⭑·o ; sen⭑ ia⭑ ŝancel⭑·iĝ·o ; unu⭑ vir⭑·o sen⭑ ia⭑ cel⭑·o streĉ⭑·is
          la⭑ paf⭑-ark⭑·on, kaj⭑ paf⭑·e traf⭑·is la⭑ reĝ⭑·on de⭑  ; ŝton⭑·o sen⭑ ia⭑
          man⭑·o de·ŝir⭑·iĝ·is de⭑ mont⭑·o ; ni pov⭑·as tio·n ĉi⭑ antaŭ·vid⭑·i kun⭑ plen⭑·a
          preciz⭑·ec·o kaj⭑ cert⭑·ec·o, sen⭑ ia⭑ ombr⭑·o da⭑ dub⭑·o ; la⭑ Esperant⭑·ist·oj
          ag⭑·ad·is la⭑ tut⭑·an temp⭑·on preskaŭ⭑ tut⭑·e sen⭑ ia·j material⭑·aj rimed⭑·oj .

sen⭑ ia⭑ eĉ⭑ plej⭑ mal·grand⭑·a

          {Sen⭑ ajn⭑·a, sen⭑ ia⭑ ajn⭑} : ni renkont⭑·as en⭑ la⭑ lingv⭑·oj natur⭑·aj
          grand⭑·eg·ajn mal·facil⭑·aĵ·ojn, [kiu·j en⭑ lingv⭑·o art⭑·a pov⭑·as est⭑·i
          el·ĵet⭑·it·aj] sen⭑ ia⭑ eĉ⭑ plej⭑ mal·grand⭑·a difekt⭑·o por⭑ la⭑ fleks⭑·ebl·ec·o,
          riĉ⭑·ec·o kaj⭑ preciz⭑·ec·o de⭑ la⭑ lingv⭑·o ; [mi est⭑·as] taks⭑·at·a sen⭑ ia⭑ eĉ⭑
          plej⭑ mal·grand⭑·a dub⭑·o kiel⭑ monstr⭑·o, venen⭑·ist·o, murd⁴·ist·o . {sen⭑
          iom⭑·a}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/10/17 16:45:19 ]
     __________________________________________________________________