idiolekt⁽⁺⁾·/·o

idiolekt⁽⁺⁾·o

          Tut⭑·o da⭑ lingv⭑·aj apart⭑·aĵ·oj (vort⭑·o-proviz⭑·aj, gramatik⭑·aj,
          frazeologi⁽⁺⁾·aj, fonetik¹·aj) de⭑ parol⭑-manier⭑·o propr⭑·a al⭑ iu individu¹·o:
          koncern⭑·e ĉiu·tag⭑·aĵ·ojn Esperant⭑·o oft⭑·e montr⭑·iĝ·as ne⭑ kiel⭑ idiom²·o
          unu⭑·ec·e lern⭑·ebl·a kaj⭑ sen·konflikt²·e instru⭑·ebl·a sed⭑ kiel⭑ ar⭑·o da⭑
          idiolekt⁽⁺⁾·oj aŭ⭑ grup⭑·o-lekt⁽⁺⁾·oj ; Kaj⭑ ŝi uz⭑·as si⭑·an propr⭑·an kutim⭑·an
          lingv⭑·on, kun⭑ kelk⭑·aj (tre⭑ mal·mult⭑·aj, sed⭑ tamen⭑ iu·j) person⭑·aj
          propr⭑·aĵ·oj, do⭑ si⭑·an propr⭑·an idiolekt⁽⁺⁾·on … kaj⭑ tio ver⭑·e ne⭑ ŝok⁹·as
          mi·n .

   [artikol⭑-versi⁹·o:]
     __________________________________________________________________