ies⭑

ies⭑

          Sen·fleksi¹·a pronom⭑·o, signif⭑·ant·a „de⭑ iu“, „aparten⭑·ant·a al⭑ iu“:
          subit⭑·e li aŭd⭑·is ies⭑ voĉ⭑·on; kiu ĝoj⭑·as pri⭑ ies⭑ mal·feliĉ⭑·o, tiu ne⭑
          rest⭑·os sen⭑ pun⭑·o ; est⭑·i objekt⭑·o de⭑ ies⭑ atent⭑·o; sieĝ⭑·i ies⭑ pord⭑·on .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.25 2023/10/17 16:45:29 ]
     __________________________________________________________________